به بازی گرفتن میلیونها هوادار...
سه‌شنبه و چهارشنبه هفته گذشته وقتی میلیونها هوادار فوتبال بخصوص هواداران استقلال و پرسپولیس برای دیدن بازی تیم مورد علاقه خود پای گیرنده‌های تلویزیونی شان نشستند تا شاهد رقابت‌های هفته دوازدهم لیگ برتر بعد از چند هفته تعطیلی باشند، دیدند از فوتبال خبری نیست.
گویا رئیس فدراسیونی که یک روزی به دستور مدیران بالادستی، در یک انتخابات بدون رقیب! به صندلی ریاست رسیده بود و مجری فرمان بالادستی‌ها بود امروز و پس از یک کلکسیون ناکامی که برای فوتبال در همه رده‌ها به یادگار گذاشته، دل را به دریا زده است و جلوی دوربین‌های تلویزیونی را گرفت تا بالاخره در ظاهر و شاید برای فقط چند روز یک بازی را برده باشد!
البته دسته‌گل به آب دادن این فدراسیون تمامی ندارد و بر‌اساس شنیده‌ها فدراسیون فوتبال برای هر بازی پخش نشده باید به اسپانسر تبلیغات محیطی 2 میلیارد و 600 میلیون تومان پرداخت کند. به این ترتیب فدراسیون کفاشیان ضرر زیادی را به فوتبال تحمیل خواهد کرد. همچنین عدم پخش زنده مسابقات نه تنها باعث نشده که تماشاگران زیادی به ورزشگاه‌ها بروند بلکه تعداد تماشاگران هم کمتر شده است.
دعوای فدراسیون فوتبال و صدا و سیما بر سر حق پخش زنده بازی‌های فوتبال سال‌هاست که به جدالی بین طرفین تبدیل شده اما در این سال‌ها بالاخره دو طرف با هم به تفاهم می‌رسیدند اما امسال فدراسیونی که سرمربی تیم‌ملی‌اش هر وقت دلش می‌خواهد می‌رود و می‌آید و تمام فدراسیون نازش را می‌کشند که نکند دوباره قهر کند در مقابل صدا و سیما اقتدارگرا شده و از حقوقش! کوتاه نمی‌آید.
اینکه حق پخش تلویزیونی حق فوتبال است و این حرفی کاملا درست است اما از کدام شبکه تلویزیونی فدراسیون می‌خواهد حق پخش بگیرد، از تنها شبکه تلویزیونی و ملی کشور؟
برای کدام فوتبال، فدراسیون ادعای حق پخش 160 میلیاردی دارد؟ برای فوتبالی که باشگاه‌هایش یکی پس از دیگری هر سال در آسیا و در مرحله مقدماتی حذف می‌شوند؟ به فوتبالی که تیم‌های نوجوانان، جوانان و امیدش همیشه زودتر از پیش‌بینی‌ها با مسابقات خداحافظی می‌کنند؟ برای فوتبالی که دو میلیارد به بازیکنانی می‌دهد که توان ندارند نصف بازیکنان حرفه‌ای بدوند؟ به فوتبالی که آرزوی دیدن پنج پاس سالم را در دل هواداران گذاشته است؟ به فوتبالی که مربیانش با رقم‌های میلیاردی فقط داور را دلیل باخت تیمشان می‌دانند؟ به فوتبالی که فدراسیونش مدیری را به مسابقات آسیایی اعزام می‌کند تا آبروی کشور را ببرند؟ به فوتبالی که شیشه، مواد‌مخدر و پارتی‌های فراوانش مردم را منزجر کرده است؟ به فوتبالی که مروج بداخلاقی‌ها و توهین‌ها است؟ به فوتبالی که فدراسیونش از استعلام چهار کارت خدمت سربازی ناتوان است و با کارت جعلی به بازیکنان مجوز بازی می‌دهد؟ به فوتبالی که حتی برخی بازیکنان تیم‌ملی‌اش برای قوانین کشور هیچ ارزشی قائل نیستند و با پول و پارتی کارت جعلی خدمت سربازی تهیه کرده‌اند؟ به فوتبالی که تمام خرجش را دولت از جیب مردم می‌دهد؟
آقای کفاشیان فوتبال حرفه‌ای که از آن سخن می‌گویید یعنی تجارت. تجارت یعنی کسب درآمد از بخش خصوصی نه دست توی جیب مردم کردن. فدراسیون شما توان جذب یک اسپانسر برای تیم‌ملی را ندارد. اسپانسری تیم‌ملی را در جام‌جهانی حمایت کرد که به گفته بازیکنان تیم‌ملی وقتی لباس‌هایش آب می‌خورد، کوچک می‌شد یا به زبان خودمان آب می‌رفت.
فدراسیون فوتبال، دولت محترم نفت را خام می‌فروشد و پول نفت را می‌دهد جنس چینی، فرآوردهای نفتی همچون بنزین و... وارد می‌کند و از تولید خبری نیست.
فدراسیون آقای کفاشیان و رفقا هم همین کار را به شکل دیگر انجام می‌دهند. پول بیت‌المال از راه‌های گوناگون به فدراسیون تزریق می‌شود و آقایان این پول را مدیریت می‌کنند تا خرج شود! قرار است فدراسیون حق پخش را به باشگاه‌ها بدهند. کدام باشگاه خصوصی است آقای کفاشیان که سخن از فوتبال حرفه‌ای می‌کنید؟ مگر همین باشگاه‌ها هر سال میلیاردها تومان از دولت نمی‌گیرند تا بریزند به پای بازیکنانشان.
چرا آقای کفاشیان حرفه‌ای شدن را فقط در درآمدزایی می‌بیند. اگر پول عامل حرفه‌ای شدن بود که امروز فوتبال ما باید با این ارقام سرسام‌آور حرفه‌ای بود.
آقای کفاشیان فوتبال باید درآمدزا باشد و پولش را خودش درآورد نه اینکه همیشه دستش توی جیب مردم باشد؛ بهتر است یک ملاقاتی با آقای دادکان داشته باشید ایشان در زمان مدیریتشان در فدراسیون به استقلال مالی رسید بدون حق پخش و جنجال!
دور از انصاف است نقدی به عملکرد صدا و سیما نزنیم. ای‌کاش مدیران سیما هزینه‌هایی که برای ساخت برنامه‌های کلیشه‌ای ورزش می‌شود را به شکل حرفه‌ای‌تری در ورزش هزینه کنند. متاسفانه اکثر برنامه‌های ورزشی سیما به نوعی محفلی برای دیدار دوستان و تعریف و تمجید از خود است که نه تنها مخاطب ندارد بلکه توهین به شعور مخاطب است. این برنامه‌های فقط آنتن پرکن ، بهتر است برای صرفه‌جویی در هزینه‌ها تعطیل شود.
هم فدراسیون فوتبال، هم صدا و سیما و هم مسئولان کشور می‌دانند که فوتبال ورزش مورد علاقه مردم ایران است و این ورزش بدون حضور و شور و اشتیاق مردم هیچ ارزشی ندارد. از سوی دیگر نیز همه بر این واقفند که موفقیت‌های ورزش به خصوص فوتبال وبه تبع آن استقلال و پرسپولیس، می‌تواند شور و نشاطی را به جامعه هدیه کند که با هزاران میلیارد تومان دیگر نیز نمی‌توان تنها در چند ساعت این شور و هیجان را در جامعه ایجاد کرد. بنابراین این دعوایی که هیچ ارتباطی به مردم ندارد و شایسته مردم ایران نیست باید قبل از هفته سیزدهم پایان یابد.
پول نفت که حق مردم است به فوتبال تزریق می‌شود به صداو سیما هم تزریق می‌شود آن وقت مردم حق دیدن فوتبال از تلویزیون را ندارند. جوانان سرمایه‌های کشورند آیا اینگونه قرار است با سرگرمی و علایق آنها بازی کنیم؟ عواقب این لج و لجبازی‌های کودکانه را می‌دانید؟ آیا دنیا به این کارها نمی‌خندد و مدیریت کشور را زیر سوال نمی‌برد؟
رقم درخواستی فدراسیون فوتبال برای حق پخش مسابقات امسال 160 میلیارد تومان است اما سیما گفته حاضر نیست بیشتر از 20 میلیارد بدهد.
فدراسیون فوتبال دخل و خرجش نسبت به سال قبل10 برابر افزایش یافته که این رقم را درخواست داده و روی آن اصرار دارد؟
اختلاف بین رقم درخواستی فدراسیون و صداوسیما نشان می‌دهد دو طرف هیچ وقت با هم نمی‌توانند به توافق برسند و فقط یک دستور بالادستی می‌تواند دوباره عامل ورود دوربین‌های تلویزیونی به ورزشگاه‌ها و آوردن هیجان به خانه مردم و هواداران فوتبال شود. یقینا این بازی برنده‌ای ندارد و هر دو حریف بازنده هستند چون مردم را فراموش کرده‌اند.
منبع:سیاست روز