راه کمال

پیتر بردشاو منتقد گاردین در مقاله‌ای که دیروز در سایت این نشریه منتشر شده از «جدایی نادر از سیمین» به عنوان یکی از بهترین فیلم های نیم دهه اخیر نام برد.

 بردشاو منتقد شناخته شده بریتانیایی فاصله سال 2010 تاکنون را دارای بهترین فیلم‌هایی دانست که در آنها بازیگران بیشتر از همیشه مورد توجه واقع شدند و در عین حال فیلم هایی ساخته شدند که ساخت‌شان به مدد پرده سبز میسر شد.

 در واقع به گفته وی این نیم دهه سال های اوج ابر قهرمان‌ها و فیلم‌های فانتزی و علمی تخیلی بود که شکل گرفتن آنها به کمک تکنولوژی پرده سبز و جلوه‌های ویژه پدید آمده است.

وی می‌نویسد با وجود این که تا همین اواخر چنین امکانی وجود نداشت و تنها چند ابرقهرمان شناخته شده موجود بودند اما اکنون پیشرفت تکنولوژی امکان جان یافتن یک دوجین از ابرقهرمان های مارول را ممکن ساخته است.

این منتقد می‌افزاید در 5 سال اخیر ما شاهد خلق ژانرهای جدید هم بوده‌ایم و فیلم هایی برای نوجوانان که با اقتباس از مجموعه های چند جلدی کتاب‌ها ساخته شده اند توجه زیادی را به خود جلب کرده اند.

وی می افزاید این فیلم ها ارایه کننده اعتماد به نفس و خودباوری و وفاداری و هوش هستند و در عین حال نویسندگان این کتاب ها با مخاطبان جوانشان از طریق شبکه های اجتماعی ارتباط برقرار می‌کنند و استودیوهای فیلمسازی نیز دنبال ساخت این کتاب ها می‌روند و با مخاطبانشان در جشنواره‌هایی چون کمیک کان روبه رو می‌شوند. «هری پاتر»، «بازی‌های گرسنگی»، «گرگ و میش»، «واگرا» و «ماز گرد» (ماز رانر) نمونه‌های خوبی از این فیلم‌ها هستند؛ فیلم‌هایی با قهرمانان پسر و دختر باهوش و در عین حال رمانتیک.

این منتقد از شایلن وودلی که در فیلم «گذشتگان» جرج کلونی در نقش دختر او ظاهر شد یاد می‌کند و می گوید این بازیگر جوان به زودی توانست به ستاره دو فیلم «تقصیر ستارگان ما» و «واگرا» بدل شود. او قهرمان زن نوجوان این نسل است؛ باهوش، کنجکاو، تنها و مسئولیت پذیر.

این منتقد پس از این مقدمه اسامی 50 فیلم برتر نیم دهه دوم هزاره را ذکر کرده و در آنها از فیلم هایی چون «داستان اسباب‌بازی‌ها 3» به کارگردانی لی آنکریچ، «خدمتکار» به کارگردانی سباستین سیلوا، «نمایشگاه» به کارگردانی جونا هوگ، «عمو بونمی که می‌تواند زندگی‌های گذشته اش را فرابخواند» به کارگردانی آپیچادپانگ ویراستاکول، «پادشاهی حیوانات» به کارگردانی دیوید میچود، «چطور این تابستان را تمام کردم» به کارگردانی آلکسی پوپوگربسکی، «درخت زندگی» ترنس مالیک، «فهرست کشتن» بن ویتلی، «شعر» به کارگردانی لی چانگ-دونگ، «آرتیست» ساخته میشل هازاناویسیوس، «عشق» میشل هانکه، «لویاتان» آندری زویاگینتسف و «روزی روزگاری در آناتولی» ساخته نوری بیلگه جیلان نام می برد.

در فهرست او 2 فیلم از ایران هم جا دارد یکی «جدایی» ساخته اصغر فرهادی که این منتقد درباره آن نوشته است: با این درام ایرانی اصغر فرهادی خودش را به عنوان یک نویسنده در سنت آنتونیونی و میشل هانکه تثبیت کرد و فیلم او نیز بسیار شبیه آثار کلاسیک است.  

دیگری فیلم «این یک فیلم نسیت» جعفر پناهی است. «تد» ساخته ست مک فارلین، «زیبایی بزرگ» ساخته پائولو سورنتینو ؛‌«تنها خدا می بخشد» ساخته نیکلاس ویندینگ رفن، «یاسمین آبی» ساخته وودی آلن، «آبی گرم ترین رنگ است» ساخته عبدالطیف کشیش، «جانگوی از بند رها شده» ساخته کوئنتین تارانتینو، «یخ زده» ساخته کریس باک و جنیفر لی، «12 سال بردگی» ساخته استیو مک کویین، «درون لوین دیویس» ساخته برادران کوئن و «هتل بزرگ بوداپست» ساخته وس اندرسون و «زمستان نارضایتی» ساخته ابراهیم البتوت دیگر فیلم های منتخب این منتقد از پنج سال اول دهه هستند.