عاشق نشدی زاهد دیوانه چه می دانی
در شعله نرقصیدی پروانه چه می دانی
من مست می عشقم بس توبه که بشکستم
راهم مزن ای عابد میخانه چه می دانی
لبریزمی غمها شد ساغر جان من
... خندیدی و بگذشتی پیمانه چه می دانی
یک سلسله دیوانه افسون نگاه او
ای غافل از آن جادو افسانه چه می دانی
تا چند فریب خلق با نام مسلمانی
سر بر سر سجاده می خوردن پنهانی
عاشق شو و مستی کن ترک همه هستی کن
ای بت نپرستیده بتخانه چه می دانی
تو سنگ سیه بوسی من چشم سیاهی را
مقصود یکی باشد بیگانه چه می دانی
