روزنامه مردم سالاری: سریال«میلیاردر» با نام قبلی «شرکت» (که به نظرم متناسب‌تر بود) یکی از سریال‌های پر مخاطب این روزهای تلویزیون کم مخاطب ماست.

کاری که بخش اول آن به پایان رسیده و باید منتظر بخش دوم آن باشیم. میلیاردر بیشتر یک کار اجتماعی با درون مایه ای طنز است که در آن شخصیت‌های«استیل لیزه»(درشت شده) وجود ندارد . آدم‌ها همه معمولی هستند و از همه مهمتر هیچ کارآکتری «بد» نیست‌. چیزی که این روزها در شخصیت‌پردازی پرسوناژهای تلویزیونی بسیار واجب به نظر می‌رسد و می‌تواند موردی برای آشتی بیننده‌ای که از بی‌اعتمادی و خشونت حتی در کارهای طنز خسته شده است باشد.‌

ویژگی دیگر سریال میلیاردر در این است که به کارهای کمدی روز دنیا نزدیک است‌. شگردی که «برادران قاسمخانی» هم در این زمینه بیکار نبودند چرا که کمدی این روزهای تلویزیون در کشورهای پیشرفته تا حدود زیادی از طنز موقعیت و لحظه‌های«بزن‌، بکوب» به طنز کلامی نزدیک‌تر شده و لزوما همه سکانس‌ها نمی‌بایست مملو از لحظات خنده‌دار باشد وبه همین دلیل اگر مخاطب یک سریال کمدی خارجی مثل کارهائی «آلک بالدوین»،را با زبان اصلی ببیند و به آن اشراف نداشته باشد، با آن ارتباط نمی‌گیرد وبه نظرش کاری خسته کننده و بی‌مزه می‌آید.

نکته دیگر در میلیاردراین است که بعد از مدت‌ها ما با ویژگی‌هایی نظیر طراحی صحنه خوب‌، دکور و طراحی لباس آشتی کرده‌ایم و لزومی نداشته که بازیگران‌، لباس‌های خودشان را زیر بغل بزنند و سر صحنه بیاورند!! چیزی که این روزها متاسفانه رواج پیدا کرده است!

نگاهی به این موارد در کنار انتخاب عوامل مطرح این پروژه ثابت می‌کند که این مجموعه از دست و دل بازی مدیران و تهیه‌کنند‌گان هم بی‌بهره نبوده که این نیز نکته مثبتی است تا اگر کاری ارزش سرمایه گذاری داشته باشد چرا نباید شرایط بهره‌مندی از شرایط خوب را داشته باشد تا مخاطب را وادار کند که در مدیوم ملی خود دنبال سرگرم شدن بگردد.

«علیرضا امینی»کارگردان «میلیاردر» از جمله کارگردان‌هایی است که نمی‌توان با دیدن یکی از کارهای او‌،فیلم بعدیش را حدس زد. به بیانی دیگر‌، جزو فیلمسازانی نیست که پای کارش «امضا» بگذارد و به همین دلیل ما همیشه کنجکاو هستیم تا انتخاب جدید او را ببینیم .

«استشهادی برای خدا»فیلمی تحسین شده با بازی فوق‌العاده «محسن تنابنده» علیرضا امینی کیلومترها از «هفت دقیقه تا پائیز» فاصله دارد و نمی‌توان باور کرد که کارگردان تله فیلم خوب اما بسیار تراژیک «تلخون» با بازی فوق‌العاده «گلچهره سجادیه» همانی باشد که سریال طنز این روزها یعنی «میلیاردر» که بهانه این مبحث ما هم هست را ساخته است .او حتی در ژانر مهجور مانده تلویزیون یعنی (پلیسی – اکشن) که در سال‌های اخیر معمولا شاهد کارهای آبکی بوده‌ایم‌، سریال «سقوط آزاد» با بازی «حامد بهداد» و «پوریا پورسرخ» را دارد که آن هم کار متفاوتی بود .

اما ویژگی‌ای که در همه کارهای تلخ و شیرین او مشترکند این است که نوع کارگردانیش به گونه ایست که بازیگر احساس آرامش و امنیت می‌کند و فرصت دارد تا توانائی اش را خیلی باورپذیر عرضه کند.

زامیار سعدوندیان نویسنده فیلمنامه

زامیاد سعدوندیان از نویسندگانی است که استعداد زیادی دارد و البته فقط در «مسیر انحرافی» بود که کمی‌از مسیر منحرف شد. البته شاید فیلمنامه اش را موقع ساخت از مسیر منحرف کردند. او در حال حاضر، سریال پر مخاطب دیگری در ژانر متفاوت ملودرام را هم روی آنتن شبکه تهران دارد . سریالی با عنوان«دختران حوا».

سعدوندیان در مورد سریال«میلیاردر»می‌گوید:

من از نیمه‌های تولید برای نگارش سریال به پروژه پیوستم. میلیاردر در نسخه اول صرفا یک درام اجتماعی است، اما در بازنویسی فیلمنامه، موارد متعددی به آن اضافه شد. طی صحبت‌ها و همفکری با تهیه‌کننده آقای رامین عباسی‌زاده و کارگردان علیرضا امینی، قرار شد در بازنویسی، ژانرهای مختلفی برای سریال در نظر گرفته شود.

چیزی که در سریال‌های روز دنیا نیز امروز اعمال می‌شود، همین تلفیق و ترکیب چندگونه و ژانر در کنار یکدیگر است. نکته‌ای که می‌توان با منظور کردن آن در یک برنامه نمایشی، سلایق عمده‌ای را متوجه مضمون کرد و خیلی از مردم را با پرسوناژ و خط سیر قصه همراه کرد. میلیاردر چنین خط مشی‌ای را در نظر گرفته که شاید خیلی از آثار دیگر روی آن تمرکز نداشته‌اند. البته نمی‌خواهم یک نسخه کلی ارائه کنم، اما توفیق سریال‌های مطرح و پربیننده دنیا نشان داده، ما باید در برخی قصه‌ها و فیلمنامه‌های خودمان تجدید‌نظر کنیم.

تلویزیون امروز تلاش مشهودی در ارتقای سطح توقع و سلیقه مردم در پیش گرفته و برای مدیران اهمیت دارد که تولیداتشان مورد اقبال قشر وسیعی از مخاطبان قرار گیرد. خوشبختانه همین روال، برنامه سازان را نیز تشویق و ناگزیر می‌کند تا در راستای فرهنگ‌سازی و ایجاد جذابیت حرکت کنند نه رفع تکلیف. چنین انگیزه‌ای قطعا روی آنتن قابل مشاهده است و عیار تولیدات را از حیث کیفی بالا می‌برد. میلیاردر هم با همین نگاه ساخته شده و نتایجی که از دل آن به دست آمده، در هرچه بهتر شدن فصل دوم موثر خواهد بود.

میلیاردر در لحظات رویارویی سعید فرجام با دامادش یاولی، وجوه معمایی عیان‌تری پیدا می‌کند. وقتی قصه به سمت بهادر و نامزدش می‌رود، روابط عاشقانه و رمانتیک برقصه حاکم می‌شود. نوع رابطه فرجام و فرزندانش نیز خود حکایت دیگری دارد که برمفاهیم خانوادگی تاکید می‌کند و... در چنین قصه‌ای با این حجم از کاراکتر، مناسبات و فضاها، دست نویسنده برای موقعیت سازی، دست بازیگران برای مانور روی نقش و دست کارگردان برای طراحی میزانسن و دکوپاژ خلاقانه‌تر باز می‌شود. شما ببینید در فضای متنوع چنین شرکتی‌، چه قصه‌هایی که مجال بروز و شکل‌گیری نمی‌یابند و چه روابطی که خلق و ظاهر نمی‌شود. میلیاردر نمادی از خیلی از جوامع می‌تواند باشد تا برای مخاطب واقعی جلوه کند.

رامین راستاد بازیگر نقش خسرو

اوج درخشش رامین راستاد در سریال«زیر تیغ» بود که توجه فیلمسازان‌، منتقدین و مخاطبان را به خود جلب کرد .و بعدها هم در کارآکترهادی نظیر آن ظاهر شد . گرچه رامین راستاد قبلا هم در یک تله فیلم نقش کمدی را تجربه کرده بود اما سریال «میلیاردر» فر صت خوبی است تا خودش را در کارآکترهای این چنینی محک بزند که خوشبختانه حضورش در نقش «خسرو» مورد اقبال هم قرار گرفته است. نقطه ضعف رامین راستاد بی‌حوصلگی‌اش در حرف زدن است که حتما باید برای ماندگاری این صفت را از هنرمندی اش پاک کند جرا که سزاوار ماندن است.

او نیز در مورد حضورش در مجموعه میلیاردر می‌گوید‌:

بازی در سریال میلیاردر حاوی لحظه‌های شیرین و خوبی برای من بود که از آن به عنوان بازی‌های پینگ ‌پونگی و متقابل یاد می‌کنم. یعنی من بازیگر خود را مواجه و درگیر با فضایی می‌بینم که در من شوق و رغبت ایجاد می‌کند تا با جان و دل بازی کنم و شخصیت را ضمن آنکه برای خودم شکل گرفته، برای بیننده نیز قابل باور کنم.فضای شیرین سریال و خلق لحظه‌های کمیاب نیز تا حدود زیادی روی دوش این کاراکتر قرار گرفته و نقش مکمل لحظه‌های کمدی را دارد. از سویی هدایت کارگردان و ظرفیت متن نیز به من کمک کرد تا هرچه بهتر ایفای نقش کنم. امیدوارم در فصل دوم سریال فرصت بیشتری داشته باشم تا بتوانم نقش را بهتر پرورش دهم و در فیلمنامه نیز مطمئنم به این نکته توجه ویژه‌ای خواهد شد.

سحر زکریا بازیگر نقش آذر

سحر زکریا را در کارآکتری جدی‌،با سریال «در پناه تو» شناختیم و بعد از آن او را به عنوان یک بازیگر زن در مجموعه‌های طنز و در صدر آنها «پاورچین» باور کردیم . کم کم او به یک تیپ بدل شد . چیزی که این روزها نیاز دارد تا از آن فاصله بگیرد و البته کار سختی است . چرا که هم باید روی میمیک چهره و هم لحن کلامش بسیار کار کند. سریال میلیاردر موقعیت خوبی برای اوبود که قدم‌های اول را برداشت.

سحر زکریا در این باره می‌گوید:

شاید خیلی‌ها انتظار دارند با توجه به درونمایه طنز اجتماعی سریال میلیاردر و همچنین سابقه حضور پررنگ من در آثار طنز سال‌های اخیر، اینجا هم در لحظات کمدی به طور جدی شرکت داشته باشم. اما واقعیت آن است که کاراکتر آذر چند بعدی است و آنچه در قصه مدنظر بوده نیز همین ماهیت را دارد. او در محل کارزنی جدی و قاطع است، در برخورد با همسرش تا حد زیادی احساساتی عمل می‌کند و حتی مظلوم به نظر می‌رسد و در مقابل پدر و مادرش هم رفتار دیگری دارد. به نظرم همین مساله از جمله ویژگی‌های مثبت این نقش است که ابعاد مختلف او را در عین قابل باور بودن به نمایش می‌گذارد.

ضمن اینکه من در سریال میلیاردر در کنار یک گروه، بازیگری متنوع و متفاوت بودم که شباهتی به طنزهای هر شبی و یا بداهه‌گویی‌های آنان ندارد. از سویی جدا از اتفاقی که جلوی دوربین افتاد و مورد پسند مردم واقع شد، این سریال گروه پشت صحنه خوبی هم داشت که موجب می‌شد صمیمیت میان آنان به جلوی دوربین نیز منتقل شود و شاهد بازی‌های خوبی باشیم. به خصوص که اینجا مثل برخی از آثار طنز من بازیگر را صرفا با کلیشه‌های قبلی نسنجیدند و اجازه دادند که وجوه اجتماعی و خانوادگی نقش آذر هر چه بیشتر و بهتر عیان شود که جای خوشحالی دارد.

افراد بسیاری هستند که مانند شخصیت آذر در زندگی اجتماعی خود کاملا موفق عمل می‌‌کنند اما در بحث مسائل خانوادگی کاستی‌های آشکاری دارند و به نظرم این جزو نکات مثبت در شخصیت‌پردازی آذر بود. راهنمایی‌های کارگردان آقای علیرضا امینی هم کمک زیادی برای بهتر در آمدن نقش ایفا می‌کرد.

سامان گوران بازیگر نقش بهادر

سامان گوران بازیگری بود که در این سریال مرا شگفت‌زده کرد . چرا که به شخصه فکر می‌کردم که او یک کمدین صحنه‌ای است که قرار است در آینده نقش«ماهی صفت» را در جشن‌ها بازی کند. اما در این سریال نشان داد که بازیگر قابلی است و بهادر شخصیت ساده اما پیچیده ای بود که او از عهده باور‌پذیری آن برآمده است.

سامان گوران در این باره چنین نظری دارد:

میلیاردر قطعا یک تحول جدی و تغییر قابل ملاحظه در کارنامه بازیگری و آینده‌کاری من ایجاد خواهد کرد. فکر می‌کنم پس از پیش زمینه و ذهنیتی که خیلی از بینندگان از بازی من در آیتم‌های خنده بازار سراغ دارند، حالا با حضور در مجموعه‌ای در حد و اندازه میلیاردر، ابعاد تازه و وجوه تازه‌ای از سامان گوران در مقام یک بازیگر به مخاطبان و برنامه‌سازان شناسانده می‌شود.

ضمن آن که وظیفه مرا هم از این به بعد سنگین‌تر می‌کند چرا که استقبال مردم از این سریال نشان داد اجزای آن به خوبی و متناسب با یکدیگر چیده شده‌اند. پیشنهاد بازی در این سریال از سوی آقای محمدرضا شریفی‌نیا مطرح شد و براساس سابقه خوبی که از ایشان می‌‌شناختم، بلافاصله پذیرفتم. امروز هم که کار پخش شده، از نتیجه آن خوشحالم. یکی از ویژگی‌های اصلی نقش بهادر آن بود که برخلاف چهره‌ای که از من در ذهن مردم وجود دارد، اینجا بیشتر بار درام روی دوش من ‌بود. در واقع کسی انتظار نداشت که من اینجا مردم را بخندانم و یا حتی در موقعیت‌های طنز شرکت داشته باشم.

بهادر کاراکتری است که ارزش‌های اجتماعی و اخلاقی برای او در اولویت قرار دارد. او اینجا کارکردی مثبت گرایانه دارد و اگر شوخی و خنده‌ای هم در جریان قصه شکل می‌‌گیرد، بهادر از دور نظاره‌گر آن می‌شود و یا عملی داشته که عکس‌العمل آن باید خندیدن یا شوخی کردن شخصیت‌های دیگر باشد. بهادر ضمن اینکه در ایجاد چنین فضاهایی شرکت دارد، خودش از دور شاهد شوخی‌ها و خنده‌هاست و اتفاقا رفتاری جدی و حتی اغلب خشک دارد رفتاری که شاید دیگران و یا نزدیکان او را نیز دلزده کند، اما در اصل راه را برای تصحیح روابط غلط حاکم بر شرکت و آدم‌هایی که سال‌هاست در آن عادت به سوء استفاده کرده‌اند، هموار می‌کند.

بهادر نیز شاید در نگاه اول کاراکتری انسانی و آرمانی به نظر برسد، اما چندان هم دور از دسترس نیست. حضور چنین شخصیتی در شرکت سعید فرجام، فی‌نفسه منجر به خلق موقعیت‌های متفاوتی می‌شود و بستر اصلی میلیاردر نیز همین لحظات است. چرا که در جوانب این کاراکتر‌ها، چهره‌های متفاوتی ارائه می‌شود و جنبه‌های پنهان آد‌م‌ها، نقشه‌ها و دسیسه‌هایشان آشکار می‌شود. امیدوارم فصل دوم این سریال هم مثل فصل اول آن به خوبی تولید شود و مردم از آن استقبال کنند. چون به هر حال هر برنامه‌ای برای مردم ساخته می‌شود و اگر قرار باشد برنامه‌ای دیده نشود، فایده‌ای نخواهد داشت و پیام‌های احتمالی آن نیز دیده نمی‌شود.

زهیر یاری بازیگر نقش بهمن فرجام

در سریال میلیاردر هیچ کس را با انگیزه تر از زهیر یاری نمی‌بینم . او با تمام وجود بازی می‌کند و با تمام وجود می‌خواهد ثابت کند که تنها بازیگر نقش‌های تاریخی و مذهبی نیست ودر نقش بهمن بسیار در این زمینه موفق بوده است. زهیر یاری دیگر در ذهن مخاطب سینما و تلویزیون (در تئاتر قبلا از تواناییش دفاع کرده)فقط«بنیامین» سریال«یوسف پیامبر» و یا شخصیت‌های «تبریز در مه» و «سرگشته» نیست.

زهیر یاری هم حرف‌هائی دارد که می‌خوانیم:

خوشبختانه علاقه من به تئاتر بعد از سال‌ها نتیجه بخش بوده و زمانی که علیرضا امینی برای تماشای نمایش «عشق من به حامد بهداد» آمد، بازی من در کنار افشین‌هاشمی به یادش مانده بود. همین مساله موجب شد تا برای ساخت میلیاردر از من دعوت به همکاری کند. از میان بازیگران این سریال با علیرضا کمالی دوستی 10 ساله دارم و بقیه دوستان را نیز کما بیش می‌شناختم البته با نیما شاهرخ شاهی که بیشتر بازی‌ام با او بود، دوستی نداشتم ولی سر این پروژه رابطه خوبی با یکدیگر داشتیم که به نظرم در جلوی دوربین حس آن کاملا مشخص است.

از سویی من به دلیل تجربه تئاتر «عشق من به حامد بهداد» حالا با حال و هوای آثار کمدی انس گرفته‌ام و با آن آشنا هستم. این تجربه در سریال میلیاردر کاملا به کارم آمد و شناختی که از ذائقه مخاطبان به دست آوردم، در سریال از آن استفاده کردم و دوست دارم در فصل دوم هم با توجه به پیشنهادپذیری علیرضا امینی از این تجربه کمال بهره را ببرم. میلیاردر لحظات کمدی دلنشینی داشت که بازی من هم در سایه آنها مورد پسند واقع شد و به نظرم می‌تواند فصلی تازه را در کارنامه بازیگری من رقم بزند. از گروه تولید رضایت کامل دارم و یکی از بهترین پروژه‌هایی بود که با آنان همکاری کردم. امیدوارم فصل دوم نیز با استقبال مردم مواجه شود.

رامین عباس‌زاده تهیه‌کننده سریال میلیاردر

رامین عباس‌زاده تهیه‌کننده جسوری است که با نگاهی به کارهای او می‌توان فهمید که از ریسک کردن هراسی ندارد و همیشه به دنبال سوژه‌های بکر می‌گردد. سریال متفاوت «او یک فرشته بود» و یا «شمس‌العماره» نمونه‌ای از این نوع نگاه او محسوب می‌شود.

او نیز از سریال میلیاردر می‌گوید:

اصولا به تجربه‌گرایی و گریز زدن به دنیاها و ژانر‌های جدید علاقه و دلبستگی خاص دارم؛ چرا که چنین روندی قطعا ضمن آنکه از بروز تکرار و فضاهای بارها دیده شده جلوگیری می‌کند، مردم ما هم در مواجهه با آثار نمایشی نشان داده‌اند که مخاطبان هوشمندی هستند و به واسطه دسترسی به منابع مختلف تصویری و رشد روزافزون شبکه‌های رسانه ملی، سلیقه بصری آنان تکامل و افزایش محسوسی یافته است. طیف‌های گسترده‌ای از مردم امروز امکان انتخاب دارند و همین گزینش، سنگ محک دقیقی برای ارزیابی و عیارسنجی آثار تولیدی در اغلب عرصه‌های هنری است.

ما تمام تلاشمان در میلیاردر از همان ظرفیت‌های طراحی‌صحنه و لباس گرفته تا بخش‌های عمده و تاثیرگذاری چون سناریو و انتخاب گروه بازیگری بر این محور قرار گرفت که ابتدا توجه بیننده را به خود جلب کنیم و در خلال قصه و کاراکترهایی که به مرور برای مردم مهم و جذاب شده‌اند، مفاهیم انسانی و اخلاقی را مطرح کنیم. در واقع عنصر درام و نمایش بدل به ابزاری می‌شود که بیننده با خود چالش داشته باشد و در جریان بازنگری آگاهانه بر کاراکترها و پرسوناژهای قصه میلیاردر، خود را بسنجد و روابط اجتماعی را مورد قضاوت قرار دهد.

این بینش در ساخت هر برنامه‌ای، به ویژه آثار نمایشی شاخصه‌هایی در اثر ایجاد می‌کند که فرامتن عمل کند. فرامتن به این معنا که در حوزه چهل یا چهل و پنج دقیقه روی آنتن محدود نماند و گستره وسیعی از افکار و عقاید مردم را تحت تاثیر خود قرار دهد. همین خصوصیت به ماندگاری اثر هنری کمک شایانی می‌کند. بیننده زمانی که با «بهادر سیر» در مقام یک کنشکر ساده، اما در عین حال متعهد مواجه می‌شود و مردم او را به عنوان انسانی مثبت می‌پذیرند، اعمال او برایشان مهم جلوه می‌کند و تلقی ویژه‌ای نسبت به سرنوشت او پیدا می‌کنند.

این نقطه عطف در قصه سریال، حاوی تعلیق‌های روایی و شخصیتی فی‌نفسه جذابی می‌شود که در تلفیق با کاراکترهای اصلی دیگر با رفتارهای نمایشی مخصوص به هر یک پرورانده می‌شود و بار حسی مخاطب را مضاعف می‌کند. ضمن اینکه چاشنی شیرین طنز در سریال نیز در حکم هوای تازه‌ای عمل می‌کند که مکمل بحث و مضمون اجتماعی روایت می‌شود. در حالی مجال این گزارش به پایان می‌رسد که هنوز حرف‌های بیش از نیمی از ستارگان میلیاردر که در آن به خوبی درخشیده اند را نشنیدیم و جای خالی بزرگترها نیز حس می‌شود که امیدواریم این اتفاق در زمان روی آنتن رفتن بخش دوم این سریال محقق شود.

خبرگزاری مهر: عضو پیشین تیم ملی قایقرانی بانوان و پرچمدار کاروان ورزش ایران در بازی‌های المپیک 2008 پکن در شرایطی از دنیای قهرمانی کنار گذاشته و ممنوع الفعالیت شد که تنها 20 سال سن داشت. او پشت پرده کنار گذاشتنش را اعلام کرد.

وقتی دختر بسکتبالیست کرمانشاهی بعد از تست پاروزنی به اردوی تیم ملی قایقرانی دعوت شد و دوسال بعد هم سهمیه المپیک را گرفت، خیلی‌ها آینده درخشانی را برایش پیش بینی می‌کردند و معتقد بودند او می‌تواند نمونه ایرانی "بریجیت فیشر"(پاروزن اسطوره‌‍‌‌ای آلمان) باشد.

هما حسینی 5 سال پیش در مسابقات قهرمانی آسیای چین با کسب مقام چهارمی سهمیه المپیک را برای ایران کسب کرد. او در همان سال به عنوان پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های المپیک چین انتخاب شد؛ اما دیری نپایید که این روئینگ‌سوار ایران خیلی زود از صحنه‌ها محو شد.


هماحسینی در خصوص چرایی کناره‌گیری‌اش از ورزش قهرمانی، شرایط کنونی خود و آینده کاری خود مسائلی را مطرح کرد که صحبت‌های او را در ادامه می‌خوانید:

* تیم ملی قایقرانی حال و روز خوبی نداشت

وی در پاسخ به این سوال که چرا قایقرانی را کنار گذاشت؟ به خبرنگار مهر گفت: سال 88 تیم ملی قایقرانی اصلا شرایط خوبی نداشت و مربی‌ای هم در آن مقطع نبود که به درد پاروزنان حاضر در اردو بخورد. همان موقع به دنیامالی، رئیس وقت فدراسیون گفتیم که اگر قرار است روال به این صورت بماند از تیم ملی خواهیم رفت و او هم در پاسخ به ما گفت، بروید!

حسینی افزود: ما هم از تیم ملی خارج شدیم. البته در آن مقطعی که از تیم ملی کناره‌گیری کردیم، رئیس وقت فدراسیون به خارج از کشور سفر کرده بود و وقتی به ایران بازگشت؛ دستور برگزاری جلسه‌ داد. در آن نشست " پورعسگر" به عنوان نماینده او حاضر و از ما درخواست کرد که تیم ملی را رها نکنیم.

* مگر دیوانه بودم بمانم!

پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های المپیک 2008 چین، در پاسخ به این سوال که چرا پس از جلسه و صحبت با نماینده دنیامالی در تیم ملی نماندید؟ اظهار داشت: دلیلی برای ماندن در تیم ملی وجود نداشت. مگر آنها شرایط ما را پذیرا شده بودند که بخواهیم بمانیم؟ مشکلات زیادی از قبیل مکان برگزاری اردوهای تیم ملی، حقوق‌های عقب مانده و مسائل دیگری وجود داشت که فدراسیون تغییر در آنها را نپذیرفت.

وی خاطرنشان کرد: در صحبت‌های صورت گرفته به توافق خوبی دست نیافتیم و آنها فقط گفتند که از تیم ملی نروید. هنگامی که به ما توجهی نمی‌کردند، چرا باید در تیم ملی قایقرانی می‌ماندیم؟ مگر دیوانه بودیم یا عمرمان را از سر راه آورده بودیم؟ می‌ماندیم که چه اتفاقی رخ بدهد؟ می‌ماندم تا قهرمان شوم و پس از آن آقای دنیامالی کلاهش را بالا بیاندازد و در آخر هم پشت سر من بگوید، "هماحسینی" بی‌نظم بود؟ " تا باشد قهرمان‌هایی به بی‌نظمی من!

* دنیامالی پایش را در یک کفش کرد

هما حسینی در ادامه گفتگویش با خبرنگار مهر در تشریح کناره‌گیری خود از دنیای قهرمانی تاکید کرد: سال 88 در دانشگاه تهران قبول شدم و به دنیامالی، رئیس وقت فدراسیون گفتم چون دانشجوهستم خیلی وقت نمی‌کنم همراه سایر پاروزنان در اردوهای تیم ملی شرکت کنم. به او گفتم که می‌خواهم خارج از تیم و در دریاچه آزادی تهران تمرین کنم و هر زمان که قرارشد تیم ملی کشورمان به مسابقاتی برود، از من تست گرفت شود.

وی ادامه داد: اگر شرایط جسمانی و رکوردهای خوبی ثبت کردم، همراه تیم به مسابقات اعزام شوم؛ اما دنیامالی پایش را در یک کفش کرد و برخوردی احساسی با ماجرا داشت و گفت که دیگر حق نداری به پارو دست بزنی. او نتوانست در آن مقطع به عنوان یک مدیر با موضوع برخورد کند. واقعا نمی‌دانم این چه حرفی بود که رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی زد.

پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های المپیک 2008 چین افزود: من ورزشکار این کشور بودم و از بیت‌المال هزینه‌های زیادی برایم صرف شده بود. استعداد خوبی داشتم اما نمی‌خواستم به درس و دانشگاهم لطمه‌ای وارد شود. به خاطر شرایط خاصی که داشتم، تنها خواسته من تمرین جداگانه بود اما دنیامالی گفت که حق نداری دست به پارو بزنی.همین شد که هما حسینی برای همیشه از ورزش رفت.

* بعد از المپیک پکن هم بهترین پاروزن ایران بودم

"خیلی‌ها معتقد بودند هماحسینی بعد از پرچمداری المپیک خودش را گم کرد." وی در این خصوص گفت: در حال حاضر هم علی‌مظاهری تیم ملی را کنار گذاشته و نجمه آبتین هم از تیم ملی جدا شده است؛ آنها هم خودشان را گم کردند؟ یعنی حد قهرمانان ایران این است که اگر به جایی رسیدند، خودشان را گم کنند؟

حسینی ادامه داد: این حرف‌ها واقعا خنده‌دار است. پس از المپیک 2008 چین در رقابت‌های قهرمانی جهان چک شرکت کردم. در آن مسابقات نفر برگزیده تیم روئینگ ایران بودم. هماحسینی بعد از المپیک هم بهترین پاروزن ایران بود. مربی تیم ملی برای مسابقات قهرمانی جهان من را انتخاب کرد. اگر خودم را گم کرده بودم که دیگر خوب نبودم؛ ضمن اینکه برای مسابقات جهانی فارغ از نتیجه به دست آمده، پاروزنی بهتر از من نداشتند که مطمئنا اگر قایقرانی بهتر از من بود، آن را به مسابقات جهانی اعزام می‌کردند.

* در محل برگزاری مسابقات قهرمانی آسیا رها شده بودیم!

وی اظهارات خود را اینگونه ادامه داد: پس از مسابقات جهانی در رقابت‌های قهرمانی آسیا که در تایوان برگزار شد، شرکت کردم. آن زمان یک مربی انگلستانی بالای سر تیم ملی بود. زیر نظر او تمرین می‌کردم و آمادگی بی‌نظیری داشتم به طوری که رکورد شخصی‌ام با رکورد طلا برابر بود.

این ورزشکار ادامه داد: آقایان عذر "کولین" را خواستند و بدون اینکه کسی را جانشین او بکنند، ما را روانه مسابقات قهرمانی آسیا کردند. خودشان که هیچ تخصصی نداشتند و در محل برگزاری درگیر هرج و مرج مسابقات شده بودند؛ به طوری که حتی نتوانستند یک قایق خوب برای ما مهیا و آن را برای لحظه استارت مسابقه تنظیم کنند. (در روئینگ تنظیم قایق یکی از ارکان اصلی است.) ضمن اینکه سرپرست خوبی هم نداشتیم و در محل برگزاری مسابقات رها شده بودیم بودیم!

وی در ادامه خاطرنشان کرد: پیش از رقابت‌های تایوان رکورد طلا را داشتم، اما با اختلاف یک ثانیه و چند صدم ثانیه به مقام چهارمی آسیا بسنده کردم. کاملا آماده بودم و رکوردم، رکورد طلا بود، اما چهارم شدم. همین عنوان بهترین نتیجه کل کاروان ایران در رقابت‌های مذکور بود. با این تفاسیر من کجا و دقیقا چه زمانی مغرور و دچار افول شده بودم؟ این حرف‌ها کاملا بی معنی‎ است.


* طلایم به دلیل بی تدبیری آقایان با چهارمی عوض شد

هما حسینی در پاسخ به این سوال که آیا قبول دارید در اوج عرصه را خالی کردید؟، گفت: ادامه کار در قایقرانی دیگر فایده‌‎ای نداشت. اگر آنجا می‌ماندم باید با یک مشت آدم نامطلع سروکله می‌زدم. در فدراسیون قایقرانی یک ورزشکارحرفه‌ای بودم و می‌خواستم ازعناوینم دفاع کنم؛ نه اینکه رکورد طلا را داشته باشم و به دلیل بی‌تدبیری آقایان در مسابقات قهرمانی آسیا، چهارم شوم. اینها کم نیست. دو سال برای رقابت‌های قهرمانی آسیا تمرین کرده بودم که متاسفانه به دلیل تنها یک ثانیه، چهارم شدم. برای چه چیزی باید در قایقرانی می‌ماندم؟

وی ادامه داد: قایقرانی مانند وزنه‌برداری و شطرنج نیست که محیطش آرام باشد. در مرداب‌های انزلی، هوای شرجی و یخبندان‌های زمستانی تمرین می‌کردیم. قایقرانی ورزشی سنگین است؛ اما متاسفانه هنوز در ایران یک پیست استاندارد برای روئینگ وجود ندارد. با این شرایط تمرین کنیم و عمرمان را برای روئینگ بگذاریم تا در آخربه دلایل واهی همه چیز را بر هم بزنیم و باعث شوند که طلایم به مقامی چهارمی تبدیل شود؟

* امسال می‌توانستم در مسابقات قهرمانی جوانان جهان شرکت کنم

عضو سابق تیم ملی قایقرانی ایران با اشاره به شرایط سنی مناسب خود و گفتن این موضوع که می‌توانستم امسال هم در مسابقات قهرمانی جوانان آسیا شرکت کنم، تاکید کرد: آقایان فقط بلد بودند حرف بزنند. دنیامالی پی کارهای خود رفته بود و اصلا اهمیتی به این رشته ورزشی نمی‌داد. وقتی از تیم ملی بیرون آمدم، فدراسیون 800 هزار تومان به من بدهکاربود. هنوزم هم حقوق آن زمان را پرداخت نکرده‌اند.

* مسئول امور فرهنگی فدراسیون می‌خواست به ما تمرین بدهد

"افرادی که بالای سر ما بودند در عمرشان ورزش نکرده بودند." پرچمدار ایران در بازی‌های المپیک 2008 پکن با بیان این جمله اینگونه به صحبت‌های خود ادامه داد: مسئول فرهنگی فدراسیون بالای سر ما آمده بود تا تصمیم بگیرد که در طول روز چند جلسه و به چه صورت تمرین کنیم. تمامی این مسائل باعث رفتنم از قایقرانی شد.

* کسی که گم شد، دنیامالی بود نه من

"رئیس پیشین فدراسیون قایقرانی بدلیل روابط خوبی که داشت می‌توانست پول زیادی به فدراسیون بیاورد؛ اما آن کسی که گم شد دنیامالی بود نه من." حسینی با بیان این جمله خاطرنشان کرد: رئیس اسبق فدراسیون قایقرانی در جاهایی خیلی خوب پیشرفت کرده بود؛ اما خیلی زود هم دچار افول شد و نتوانست دیگر مدیریت کند. دنیامالی انسان خوبی بود و خیلی تلاش می‌کرد، اما مدیریت در قایقرانی تخصصش نبود. شاید او در پل سازی و جاده سازی توانایی‌های بی‌نظیری داشته باشد؛ اما در قایقرانی اینگونه نبود. نه اینکه نخواهد اما حدش همین بود و بیشتر از این توانایی‌ نداشت.

* برکناری تلنگر خوبی برای دنیامالی‌ بود

وی در پاسخ به این سوال که آیا برکناری دنیامالی کار درستی بود؟ یادآور شد: نمی‌توانم در مورد تصمیمات آقایان نظری بدهم. از نظر من که یک کارشناس تربیت بدنی هستم، این اتفاق پیش از المپیک باعث ایجاد تنش در قایقرانی شد؛ اما تلنگر خوبی برای دنیامالی‌ بود. در مورد شرایط کنونی قایقرانی هم اطلاعات زیادی ندارم، اما گویا فدراسیون تعلیق بوده و در حال از دست دادن فرصت‌های زیادی است.

* برخی رفتارهای رئیس در حد یک مدیر نبود

حسینی در ادامه گفتگویش با خبرنگار مهر افزود: در خوب بودن دنیامالی شکی ندارم و معتقدم او زحمات زیادی برای قایقرانی کشید؛ اما تعدادی از رفتارهایش در حد یک مدیر نبود. او خیلی تلاش کرد که خوب باشد اما حدش همین اندازه بود. قرار نیست از فدراسیون چیزی به من برسد، بلکه از من به فدراسیون خیلی چیز‌ها رسید. وقتی هما حسینی قهرمان شد، اسم رئیس سابق فدراسیون قایقرانی بر سر زبان‌ها افتاد. ماهی 300 هزار تومان از فدراسیون حقوق می‌گرفتم و باید 300 هزار تومان روی آن می گذاشتم تا تنها اموراتم سپری شود.

* تصمیمی برای بازگشت ندارم

وی در پاسخ به این سوال که آیا تصمیمی مبنی بر برگشت به دنیای قهرمانی ندارید؟، گفت: در شرایط کنونی خیر. جو قایقرانی در حال حاضر خوب نیست. شاید اگر شرایط خوب باشد به برگشت هم فکر کنم. اسبقیان شخصا با من تماس گرفت و گفت به فدراسیون بیا و مربی تیم ملی باش و یا هر مدلی که می‌توانی به قایقرانی کمک کن. همین که او به من زنگ می‌زند و چنین موضوعی را عنوان می‌کنند، خیلی ارزشمند است. دوست دارم با قایقرانی ایران همکاری و به آن کمک کنم. استعدادهای زیادی در کشور داریم و باید در راستای شکوفایی آنها به هم کمک کنیم.


* مربیگری در تیم ملی برایم زود است

"اما شرایط سنی خیلی خوبی دارید و هنوز هم می‎توانید به دنیای قهرمانی بازگردید" پرچمدار کاروان ایران در بازی‌های المپیک 2008 چین در خصوص این موضوع تصریح کرد: 3 سال است که دست به پارو نزدم؛ ضمن اینکه دیگر هیچ علاقه‎ای به این رشته ورزشی ندارم. البته مسئولان کنونی فدراسیون از من برای حضور به عنوان مربی در راس تیم ملی روئینگ و یا بازگشت به آب درخواست کرده‌اند؛ اما مربیگری در تیم ملی را برای خودم زود می‌دانم.

* عشقم ورزش بود اما گفتند دست به پارو نزن

وی اظهارات خود را اینگونه ادامه داد: واقعا حیف که فکر رفتن از ایران، ایده ما جوانان شود. مملکت‌مان خیلی خوب است و لیاقت زیادی دارد. دوست داشتم برای ایران افتخار آفرینی و به این کشور خدمت کنم. این مرز و بوم عشق تمام ما ایرانی‌هاست. ورزش عشقم واقعی من بود و وقتی ورزش می‌کردم درس، خانواده و حتی جوانی‌ام را رها کرده بودم، اما چه اتفاقی رخ داد؟ گفتند که دست به پارو نزن.

* گفتند برو!

حسینی در پایان گفت: در بدترین شرایط حداقل 7 سال دیگر تا پایان دوران قهرمانی‌ام مانده است. از مسئولان سوال کنید که چرا اینقدر زود قهرمانشان را از دست دادند؟ چرا کاری کردند که امثال حسینی‌ها فراری شوند. من نمی‌خواستم برم، اما گفتند که برو. سه سال از آن زمان گذشته است و امروز من به چه امیدی باید برگردم؟ آنقدر دیوانه نیستم که بخواهم به دلیل حضور در المپیک آینده، چهار سال از عمرم را هدر کنم. اگر هر کاری طی 4 سال انجام بدهم، مطمئنا به جایی خواهم رسید.

خبرگزاری فارس: نخستین گروه زنان ارتشی افغانستان در مقر فرماندهی ارتش حوزه غرب افغانستان در «هرات» فارغ‌التحصیل شدند.

23 تن از زنان ارتشی در ولایت هرات افغانستان پس از طی دوره آموزشی 3 ماهه مراسم فارغ‌التحصیلی خود را برگزار کردند.

«تاج محمد جاهد» فرمانده ارتش حوزه غرب افغانستان در این خصوص گفت: این گروه از زنان ارتشی از این پس در بخش‌های مختلف در فرماندهی ارتش هرات مشغول به کار خواهند شد.

به اعتقاد وی، فراغت اولین گروه از زنان ارتشی در حوزه غرب افغانستان، انگیزه‌ها را برای به کار گیری و استخدام زنان در بدنه ارتش افغانستان بیشتر خواهد کرد.

تصاویر زیر مراسم فارغ‌التحصیلی این زنان را نشان می‌دهد.

خبرآنلاین: معتبرترین و پرخواننده ترین روزنامه اسپانیایی جهان، ال پائیس به خاطر انشتار عکسی جعلی از هوگو چاوز که ادعا شده بود استثنایی و اختصاصی است، عذر خواهی کرد.

ال‌ پاییس روز پنجشنبه، در صفحه اول خود این تصویر را چاپ و ادعا کرد این عکسی استثنایی از هوگو چاوز رئیس جمهور ونزوئلا روی تخت بیمارستان است، اما این روزنامه کمتر از نیم ساعت بعد آن را جعلی دانست و از این بابت عذر خواهی کرد.