راه کمال

زاهدا من که خراباتی و مستم به تو چه؟
ساغر و باده بود بر سر دستم به تو چه؟

تو اگر گوشه ی محراب نشستی صنمی گفت چرا؟
من اگر گوشه ی میخانه نشستم به تو چه؟
...
آتش دوزخ اگر قصد ِ تو و ما بکند تو که خشکی
چه به من ، من که تر هستم به تو چه؟