راه کمال

جام     امشب را  به     سلامتی مرگ نوشیدم

 چه بی پروا  عبور کردم از خط قرمز هم آغوشیش

با عاشقانه های  که دورند از نفس های خشک ابهام

مرا برد به لامکان ...

 سیال بودن و فنا شدن چه نزدیک است وچه دور!

برای رسیدن به عدمت لحظه شماری می کنم

هوای صدایت در سرم هنوز می خواند کوچ نزدک است ...

هنوز برسر پیمانت هستی