راه کمال

خط صاف خط کج......

دختر بچه گیج گیج بود از اینهمه تناقض و حیرون مونده بود که کدوم یکی از حرف بزرگترا رو قبول کنه مثلا تا همین چند وقت پیش هر بار که دفتر نقاشیش رو خط خطی می کرد پدرش دعواش می کرد و میگفت که بابا جون خط کج نکش ! یادت باشه که همیشه خط صاف بکشی
ولی امروز تو بیمارستان وقتی می دید که هر بار بقیه می گن که خط توی تلویزیونی که به مامانش وصل کرده بودند داره هر لحظه صاف و صاف تر می شه ، خط پیشونی پدر کج و کجتر می شد
وبه همین خاطر ار باباش پرسید: بابا چرا ناراحتی؟ خط صاف که بد نیست؟
مگه خودت به من نمی گفتی که همیشه خط صاف بکش؟
حالا مامان هم داره خط صاف می کشه که!. پس چرا ناراحتی؟
گریه پدرش در اومد و رو به دختر گفت: دخترم این خطهارو خدا داره برای مامان می کشه .تازه بابا جون همیشه که خط کج بد نیست
لا اقل ایندفه خط کج خیلی خوبه . حالا برو از خدا بخواه که اون خطا رو کج کنه و گرنه دیگه مامانی رو نمیبینی
دل دختر بچه هوری ریخت
اگه مامانی نباشه اونوقت من چیکار کنم!؟
به همین خاطر با همون زبون کودکی رو به خدا کرد و گفت: خدا جون من که سرازکار بابام در نمی یارم و حرفاش رو متوجه نمی شم
تا حالا بهم می گفت که خط کج بده . ولی امروز می گه که خط کج خیلی خوبه
تازه بابا می گه که اگه تو تو اون تلویزیون یه خط کج نکشی من دیگه مامانم رو نمی بینم
خدایا برای توکه اینهمه چیز رو آفریدی
مثل فیل که خیلی بزرگه
حالا برات سخته که فقط یه خط کج ناقابل تو تلویزیون بکشی!؟
نه عزیزکم اصلا سخت نیست. بیا اینم یه خط کج خیلی بزرگ تو تلویزیون فقط به خاطر تو . و این خط کج رو به عنوان هدیه تولدت از من بپذیر
این حرفی بود که کودک همون لحظه شنید و نمی دونست که از کجا ، ولی شنید
و از فردای همون روز بود که هر بار مادرش به مناسبت روز تولد دختر بچه کیک تولد می پخت هر سال می دید که یه خط کج بزرگ رو کیک به اون کوچیکی افتاده

دخترجوانی از مکزیک برای یک مأموریت اداری چندماهه به آرژانتین منتقل شد.
پس از دوماه، نامه ای از نامزد مکزیکی خود دریافت می کند به این مضمون:
لورای عزیز، متأسفانه دیگر نمی توانم به این رابطه از راه دور ادامه بدهم و باید بگویم که دراین مدت ده بار به توخیانت کرده ام !!! ومی دانم که نه تو و نه من شایسته این وضع نیستیم. من را ببخش و عکسی که به تو داده بودم برایم پس بفرست
باعشق : روبرت

دخترجوان رنجیـده خاطرازرفتارمرد، ازهمه همکاران ودوستانش می خواهدکه عکسی ازنامزد، برادر، پسرعمو، پسردایی ... خودشان به اوقرض بدهند وهمه آن عکس ها راکه کلی بودند باعکس روبرت، نامزد بی وفایش، دریک پاکت گذاشته وهمراه با یادداشتی برایش پست می کند، به این مضمون:

روبرت عزیز، مراببخش، اما هر چه فکر کردم قیافه تو را به یاد نیاوردم، لطفاً عکس خودت راازمیان عکسهای توی پاکت جداکن وبقیه رابه من برگردان.....

ابوحنیفه روزی می گذشت
کودکی را دید که در گِل بمانده.
گفت: گوش دار تا نیفتی.
کودک گفت:افتادنِ من سهل است،اگر بیفتم تنها باشم
اما تو گوش دار که اگر پای تو بلغزد
همه ی مسلمانان که از پسِ تو آیند بلغزند...

با چشمهای پف کرده از مسجد بیرون می آید. عزاداری ماه محرم بوده و شب را حسابی اشک ریخته است. احساس سبکی بعد از گریه، مثل حس نشئگی، برایش خوشایند است. سراغ ماشینش که می رود، جا می خورد. دوباره دقت می کند. ماشین نیست! پژو پارس نوک مدادی نیست. زانوهایش خالی می شود. درست مثل وقتی که یک خطر ناگهانی پیش می آید و بلا فاصله دفع می شود و چند لحظه ی بعد، زانو های آدم از گیر می روند. آن همه گریه کرده و در عوض

ماشینش نیست! قبل از مسجد رفتن ماشینش را به امام حسین سپرده بود:" قربونش برم آقا رو.خودش مواظبشه"
به همین خاطر امام حسین را نکوهش می کند. با خودش می گوید " چطور؟ من برات گریه کردم، من برای تو اومده بودم مسجد، امام حسین." احساس می کند که مظلوم واقع شده و نباید آنقدر ها هم کار را دست امام حسین میداده.
- ماشینم! ماشینم!
چند نفر جمع می شوند، موبایلش مرتب زنگ می خورد ولی او حواسش نیست. فقط یاد ماشین که می افتد دلش می ریزد.
چند دقیقه ی بعد، زنش نفس زنان از راه می رسد: " چرا موبایلتو جواب نمیدی؟"
- " ماشینمو بردن زن، اینم از روضه اومدنمون"
+" دو ساعته احمد داره بهت زنگ میزنه خب. دید بعد روضه شلوغ میشه ماشینو برد بیرون. توی ماشین بیرون پارکینگ منتظرته. زود بیا"
چند نفری که دور مرد جمع شده بودند بی هیچ صحبتی می روند. دنیا را به مرد مظلوم داده اند. به سمت خروجی پارکینگ می دود و با خودش می گوید" قربونت برم آقا. میدونستم گریه هام از جیبم نرفته و ماشینم هیچیش نمیشه" ایمان از دست رفته اش ده برابر شده و به قلبش بر می گردد.
مرد جوانی که شاهد ماجرا بوده با خود می گوید" خوب شد زود پیدا شد و گرنه فردا شب برای مظلومیت شمر و ظلم امام حسین اشک می ریختی. امام حسین خوب میدونه که نمیشه سر به سر ایمان خیلی ها گذاشت. اگه تو یه اسب داشتی و امام حسین ازت می گرفتتش هم همینقدر زانوهات شل می شدن. حالا هی بگو مظلوم حسینم، مظلوم حسینم..."