راه کمال

این مناظره در حقیقت با فضای انتخابات که در آن قرار گرفتیم اتفاقا سازگاری پیدا می‌کرد و اگر یک چرخی در شهرهای ایران داشته باشید از جمله در تهران و سایر شهرهای بزرگ متوجه می‌شویم که اصلا هیچ خبری از شور و شوق انتخاباتی نیست. اگر یک نفر از بیرون بیاید اصلا تصور نمی‌کند که در این کشور تا دو هفته دیگر یک انتخابات بسیار مهم و اساسی است. حالتی از بی‌تفاوتی و سردی که در سطح جامعه نسبت به انتخابات وجود دارد از چند نکته است:1-  این مناظره چه بخش اول و چه بخش دوم آن خیلی قشنگ با فضای سرد انتخاباتی هم سویی داشت.2-  هر دو بخش به‌ویژه بخش دوم هم توهین به مردم (بینندگان) و هم توهین به این 8 نامزد و هم توهین به کسانی که می‌خواستند در انتخابات شرکت کنند بود. در هیچ کجای دنیا به این شکل با نامزدهای انتخاباتی رفتار نمی‌شود که ظرف 75 ثانیه باید بگوید چه راه‌حل اقتصادی برای کشور موثر است. در بخش دوم سوال تستی فاجعه بود و دلم برای خودمان و 50 میلیون رأی‌دهنده سوخت که واقعا مسوولان کمترین ارزش را برای شعور و درک و شخصیت قائل نیستند.3 -  در بخش اول که راجع به مشکلات و مصائب و تورم و فساد صحبت شد درباره برنامه‌ریزی و رکود صحبت شد نکته‌یی که خیلی جالب بود در حقیقت آن 5 نامزد اصولگرا انتقاداتی که وارد می‌کردند به وضع موجود دست کمی از 3 نامزد غیر اصولگرا نداشت و این سوال پیش می‌آید که مگر ظرف 8 سال گذشته شما و همفکران شما مسوولیت نداشتید. دکتر جلیلی که رییس شورای امنیت ملی هستند. حداد عادل که در بخشی از این 8 سال ریاست قوه مقننه را برعهده داشتند ایضا آقای ولایتی و محسن رضایی و قالیباف طوری انتقاد می‌کردند که کانه خودشان در این 8 سال اصلا نه مشارکتی داشتند و نه نقشی بر روی کار آوردن آقای احمدی‌نژاد و نه نقشی در حمایت‌های تمام قد و بی‌چون و چرا و همه‌جانبه از ایشان داشتند دست کم تا قبل از اردیبهشت 1390. ظرف 6 سال حمایت می‌کردند ولی الان گوی سبقت را در انتقاد از دولت و نفی سیاست‌های دولت از خیلی از اصلاح‌طلبان و غیراصولی می‌ربودند. خیلی جالب است. پس مسوولیت یعنی چه؟ پس پاسخگو بودن در قبال سیاست‌ها و تصمیمات یعنی چه؟ چطور کسی که احمدی‌نژاد را بر روی کار آورده باشد و از وی حمایت کرده باشد امروز خود بزرگ‌ترین منتقد وی باشد.در مقایسه با مناظره سال 88 هرچقدر که انتخابات در آن سال جدی‌تر بود، واقعی‌تر بود، گرم‌تر بود، پرشور‌تر بود به همان میزان مناظره‌های سال 88 هم همین‌گونه بود. خیلی طبیعی بود و خیلی به‌شدت مورد توجه مردم قرار گرفت. مناظره فعلی بیشتر به یک نمایش شباهت پیدا کرد. یعنی هر قدر که انتخابات پیش روی تا بدینجا بسیار سرد و بی‌روح بوده مناظره‌ها هم همین‌طور بود و هر قدر که انتخابات 88 طبیعی و گرم بود مناظره‌ها هم ایضا این‌گونه بود.