راه کمال

روستای استاد، روستای نمونه گردشگری شهرستان فاروج در خراسان شمالی است، این روستای سرسبز در جنوب شهرستان و در 22 کیلومتری شهر فاروج واقع شده است.

استاد از جمله روستاهای باستانی خراسان شمالی و ایران محسوب می شود و آثار تاریخی متعددی نیز از دوره های پیشین در این منطقه باقی مانده است، اما در کنار این زیبایی تاریخی، روستای استاد طبیعتی غنی و آب و هوایی به غایت مطبوع و مطلوب دارد.

بهار که می‌شود اندک اندک کل روستا و نواحی اطراف آن قبای سبز بر تن می‌کنند؛ آواز پرندگان در لا به لای شاخه های درختان آغاز شده و روستای استاد یک سر سمفونی نماها و نواها می شود.

می‌گویند طبیعت روستای استاد افسون گر است؛ چرا که اگر کسی در بهار و یا تابستان یک سال گذرش به این روستا بیفتد و زیبایی‌های سحرانگیز آن را ببیند، محال است که سال دیگر بار و بنه سفر به این روستای زیبا را نبندد.

استاد؛ روستای نمونه گردشگری فاروج

روستای نمونه گردشگری استاد در 22 کیلومتری جنوب شهر فاروج از نظر تقسیمات کشوری در دهستان شاه جهان در بخش مرکزی فاروج قرار دارد و وسعت آن هم حدود 45 کیلومترمربع است.

در مورد قدمت تاریخی این روستا باید گفت برخی از مورخین معتقدند که آساک که یکی از پایتخت‌های دوره اشکانیان بود همین استاد کنونی بوده و نام‌های قبلی این روستا نیز آساک و استو بوده است.

مسجد جامع روستا که مربوط به دوران تیموری بوده و همزمان با مسجد گوهرشاد مشهد ساخته شده، برج و بارویی که در بالای روستا قرار دارد و به گفته کارشناسان میراث فرهنگی مربوط به معابد قبل اسلام است و نیز آسیاب های سنگی و حمام قدیمی روستا همگی حکایت از تاریخ کهن این منطقه دارند.

علاوه بر تاریخ غنی، روستای استاد طبیعتی دیدنی نیز دارد؛ آب و هوای روستا در زمستانها سرد و در تابستان بسیار مطبوع و ملایم بوده و به دلیل جاری شدن رودخانه از وسط روستا و وجود درختان پرشمار سرو و بید و گردو در دو طرف آن، هوای پاک و مطبوعی در فضای روستا استشمام می شود.

همچنین خانه های روستا نیز آفتابگیر بوده و طوری ساخته شده اند که از نور بیشترین استفاده را ببرند؛ صبحگاهان نوری که از لا به لای شاخه های درختان به ایوان خانه تابیده می شود همراه با آوای پرندگان و صدای نی چوپانی که از دوردست شنیده می شود؛ بی گمان تجربه زیبایی است که در انتظار میهمانان و گردشگران روستای استاد است.

نژاد و تیره اهالی روستا به نژاد آریایی نسبت داده می شود و زبان آنها فارسی است، در این روستا بنایی است که امامزاده خوانده می شود؛ بقعه ای که بنا به گفته کارشناسان با وجود نوع ساختمان و شباهت زیاد به عبادتگاه های مهرپرستان، به نظر می رسد به تدریج به آرامگاه و بعد از اسلام به امام زاده معروف شده است.

به طور کلی استاد از جمله روستاهای دره‌ای و کوهستانی به شمار می‌رود، چشم انداز طبیعی روستا بسیار زیبا و دلنشین بوده درختان بلند گردو و سرو زیبایی های آن را دوچندان کرده اند، جاده آسفالته روستا و در کنار آن درختان و رودخانه دائمی مناظر زیبایی را به وجود آورده اند، منظره هایی که تقریبا از هفت کیلومتر مانده به روستا آغاز می شود، در انتهای روستا هم دره ای وجود دارد که در آن چشمه های آب جریان دارند.

صنایع دستی و غذاهای محلی استاد

غذاهای محلی روستای استاد یکی از جاذبه های گردشگری این روستا محسوب می شوند؛ غذاهایی که از زندگی دامداری و کشاورزی اهالی آن برگرفته و تقریبا می‌شود گفت که در تهیه مواد اولیه و پخت آن هیچ گونه افزودنی های غیرطبیعی و متعلقات روزگار مدرن دیده نمی شود.

از جمله غذاهای محلی روستای استاد آش و قیش است؛ قیش مشابه آش بوده و تنها تفاوت آنها در ضخامت عرضی برگها است، آش باریک اما قیش ضخیمتر برش می خورد.

فتیر مسکه یکی دیگر از غذاهای محلی روستای استاد به شمار می رود؛ در فصل بهار کره (مسکه) تهیه شده و بعد فتیرها را داخل دیس گذاشته و روی چراغ یا اجاق می گذارند، سپس در لابلای این فتیرها کره می گذرانند تا ذوب شده و با فتیر مخلوط شود و آنگاه با شکر خورده می شود.

دوغ گرم یکی دیگر از غذاهای محلی استاد است؛ در فصل پاییز و زمستان ماست سوزمه(ماستی که در پوست گوسفند فرآوری و نگهداری می شود) را در آب حل کرده تا مانند دوغ شود، سپس پیاز داغ را به همراه نعناع، زرچوبه، نمک، مغز گردو و گل زرد به آن اضافه می کنند.

لوزیک یا لوزک یکی دیگر از غذاهای محلی استاد است؛ مقداری از علف”سوخی یاسلمه” را جوشانده سپس آرد و آب را در آن ریخته و چند دقیقه ای بر روی اجاق می جوشانند و در موقع مصرف مقداری دوغ روی آن می ریزند.

کشته جوش دیگر غذای محلی استاد محسوب می شود؛ برگه های خشک زردآلو را در آب جوشانده و هسته و ضایعات آن را می گیرند، سپس آن را در روغن سرخ کرده و با مخلوطی از آب در آن نان تریت می کنند، از این غذا بیشتر در فصل زمستان به خاطر خاصیت گرم بودن آن استفاده می کنند.

جوراب بافی (جوراب کردی)، سفره محلی(گلیم)، قالی‌بافی، تابلو فرش، پارچه بافی(چادر شب) و … برخی از صنایع دستی اهالی روستای استاد به شمار می روند و اگر چه امروزه دیگر همانند سالیان دور، غالب بانوان روستا هنر خلق این ملزومات زندگی گذشته را ندارند؛ اما شماری از مردم همچنان این هنر قدیمی را به عنوان صنعت دستی و هنر محلی ادامه می دهند اگر چه که اکنون کارکردهای این دست بافته ها تغییر کرده و بیشتر به عنوان دکور و وسایل تزئینی از آنها استفاده می شود.

به روستای استاد در خراسان شمالی سفر کنید؛ یقین بدانید که در کنار طبیعت زیبا و آثار باستانی ارزشمند این روستا، مردم سخی و ساده دل آن با رویی گشاده و سفره هایی رنگین چشم انتظار شما هستند.