در بسیاری از دیوانهای اشعار ، ابیات ذیل را به امیرالؤمنین (ع) نس
در بسیاری از دیوانهای اشعار ، ابیات ذیل را به امیرالؤمنین (ع) نسبت داده اند:
دوائک فیک و لا تبصر
و دائک عنک و لاتشعر
و انت الکتاب المبین الذی
باحرفه یظهر المضمر
أتزعم انک جرم صغیر
و فیک انطوی العالم الاکبر
یعنی :
"دواء تو در تو است و نمی بینی. درد تو از تو است و نمی دانی. و تو آن کتاب آشکاری هستی که با حرفهای آن امور پنهان آشکار می گردد. آیا گمان برده ای که شیئ کوچکی هستی؟ و حال آنکه در وجود تو جهانی بزرگتر پیچیده شده است".
نظامی در تایید فرمایش امیرالمومنین «دوائک فیک و لا تبصر و دائک عنک» میفرمایند:
چشم طلب جانب خود واکنی..
در تو بود هرچه تمنا کنی..
عاقبت از غیر، نصیب تو نیست..
غیر تو ای خسته، طبیب تونیست.
چشم طلب جانب خود واکنی..
در تو بود هرچه تمنا کنی..
عاقبت از غیر، نصیب تو نیست..
غیر تو ای خسته، طبیب تونیست.