راه کمال

مجله همشهری سرنخ - سامرا قلی زاده: وقتی در سرداب را باز کردند بیش از 20 تابوت چوبی که معلوم بود یک نفر با زحمت بسیار آنها را ساخته است به چشم می خورد. همه تابوت ها پر از جسد بود، اجساد انسان هایی که یک زن، آنها را به قتل رسانده بود؛ زنی بیمار که فقط به خاطر حسادت مرتکب قتل شده بود.

بیوه های سیاه لیورپولی

سال 1881 بود که «توماس هیگینز» به همراه همسر و دختر جوانش به خانه کاترین و مارگارت فلاتاگان، دو خواهر انگلیسی که در لیورپول ساکن بودند نقل مکان کرد. آنها طبقه بالای خانه شان را به این خانواده سه نفره اجاره داده بودند، هنوز چند ماهی از ساکن شدن خانواده هیگینز در خانه جدید نمی گذشت که مادر خانواده جان سپرد.

با گذشت زمان، مارگارت به توماس هیگینز علاقمند شد و آنها با یکدیگر ازدواج کردند. پس از ازدواج هیگینز با مارگارت، دختر او نیز به طرز مشکوکی جان سپرد. وقتی برادر توماس از این موضوع مطلع شد، مطمئن شد کاسه ای زیر نیم کاسه است. او به اداره پلیس لیورپول رفت و این ماجرای مشکوک را از اول تا آخر توضیح داد، به این ترتیب حکم نبش قبر صادر شد و جسد مادر و دختر در پزشکی قانونی تحت آزمایش قرار گرفت.

آثار مسمومیت با یک نوع سم به چشم می خورد. با آغاز تحقیقات درباره نقش خواهران فلانگان در این جنایت، راز قتل های دیگر این خواهران نیز فاش شد. آنها دختر جوان دیگری که پیش از خانواده هیگینز در آنجا ساکن بود را نیز با سم کشنده به قتل رسانده بودند.

پس از دستگیری خواهران فلاناگان و بازجویی از آنها معلوم شد که دوخواهر برای گرفته پول بیمه دست به این قتل ها زده بودند. با انتشار این خبر، به خواهران فلاناگان، لقب «بیوه های سیاه» لیورپول را دادند. پس از محاکمه، هر دو خواهر به دار مجازات آویخته شدند.

مدلین و سم هایش

«مدلین دوبرین ویلیرز» از زنان طبقه بالای فرانسه بود. او با مردی که به پادشاه فرانسه خدمت می کرد ازدواج کرد. سال ها بعد وی به همسرش خیانت کرد. با این وجود، شوهر مدلین وقتی متوجه موضوع شد بی تفاوت از کنار این موضوع گذشت اما پدرش از خطای دخترش بسیار ناراحت بود و برای همین او را به زندان باستیل انداخت، در آنجا بود که مدلین با انواع سم های ایتالیایی آشنا شد.

در آن زمان، مدلین به فکر افتاد با کشتن پدرش همه ثروت او را تصاحب کند اما وی اول سم مورد نظر را روی بیماران فقیر امتحان کرد. مدلین نان آماده کرد و همه نان ها را به سم آغشته کرده و آنها را به بیمارستان فقرا ارسال کرد؛ از دیدگاه این زن وحشتناک، نتیجه رضایتبخش بود و به این ترتیب وی پدرش را در سال 1666 کشت.

از آنجا که مدلین زنی ولخرج و بی بندوبار بود، در مدت کوتاهی ثروت پدری را خرج کرد و بعد از آن بود که او به فکر افتاد تا دو برادر خودش را به قتل برساند.

پس از مرگ برادران مدلین بود که ماموران به این زن مشکوک شدند. او که متوجه ماجرا شده بود به انگلیس و سپس آلمان فرار کرد اما خیلی زود دستگیر شد و سال 1675 به جرم هایش اعتراف کرد.

در بررسی های کارآگاهان جنایی مشخص شد که مدلین در فاصله سال های 1664 تا 1673، 50 بیمار را برای آزمایش سم هایش به قتل رسانده است.

تابوت های یک جنایتکار

«ورا رلسژی» در خانواده ای ثروتمند در بخارست متولد شد. در دهه 1920، ورا وقتی اولین فرزند پسر خود را به دنیا آورد، همسرش به طرز عجیبی ناپدید شد. ورا به همسایه ها گفت که شوهرش با یک زن دیگر فرار کرده است؛ این در حالی بود که جسد مرد بیچاره در تابوتی دست ساز در سرداب خانه در حال پوسیدن بود.

ورا مدتی بعد با مرد دیگری به نام «ژوزف رنسژ» ازدواج کرد، رنسژ گاهی به دنبال خوشگذرانی می رفت و به خانه نمی آمد و به این ترتیب، ورا تابوت دیگری برای همسر دومش آماده کرد و او را نیز به قتل رساند.

برخلاف دیگر بیوه های سیاه قاتل، او یک بیمار پارانوئیدی بود و حسادتش باعث می شد تا همسرانش را به قتل برساند. در طی سال ها، ورا تمام افرادی که به آنها علاقمند بود را با خوردن سم به قتل رساند. تعداد این افراد به 32 نفر می رسید که در میان آنها پسر ورا نیز به چشم می خورد.

وقتی پلیس خانه این زن را بازرسی می کرد، در سرداب خانه 35 تابوت پیدا کرد. ورا پس از دستگیری به حبس ابد محکوم شد.

شرمان سیاه

در اواسط دهه 1860، «لیدیا شرمان» - اهل کانکتیکت آمریکا -پس از چندین سال زندگی، با مشکل بزرگی مواجه شد، او شش فرزند داشت و همسرش بیکار شده بود. لیدیا با خودش فکر کرده بود که طی کردن مراحل قانونی طلاق وقت و پول زیادی می خواهد و زن جنایتکار برای همین به سراغ سم رفت.

وی برای همسرش شکلاتی خوش طعم درست کرد و تا می توانست آن را به سمی کشنده آغشته کرد. لیدیا نه تنها همسرش بلکه به شش فرزندخود نیز شکلات سمی خوراند. وقتی همه اعضای خانواده جان سپردند، لیدیا به راحتی توانست پول بیمه عمرشان را به چنگ بیاورد. پس از مرگ خانواده حالا وقت آن بود که لیدیا پول بیشتری به دست آورد، به این ترتیب او با کشاورزی پیر و ثروتمند ازدواج کرد، یک سال پس از ازدواج، کشاورز به دست همسر جوانش مسموم شد و جان باخت.

لیدیا در ازدواج های بعدی هم شوهرانش را به قتل رساند. بین سال های 1864 تا 1871 لیدیا شرمان ده نفر را به گورستان فرستاد وپول بیمه عمر همه آنها را تصاحب کرد. سرانجام در سال 1871 راز مرگبار لیدیا فاش شده و او به اتهام قتل، دستگیر و به حبس ابد محکوم شد.

مخالفت یعنی مرگ

«گالیش گاتفرد» زنی اهل آلمن بودکه خواستگاران زیادی داشت. سال 1815 او از میان خواستگارانش با مردی به نام «میتنبرگ» ازدواج کرد. مرد خوش چهره ای که یک ایراد بزرگ داشت و آن اینکه همیشه دائم الخمر بود. طولی نکشید که گاتفرد از این زندگی خسته شد و تصمیم گرفت همسرش را به قتل برساند، به این ترتیب زن جوان در لیوان نوشیدنی همسرش سم کشنده ای ریخت.

پس از مرگ میتنبرگ همه تصور می کردند اوبه دلیل مصرف بیش از حد الکل، جان خود را از دست داده است. بعد از این جنایت، زن جوان قصد داشت با مرد دیگری ازدواج کنداما این مرد متاهل بود و با اصرار فرزندان آن مرد، وی ازدواج با گاتفرد را نپذیرفت.

گاتفرد که کینه به دل گرفته بود، هر دو فرزندمرد مورد علاقه اش را وقتی در خواب بودند مسموم کرد و کشت. مدتی بعد، وقتی خانواده گاتفرد مخالفت خود را با این ازدواج اعلام کردند، گیش پدر و مادر خودش را هم به قتل رساند تا دیگر مخالفی در کار نباشد.

با وود اینکه گیش افراد بسیاری را کشته بود تا به همسر دلخواهش برسد اما مرد مورد علاتقه اش همچنان راضی به ازدواج با او نبود و همین موضوع باعث شد تا گیش او را نیز با سم به قتل برساند.

او به مرد بیچاره سم خوراند و در حالیکه مرد آخرین ساعات زندگی اش را می گذراند، با وی ازدواج کرد. به این ترتیب تمام دارایی های مرد به گیش گاتفرد رسید. مدتی بعد وقتی زن جوان، پودر سفیدرنگی روی غذای یکی از دوستانش ریخته بود تا او را هم به قتل برساند، دوستش به وی مشکوک شد و ترجیح داد با پلیس به خانه گاتفرد برگردد و بعد از آن بود که ماجرای قتل های زنجیره ای این زن مخوف فاش شد.

در میان 30 پرونده قتلی که بین سال های 1813 تا 1827 رخ داده بود و گاتفرد جزو متهمان آن به شمار می رفت، وی سرانجام در قتل 15 نفر گناهکار شناخته شد. زن جنایتکار در طول جلسات محاکمه اش هیچ دفاعی از خود نکرد و با غرور به همه قتل هایش اعتراف کرد.

قتل عام خانوادگی

سال 1927 بود که همسر اول «ماری سنارد» از دنیا رفت. یک سال بعد، او با مردی به نام «لئون» ازدواج کرد. والدین لئون بسیار ثروتمند بودند و گر می مردند تمام دارایی شان به لئون می رسید.

ماری از پدر و مادرشوهرش دعوت کرد تا با آنها زندگی کنند اما هنوز مدت زیادی از شروع زندگی مشترک این زوج نمی گذشت که پدر لئون به دلیل خوردن یک قارچ سمی از دنیا رفت و مدتی بعد مادر لئون نیز به دلیل ابتلا به سینه پهلو درگذشت. به این ترتیب تمام ثروت خانواده لئون به پسر خانواده رسید اما او هم چند ماه بعد جان باخت.

در این هنگام دوست لئون که به این ماجراهای مرگبار مشکوک شده بود، پلیس را در جریان گذاشت. آزمایش های پلیسی، از مقدار بالای سم در بدن لئون حکایت می کرد. اجساد پدر و مادرشوهر ماری نیز دوباره آزمایش شدند و وجود سم در بدن آنها نیز تایید شد، به این ترتیب ماری بسنارد به اتهام چندین فقره قتل دستگیر شد.

در ادامه تحقیقات مشخص شد که او بین سال های 1927 تا 1949، یازده نفر از جمله دو عموی همسرش را هم به قتل رسانده تا بلکه از این طریق بتواند پول بیمه عمرشان را بگیرد. جلسات محاکمه ماری بسنارد 10 سال طول کشید و سرانجام او با کمک وکیل خود از زندان آزاد شد.

هفته نامه تماشاگران امروز - سروش امیدوار: تصویربرداری سریال «عشق تعطیل نیست» از حدود دو هفته پیش دچار تعطیلی شده است. سریالی که در ابتدا بسیار پر سروصدا ظاهر شد و می خواست رکوردهای فروش در شبکه نمایش خانگی را جابجا کند، این روزها در کما به سر می برد.

قرار بود دی وی دی های این سریال از ابتدای دی ماه وارد شبکه نمایش خانگی شود. بعدها 15 دی ماه به عنوان تاریخ جدید اعلام شد اما در این تاریخ هم سریال بدقولی کرد و به بازار نیامد. فعلا عوامل مشغول کار نیستند و در خانه استراحت می کنند.

تهیه کنندگان سریال اظهار امیدواری می کنند که پروژه دوباره از اواخر دی ماه کلید بخورد ولی شنیده ها حاکی از آن است که ساخت قسمت های باقیمانده به همین راحتی امکانپذیر نیست و کارگردان و بازیگران موانع زیادی پیش رو دارند.

برای سریال «عشق تعطیل نیست» دکور عظیمی در شهرک غزالی برپا کرده اند که الان تعطیل شده است. در این دکور مغازه و نمایشگاه و کوچه و خیابان طراحی شده بود.

فقط تا قسمت ششم

یک منبع آگاه که نمی خواهد نامش فاش شود به خبرنگار «تماشاگران امروز» می گوید: «این سریال به چند دلیل متوقف شده است. یکی باردار بودن یکی از بازیگران که دیگر نمی تواند در نقش قدیمی اش جلوی دوربین برود و دیگری آماده نبودن فیلمنامه. از ابتدا 3 قسمت از فیلمنامه آماده بود که می خواستند با آن 26 قسمت را بسازند. بعد از چند ماه در مجموع 6 قسمت از فیلمنامه نوشته شده است. کار به خاطر کامل نبودن قصه و فیلمنامه به کندی جلو رفت و در نهایت هم متوقف شد.»

او ادامه می دهد: «به بازیگران گفه اند کار تعطیل شده و شمات می توانید به خانه هایتان بروید. اگر بخواهیم سریال را ادامه بدهیم خبرتان می کنیم. شما جزو گزینه های اولتی دار ما هستید و احتمال دارد که در سری جدید سراغ تان بیاییم. حتی به برخی از عوامل گفته اند در این مدت اگر کار جدیدی به شما پیشنهاد شد، قبول کنید.»

این وضعیت درست مثل موقعیت بازیکنان فوتبال است که از یک تیم رضایتنامه می گیرند تا به تیم دیگری بروند. با این حساب سریالی که باید 26 قسمت قصه داشته باشد احتمالا در قسمت ششم به پایان می رسد. فعلا گروه تهییه کنندگان به دنبال توزیع 6 قسمت اول هستند تا پول شان را برگردانند. در قسمت ششم داستان به پایان نمی رسد و شما منتظر بخش هفتم می مانید اما دی وی دی دیگری برای توزیع وجود ندارد.

اینطور که به نظر می رسد سازندگان تا عید نوروز دی وی دی های آماده شده را توزیع می کنند و بعد یا پخش قسمت های بعدی را ادامه می دهند یا منتشر می مانند تا ماجرا فراموش شود، مثل اتفاقی که برای قلب یخی و قهوه تلخ افتاد.

جدیدترین ساخته بیژن بیرنگ به چند دلیل اثر مهمی محسوب می شود. یکی اینکه برای آن هزینه زیادی صرف شده و سرمایه گذاران توانسته اند گران ترین بازیگران همچون محمدرضا گلزار، مهناز افشار، علیرضا خمسه و بهنوش بختیاری را جذب کنند. قرار گرفتن زوج گلزار و افشار در کنار یکدیگر خاطره فیلم پرفروش آتش بس را در اذهان زنده می کند که همین عامل می تواند به فروش خوب سریال کمک کند.

ساخت سوله ای با وسعت 2800 متر مربع در شهرک سینمایی دیگر اقدامی است که این سریال را از پروژه های مشابه متمایز می کند. بیژن بیرنگ که سریال «همسران» را در کارنامه دارد فضای کار جدیدش را به آن سریال شبیه دانسته است.

فیلمنامه بی فیلمنامه

در حالی که اخبار مربوط به نصفه کاره ماندن سریال قوت گرفته، احسان ظلی پور، مسئول روابط عمومی سریال «عشق تعطیل نیست» این اخبار را بی اساس می خواند و می گوید: «بازیگران تا یک هفته دیگر سر کار برمی گردند. فعلا کار به خاطر بازنویسی فیلمنامه متوقف شده است. محمدرضا شهبازی و بیژن بیرنگ در این کار با هم شریکند و باید سریال را تا انتها بسازند تا پول شان را برگردانند. قرار است قسمت هفتم به بعد فیلمنامه بازنویسی شود و برخی قسمت ها را هم دوباره تصویربرداری کنند. ما تا چند روز دیگر تبلیغات بیلبوردی سریال را هم شروع خواهیم کرد.»

داستان فضای سریال شباهته زیادی به «همسران» دارد. محمدرضا گلزار و مهناز افشار زوجی هستند که تازه ازدواج کرده اند. شهرام حقیقت دوست و بهنوش بختیاری همسایه دیوار به دیوار این زوج هستند. زوج جوان هر بار به مشکلی برمی خورند و همه همسایه ها و مردم محله برای حل مسئله اینها جمع می شوند.

خلاصه داستان «عشق تعطیل نیست» از روی سریال خارتجی «دارما و گِرِگ» کپی برداری شده است. دکور سریال هم شباهت زیادی به دکور «فرندز» دارد. گذر زمان سرنوشت این سریال را مشخص خواهد کرد. جالب است که هنوز خود عوامل هم نمی دانند قصه چه سرانجامی خواهد داشت و در چند قسمت به پایان می رسد. آیا وزارت ارشاد نمی تواند هنگام صدور پروانه نمایش، بسته کامل دی وی دی های یک سریال را تحویل بگیرد و خیال مردم را بابت تکمیل بودن پروژه راحت کند؟

هفته نامه تماشاگران امروز - یاسر مالی: می گویند پشت سر هر مرد موفق یک زن خوب قرار دارد  و البته پشت سر هر زن موفق هم یک مرد زن ذلیل وجوددارد. وقتی به تاریخ ادبیات نگاه می کنیم و و روابط میان همسران نویسنده های بزرگ را مطالعه می کنیم، می بینیم که اصلا نباید آرزو کرد همسر یک نویسنده معروف یا شاعر مشهور شد.

واقعیت این است که نویسنده های خوب، خیلی هم با همسران شان خوب نبوده اند. سلینجر در داستان «جنگل واژگون» قصه یک بارونس پول دار را تعریف می کند که به یک نویسنده تازه به دوران رسیده دل می بندد و آخر هم او را به دست می آورد ولی می فهمد که با یک مرد بی احساس و بی اراده در زندگی روزمره طرف است که فقط روی کاغذ و در نوشته هایش قهرمان است اما این فقط مال قصه ها نیست.

پاتریشیا، همسر وی اس. ناپیل، نویسنده ترینیدادی برنده جایزه نوبل تا زمان مرگش 41 سال شوهرش را تر و خشک کرد و پرستید، اما نایپل در 24 سال اول زندگی یک دلمشغولی دیگر داشت و بعد هم یکی دیگر برای خودش پیدا کرد. آلبرتو موارویان آن اوایل زنشک السا مورانته را زیاد دوست داشت اما بعد از 21 سال فیلش یاد هندوستان کرد و با یک نویسنده جوان تر به اسم داسیا مورایینی ازدواج کرد. مورانته هم در این تنهایی و احساس پیری، بهترین آثارش را نوشت (از جمله رمان «تاریخ» را که به فارسی هم ترجمه شده است). تی. اس. الیوت و همسرش ویوین هم یک نمونه جالب دیگر هستند.

آنها در 1915 پس از سه ماه آشنایی ازدواج کردند و ماه عسل شان این طوری گذشت: الیوت در صندلی راحتی چرت می زود و ویوین اتاق خواب را تمیز می کرد. ویوین هم رفت سراغ برتراند راسل فیلسوف که در هاروارد استاد الیوت بود. وقتی پس از 18 سال بالاخره الیوت همسرش را ول کرد تا بیشتر به شعرهایش برسد، ویوین رسما دیوانه شد و 5 سال بعد کارش به جایی رسید که فقط در تیمارستان قابل نگهداری بود.

البته ازدواج هایی هم بوده اند که یک طرفشان یا حتی هر دو طرف نویسنده بوده ولی اشتباهی خوب از آب درآمده است. اگر ویلیام شکسپیر از دست زنش فرار کرد و رفت لندن نمایشنامه نویس شد اما جیمز جویس، دقیقا برعکس اگر زنش نبود، هیچ وقت هیچ چیزی نمی نوشت. یا در مورد دن براون، نویسنده رمان های پلیسی که به فرقه های دینی خاص می پردازد، این همسرش بلیث نیولان بود که براون را مجاب کرد دست از خوانندگی بردارد و به جایش رمان بنویسد.

اتفاقا بلیث خودش کتاب کودکان می نویسد و نویسنده معروفی است و دقیقا به همین دلیل منتقدان براون او را متهم می کنند که زنش رمان هایش را به اسم او نوشته تا همسر 12 سال جوان تر از خودش را نگه دارد.

همسر ولادیمیر ناباکوف، یعنی ورا هم از آن نمونه های نادر بود که 66 سال تماممشنی، تایپیست، ویراستار، راننده و منبع الهام ناباکوف بود. ناباکوف می گفت شخصیت «لولیتا» را از او الهام گرفته. فیودور داستایوفسکی هم با آنا برای این ازدواج کرد که با ناشر قرارداد نوشتن «قمارباز» را نوشته بود و پولش را هم قبلا خرج کرده بود و فقط 20 و چند روز از مهلتش باقی ماندهب ود و نیاز به یک تایپیست سریع داشت.

لئونارد وولف هم یک نمونه از این همسران فداکار بود که یک عمر زندگی با ویرجینیا وولف را تحمل کرد و از او نترسید که هیچ بلکه برای چاپ بهتر آثار ویرجینیا انتشاراتی به راه انداخت و نقشش در نویسندگی همسرش این بود که بعد از چاپ هر کتاب او تلفن به دست بگیرد و از منتقدان مطبوعات بخواهد که نقدهای مثبت برای همسرش بنویسند تا او خودش را نکشد، که البته آخرش هم افاقه نکرد و ویرجینیا خرج دفن و کفن را هم گذاشت روی دستش.

اما همیشه هم رابطه های نویسندگان و زن های شان به این سرراستی نیست که یا رابطه گند و خراب باشد یا تا این حد ایثارگرانه. مثلا کاترین منسفیلد و جان میدلتون موری رابطه شان به این شکل بود که از 1911 که جان موری استعداد داستان نویسی منسفیلد را کشف کرد، این دو نفر همین طور پی در پی با هم ازدواج کردند و طلاق گرفتند و دوباره ازدواج کردند و دوباره... و دوباره...

این وسط یک مقدار داستان کوتاه و رمان و شعر هم نوشتند یا ریموند کارور و زنش، تس گالاکر هر دو داستان نویس کوتاه نویس های معروفی بودند، رمز موفقیت شان در رعایت این نکته بود که کاری به کار هم نداشتند و حتی اتاق نوشتن شان هم جدا از هم بود. معرفو ترین زوج روشنفکر تاریخ، ژان پل سارتر و  سیمون دوبووار حتی از همین حد جدایی هم فراتر رفتند و برای 50 سال مصداق عینی ضرب المثل «دوری و دوستی» شدند.

اما همه اینها که گفتیم، در برابر پیچیدگی های رابطه زوج شاعر و معروف تد هیوز و سیلویا پلات هیچ است. سیلویا پلات بعد از شش سال زندگی مشترک با تد هیوز که در یک شب شعر در کمبریج با او آشنا شده بود، از او طلاق گرفت و یک سال بعدش هم با بازگذاشتن شیر گاز خودکشی کرد. از آن زمان تا به حال آنقدر روایت های متفاوتی از زندگی این زوج منتشر شده است که پیدا کردن واقعیت ماجرا از توی این شبکه روایت ها، کار حضرت فیل است.

از یک طرف بالاخره جدایی این زوج نشان می دهد که اوضاع چنان هم رو به راه نبوده ولی از آن طرف می دانیم که سیلویا پلات قبل از ازدواج سابقه افسردگی داشته و اقدام به خودکشی کرده است. تکلیف خواننده این یکی داستان اصلا مشخص نیست، هرچند فمینیست ها مرگ پلات را تبدیل به سمبل و نمادی از ستم کشی جنس دوم می دانند. هر چه مدرک خلافش پیدا می شود را هم تقریبا قبول نمی کنند و طرفداران تد هیوز را به دست کاری در مدارک متهم می کنند. آیا تد ایده های شاعرانه اش را از روی دست زنش می دزید و سیلویا آخرش از دست تد قد کرد و مرد؟ یااینکه تد بیخودی شعرش را حرام سیلویایی کرد که آخرش هم خودکشی کرد؟ این، از سوال های مهم تاریخ ادبیات است.

روزنامه هفت صبح: در کشور ما بسیاری از خبرها مبنی بر یک اظهارنظر، یک مصاحبه یا یک سخنرانی شکل می گیرند. با پشتوانه سال ها کار مطبوعاتی می گوییم که در ایران خبر را نه الزاما حادثه، تصمیم یا یک انتصاب سیاسی که عموما سخنان و کلمات پی ریزی می کنند.

در این محور گروهی از تئوریسین ها و کارشناسان وجود دارند که منبع خبر و حادثه هستند. چهره هایی که بی دریغ عقاید خود را ابراز می کنند و اظهارنظرهایشان در تلاقی با منافع و دیدگاه های گروه دیگر خبر و تنش ایجاد می کند.

سخنرانی دو روز پیش علی مطهری نشان داد که در جامعه ما یک سخنرانی در مجلس که می توانست به سادگی در افکار عمومی هضم شود به ناگهان به یک فاجعه سیاسی بدل می شود و فضای سیاسی کشور را به آشوب می کشد. شاید نتوانسته ایم به این نتیجه برسیم که حرف الزاما متعاقب خود اکت سیاسی به همراه ندارد. برای همین به اظهارنظرها، مصاحبه ها و سخنران یها با حساسیتی بیش از حد می نگریم. در چنین فضایی بسیاری از صاحبنظران با علم بر واکنش شدید افکار عمومی و رسانه ها به انتشار حرف های جنجالی خود اقدام می کنند و گاه با رضایت به موجی که خود برانگیخته اند نگاه می کنند.

علی مطهری، صادق زیباکلام، احمد توکلی، حسین زاکانی و حسین شریعتمداری از مهمترین چهره هایی بوده اند که سوار بر موج کلحمات بر شکل دهی و واکنش افکار عمومی و رسانه ها موثر بوده اند.

حداقل در چهار یا پنج سال گذشته، رسانه ها با حساسیت و دقت سخنان این چهره ها را پیگیری می کنندو عموما نکته های حساسیت برانگیزی از دل آنها بیرون می آورند.

سابقا فاطمه رجبی، عباس سلیمی نمین، عباس عبدی، ابراهیم اصغرزاده و عبدالرضا داوری نیز به جمع این گروه تعلق داشتند. در سال های 87 تا 92 برخی از مداحان مشهور مثل حاج منصور ارضی و سعید حدادیان هم به این جرگه مخالف خوان های زبردست پیوست بودند اما هر چه هست در سال های اخیر کمتر خبری از آنان هست. شاید فعالیت دو شیفته مطهری و زیباکلام جایی برای دیگران باقی نگذاشته است.

در گزارش امروز چند چهره مشهور این دسته ناهمگون را معرفی کرده ایم. نه قصد تایید و تکذیب شان را داریم نه منکر صراحت، شجاعت و اندیشه هایشان هستیم. فقط خواستیم تابلویی ترسیم کنیم از چهره هایی که با کلمات، خبر و حادثه سیاسی ایجاد می کنند.

صادق زیباکلام

انرژی هسته ای؛ رضاشاه

تئورسین محبوب و خوش صحبت اصلاح طلبان، سال های سال است که بر نقطه نظرات خود در مورد انرژی هسته ای و تاثیرات آن بر سیاست و اقتصاد جامعه پافشاری می کند. مروری بر صحبت های زیباکلام نشان می دهد او برخلاف سایر منتقدان که تلاش می کنند در موضوع هسته ای با طمانینه حرکت و در کنار انتقادات به دستاوردها و نکات مثبت آن نیز اشاره کنند، با صراحت مخصوص به خودش در مورد این موضوع صحبت می کند و اعتقاد دارد انرژی هسته نکته مثبتی برای کشور به همراه نداشته است.

با وجود بازتاب های فلراوان صحبت او و بازتاب های خشمگینانه حرف هایش در رسانه های دیگر به خصوص در نزد اصولگرایان و در حالی که افکار عمومی اجماع نسبی در مورد اهمیت انرژی هسته ای برای آینده کشور وجود دارد، زیباکلام همچنان روی مواضع خود مانده.

او در یکی از همایش های خود که در دانشگاه تهران برگزار شده بود گفته بود: «من بارها از اصولگرایان پرسیدم حداقل یکی از این 250 صنعتی که هسته ای به وجود می آورد بگویید. هیچ پیشرفت و نوآوری علمی در رابطه با مسئله هسته ای نه تنها در ایران بلکه در هیچ کشوری وجود ندارد.»

چهره های مهم اصولگرایان مثل حسین شریعتمداری بارها پاسخ های مفصلی به این تشکیک زیباکلام درباره انرژی هسته ای ارائه داده اند.

رضاشاه موضوع دیگر مورد علاقه زیباکلام برای مخالف خوانی است. او معتقد است رضاشاه، ایران مدرن را پایه گذاری کرده است. این استاد علوم سیاسی دانشگاه در یک یاز صحبت هایش گفته بود: «نظامی مستبد بود اما این خصوصیات و این اقدامات تمام رضا شاه نیست. رضا شاه بنیان های جدید را به ایران آورد و دانشگاه، راه آهن، آموزش و پرورش، دادگستری و تدوین قوانین کشور و ارتش کشور را برای ایران ایجاد کرد.»

حسین شریعتمداری

فتنه؛ وابستگی به بیگانگان

مدیر مسئول روزنامه کیهان خط مشی مخصوص به خود را دارد و کمتر مسئولی از تیررس انتقادهای اودر امان می ماند. اما مهمترین رویکرد شریعتمداری در یادداشت ها و مصاحبه هایش در این سال ها تاکید بر ارتباط رهبران و دست اندرکاران ماجرای سال 88 با دستگاه های جاسوسی و اطلاعاتی بیگانه و طراحی شدن اتفاقات آن سال توسط گروه های امنیتی وابسته به سیا بوده است...

کلیدواژه های زیر با فراوانی زیادی در نقدهای شریعتمداری قابل رویت هستند: همراهی با بیگانگان، اصحاب فتنه، بنیاد سورس، سرویس های جاسوسی، رسانه های معاند، مدعیان اصلاحات، کودتای مخملی، سلطنت طلبان، منافقین، مارکسیست ها، سرویس های اطلاعاتی آمریکا و انگلیس، سایه نشین های دولت و ...

علی مطهری

رفع حصر؛ پوشش بانوان؛ ساپورت

هنوز که هنوز است مواضع و اظهارنظرهای مطهری پسر برای سیاستمداران و تحلیلگران تازگی دارد و هر از چند گاهی طوفان صحبت های او، مجلس و رسانه ها را تکان می دهد. فرقی هم نمی کند درباره حصر صحبت کند یا ساپورت، او اصولا روی نقطه نظرات منتقدانه خود پافشاری می کند و دوست و رفیق هم نمی شناسند.

اینکه فایده تاکیدات مستمر او بر مواضعش دقیقا چیست مورد جدل دوستداران ومنتقدانش قرار دارد. برخی علی مطهری را به صورت ریشه ای اصولگرا محسوب می کننداما هر چه هست در برخی موارد سیاسی مانند اجرای حصر، مواضع اش به شدت مورد توجه اصلاح طلبان است اما در برخی موارد فرهنگی منند وضعیت پوشش، مانند یک اصولگرای تندرو موضع گیری می کند.

اکثر نطق های او در مجلس هم به این دو مورد ختم می شود؛ چه در دوران ریاست جمهوری احمدی نژاد چه در دوران ریاست جمهوری حسن روحانی. همین دو روز پیش بود که صحبت های او مبنی بر لزوم پایان یافتن حصر خانگی و برگزاری دادگاه محاکمه، موج بی سابقه ای از تنش را میان اصولگرایان مجلس ایجاد کرد.

حتما به خاطر دارید که چند وقت پیش او در مجلس تصاویری از زنان ساپورت پوش شهر را نشان داد و نسبت به عدم برخورد دولت با بدحجابان انتقاد کرد. البته قابل پیش بینی بود که اصولگرایان از آن نطق رضایتمند به نظر می رسیدند و اصلاح طلبان تلاش کردند با سکوت از کنار این موضوع عبور کنند.

او در همان جلسه معروف مجلس گفته بود: «وزیر کشور باید پاسخ دهد که چرا نسبت به پدیده بانوان ساپورت پوش در سطح تهران و برخی از شهرها بی تفاوت است. این چه پوششی است که تا 30 سانت بالای زانو آشکار است؟»

او همچنین ادامه داده بود: «از ابتدای انقلاب اسلامی جاب استاندارد گذشته از چادر عبارت بود از شلوار، مانتو تا زانو و روسری و مقنعه؛ دولت اسلامی موظف است آن بخش از امر به معروف و نهی از منکر که مستلزم اعمال قانون است و کار مردم نیست را انجام دهد و بدیهی است که اگر این وضعیت ادامه پیدا کند، مجلس شورای اسلامی به وظیفه خود عمل خواهد کرد.»

حسین راغفر

خط فقر

خط فقر از موضوعات مورد علاقه این اقتصاددان است و همواره نسبت به بالا رفتن خط فقر و سیاست های اقتصادی کشور هشدار می دهد و معمولا هر از چندگاهی هشدارهایش در مورد خط فقر تیتر یکی از روزنامه های اصلاح طلب می شود.

او یکی از منتقدین سرسخت سیاست های اقتصادی دولت احمدی نژاد بود اما با تغییر دولت و سیاست های اقتصادی، همچنان به عنوان یک منتقد در صدر خبرها قرار دارد.

او خط فقر مطلق (شدید) کشوری در سال 83 را 238 هزار تومان، 84، 276 هزار تومان، 85، 325 هزار تومان و در سال 86 نیز 400 هزار تومان اعلام کرده و تاکید کرده این ارقام بیانگر رشد سالانه 18 درصدی خط فقر در کشور است.

این تحلیلگر امور رفاهی همچنین در آبان ماه امسال گفته بود: «محاسبات خط فقر را بر مبنای آمارهای رسمی کشور انجام داده ایم که نشان م یدهد در سال 93 و در تهران برای یک خانواده پنج نفری ماهانه دو میلیون و 500 هزار تومان و در کمترین مقدار برای یک خانواده پنج نفری در یک روستا حدود یک میلیون تومان است.»

این اقتصاددان برآورد کرده که برمبنای اطلاعات جمعیتی سال 91 حدود 40 درصد از جمعیت ایران زیر خط فقر قرار دارند. او همواره نسبت به معیارهای سازمان آمار درباره اندازه گیری خط فقر هم انتقاد دارد و می گوید: «متاسفانه در ایران برخی شاخص های مختلفی را برای محاسبه خط فقر ابداع کرده اند که به عقیده من اشکالات جدی دارد و به دلیل نفوذ مبدعان آن، مورد پذیرش واقع شده و حتی مورد استفاده نیز قرار گرفته است.

بگذارید از خط فقری که از سوی مرکز آمار انتشار یافته آغاز کنم. مبنای خط فقری که از سوی رییس آمار مطرح شده است، یک دلار در روز بر مبنای دلار سال 1990 است. مبنای این یک دلار از نشستی که در سال 2000 برگزار شد، به دست آمد. در سال 2000، نشست سران در مجمع عمومی سازمان ملل برگزار و در آن یک خط فقر در نظر گرفته شد و 176 کشوری که در آنجا حضور داشتندآن سند را که موسوم به «MDG Millennium Develop Goals» به معنای «اهداف توسعه هزاره» بود، پذیرفتند و براساس آن مبنای خط فقر تصویب شد.»

احمد توکلی

لایحه بودجه؛ فساد رانت؛ محمدرضا رحیمی

او هم یکی دیگر از چهره های اصولگرای منتقد محسوب می شود که البته با طیف اصولگرایان سنتی فاصله دارد و تمرکز خود را بیشتر روی مسائل اقتصادی گذاشته است. توکلی دکترای اقتصادش را از دانشگاه ناتینگهام انگلستان گرفته و از نظر حزبی جزو حزب موتلفه اسلامی محسوب می شود.

او عضو مرکز پژوهش های مجلس است و علاقه زیادی دارد در مورد این سه موضوع صحبت کند: یکی از این موضوعات رانت اقتصادی و کشف یک باند جدید است. موضوع دیگر معمولا برنامه پنجم توسعه و دور شدن از سیاست های آن است و انتقاد از لایحه بودجه دولت نیز علاقمندی سوم محسوب می شود.

اگر صحبت های او در سال های گذشته را مرور کنید، به این نتیجه خواهید رسید که او تقریبا در همه دولت ها که لایحه بودجه برای بررسی به مجلس تقدیم شده نسبت به آن انتقاد داشته و هیچ وقت از بودجه های تنظیمی دولت ها راضی نیست. سال گذشته همین موقع ها بود که از رانت خوار بزرگ 650 میلیون یورویی کنجاله خبر داد و برای آن نامه نگاری های زیادی کرد.

او از زمان احمدی نژاد تا حالا تمرکز زیادی بر رعایت اجرای برنامه پنجم توسعه داشته و تذکرهای زیادی را به سازمان ها و افرد مختلف داده است. همچنین ماه گذشته بود که نسبت به نحوه تنظیم بودجه سال 94 و گنجانده شدن احکام بودجه در لایحه انتقاد کرده و گفته بود: «ما چندین هفته است که در مجلس بررسی طرح الحاق موادی به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت را آغاز کردیم و به سرعت در حال تصویب مواد آن هستیم اما خبرها حاکی از این است که دولت د رجریان تنظیم بودجه 94 تبصره های زیادی را در آن گنجانده است.

با دولت مذاکره کنید چرا که قرار بود تنها ارقام در بودجه بیاید و احکام آن در طرح مذکور به تصویب برسد. بنابراین اگر قرار باشد با عجله و زحمت، مجلس احکام بودجه را به تصویب برساند و دولت دوباره در لایحه بودجه تبصره بیاورد، سبب تناقض و زحمت می شود.»

دو سال پیش او نبرد رسانه ای سنگینی پر از افشاگری را با کمک زاکانی علیه محمدرضا رحیمی آغاز کرد و البته ضد حملات سنگینی نیز دریافت کرد.

علیرضا زاکانی

دانشگاه آزاد

او چهره نزدیک به جبهه متحد اصولگرایی محسوب می شود و با نمایندگانی مانند غلامعلی حداد عادل، حسین فدایی، پرویز سروری، الیاس نادران و گاهی اوقات احمد توکلی در یک حدود خط فکری قرار می گیرد. او هم جزو چهره های اصولا منتقد محسوب می شود و با تیم رسانه ای خود یعنی سایت جهان نیوز و هفته نامه پنجره، نقطه نظراتش را پیگیری می کند.

زاکانی علاوه بر تمرکز روی برخی موضوعات خاص سیاسی و اقتصادی، همواره انتقاد از دانشگاه آزاد را در دستور کار خود دارد. او از منتقدان سرسخت ریاست جاسبی محسوب می شد و در مجلس هفتم مسئول هیات تحقیق و و تفحص از آموزش عالی کشور بود. او در این سمت ترجیح داد بیشتر روی دانشگاه آزاد مانور دهد و تا برکناری جاسبی و روی کار آمدن فرهاد دانشجو بر این منصب، از مواضع خود کوتاه نیامد.

این نماینده مجلس پس از برکناری جاسبی در گفتگویی گفت: «تغییر رییس دانشگاه آزاد اسلامی کار بسیار بزرگی بود و این تغییر را در جهت اصلاح می بینم. البته این اصلاح فقط مربوط به دانشگاه آزاد نمی شود بلکه امروز مانعی بزرگ از نظام آموزشی کشور برداشته شد. آقای جاسبی با نفوذی که در دستگاه های اجرایی، تفتیشی و قضایی پیدا کرده بود، خواسته های خود را پیش می برد اما امیدوارم از این به بعد دانشجویان، هیات های علمی و کارمندان این دانشگاه در قالب نظام آموزشی کشو ربا ضابطه و چارچوب حرکت های خود را توسعه دهند.

وقتی خبر تغییر رییس دانشگاه آزاد منتشر شد موجی از شادی در بین کسانی که علاقمند به اصلاح ساختار دانشگاه آزاد بودند پدید آمدو امیدواریم این تغییر و تحول باعث خیر و برکت برای دانشگاه آزاد باشد.»

زاکانی اما در دوران دو ساله ریاست فرهاد دانشجو به میزان زیادی از انتقادهایش کاست و ترجیح داد کمتر درباره این موضوع صحبت کند. با تغییر دانشجو و انتخاب میرزاده به عنوان رییس دانشگاه آزاد، مدتی است که موج انتقادهای زاکانی دوباره آغاز شده و درباره بنگاهداری اقتصادی دانشگاه آزاد، وضعیت آمخوزشی، شهریه ها و ... هشدار می دهد.

سید محمد غرضی

کاندیدای غافلگیرکننده یازدهمین انتخابات ریاست جمهوری از همان روزهای اول تبلیغاتش نشان داد علاقه خاصی به مسئله تورم دارد و همه مشکلات کشور را ناشی از این مورد می داند. او در همان زمان، شعار خود را دولت ضد تورم انتخاب کرد و به وفور درباره آن صحبت کرد.

برخی طنازان شبکه های اجتماعی به شوخی می گفتنداگر از غرضی بپرسید دلیل شکست تیم ملی فوتبال چیست به شما پاسخ خواهد داد تورم! همانطور که پیش بینی ها قبل از انتخابات عنوان می کرد او موفقیت چندانی کسب نکرد اما به محبوبیت جالب توجهی دست پیدا کرد.

او حتی در ابتدای سال 93 به دولت هم توصیه کرد مبارزه با تورم مهمترین اولویت سال 93 باشد! البته بحث موبایل و تلفن همراه هم یکی دیگر از موضوعات مورد علاقه اوست که در زمان وزارت او در پست، تلگراف و تلفن راه اندازی شد. روزی نیست که غرضی درباره این موضوع صحبت نکند و خاطره ای از آن نگوید.

او حتی در خاطره ای گفته نزدیک بوده برای موبایل اعدام شود: «من هم پوستم کنده شد تا این تکنولوژی ها را وارد کشور کنم؛ در این زمینه آنقدر مورد اذیت و آزار قرار گرفتم؛ حتی اجازه نمی دادند فکس بیاید؛ می گفتند تلفن لازم نیست و برای ورود موبایل که اصلا ریختند رو سرم که اعدامم کنند!»

مجله همشهری جوان - لیدا هادی: اصولا آدم آرامی است. وقتی با او صحبت می کنید یا وقتی پای سخنرانی اش می نشینید، هیچ نشانه ای از عصبانیت در لحنش پیدا نمی کنید. اما صراحت وزیر بهداشت در حرف زدن درباره موضوعاتی که با سلامت جامعه ارتباط مستقیم دارد گاهی کلی سر و صدا راه می اندازد. او از وقتی به دفتر طبقه شانزدهم وزارت بهداشت در شهرک قدس رفته، سخنرانی های جنجالی زیادی داشته.

همه این سخنرانی ها تیترهای جذابی به رسانه ها داده اند و همین باعث شده خیلی ها درباره شخصیت دکتر هاشمی، اقداماتی که در وزارت بهداشت دارد انجام می دهد و واکنش های او کنجکاو شوند.

طرح سلامت را به سرانجام رساند

آمارها خبرهای نگران کننده ای در حوزه سلامت می دادند. اعداد و رقم های رسمی می گفتند 70 درصد از هزینه های درمانی از جیب مردم پرداخت شده و حدود 8 درصد مردم بر اثر تحمل هزینه های درمانی خاص به زیر خط فقر رفته اند. آمارها از این هم می توانست بدتر باشد. اینکه خیلی ها حتی از ترس هزینه های سنگین درمانی اصلا سراغی از بیماری شان نمی گیرند و آن را می سپارند به امان خدا. مانند هزینه های هنگفت دندانزشکی. در همین شرایط یکباره صحبت از طرح جامع سلامت شد. طرحی که هر بند آن برای مردم نیازمند یک دریچه امید تازه بود.

هر چند که خیلی ها آن روزهای اول ماجرا را باور نداشتند و هر بار که توی رسانه های جمعی از آن حرف می زدند، با گوشه و کنایه ای آن را هم مانند باقی طرح های تحولی دولت گذشته به انتقاد می گرفتند. اما ماجرا این بار کمی جدی تر به نظر می رسید. وزیر بهداشت روز 15 اردیبهشت را شروع زمان نام نویسی اعلام کرد و از همه خانواده هایی که بیمه نداشتند، خواست بی هیچ دغدغه ای در طرح سلامت ثبت نام و از امکانات مختلف بهداشتی و درمانی استفاده کنند. زمانی که دفترچه ها به دست مردم رسید و گذر چند نفرشان به بیمارستان های دولتی افتاد، آن وقت بود که جدیت وزیر و کار درمانی اش برای سرو سامان دادن به وضعیت سلامت معلوم شد.

آقای وزیر به وعده اش وفا کرد. این را مردم وقتی فهمیدند که توی برگه مفاصاحساب بیمارستان ها فقط ملزم به پرداخت 10 درصد هزینه ها شده بودند. رایگان شدن زایمان طبیعی در بیمارستان های کشور، استقرار پزشکان مقیم در ایام تعطیل در بیمارستان ها و ماندگاری بیشتر پزشکان در مناطق محروم و از همه مهم تر طرح حمایت ویژه از بیماران سرطانی و صعب العلاج یک جورهایی امید را به مردم برگرداند!

من جای پدرتان... بچه دار شوید!

مساله نرخ جمعیت پیش آمد و رایزنی های فشرده برای تصویب قانونی که جلوی کاهش نسلی را بگیرد. دست آخر قانون اصلاح قوانین تنظیم خانواده و جمعیت تصویب شد. قانونی که می گفت دیگر از این به بعد هر اقدامی مانند سقط جنین یا عقیم سازی یا هر نوع تبلیغات در مورد کم شدن زاد و ولد و کاهش فرزندآوری ممنوع است و کسانی که به آن توجه نکنند، مجازات می شوند. خیلی ها موضع گرفتند. عده ای مخالف و عده ای موافق. اما این وسط صحبت های مردی که باید موضعش را صریح و واضح بیان می کرد، شنیدنی بود. حسن قاضی زاده هاشمی وقتی داشت درباره مساله افزایش جمعیت حرف می زد، یک غم بزرگ داشت.

برای همین روی صحبتش با مردم با تحکم و اصرار و اجبار نبود. او حرف دلش را از زبان یک پدر داغدیده زد. حرفی که به دل خیلی ها نشست. حتی آنهایی که داعیه مخالف خوانی داشتند: «به نظر من بهتر است هر خانواده ایرانی 3 فرزند داشته باشد، این را به عنوان یک پدر می گویم، نه به عنوان وزیر بهداشت. برای اینکه خود من هم در این مورد مصیبت دیده ام. روزگاری من هم دانشجو بودم و مانند خیلی از مردم فکر می کردم فرزند بیشتر برای خانواده مشکل ایجاد می کند اما بعدها متوجه شدم اشتباه می کردم.

حالا امروز من مشکل اقتصادی ندارم اما در خانواده مان هم افراد زیاد هستند که وضعیت مرا ندارند اما فرزندانشان بزرگ شدند و الان افراد موفقی هستند. توی زندگی اتفاقات زیادی پیش می آید، من هرگز تصور نمی کردم یک بچه ام را در سنین کودکی از دست بدهم. این برای من یک مصیبت بزرگ بود، کسانی که تک فرزند هستند، حتی خانواده هایی که 2 فرزند دارند، خیلی ریسک می کنند. اگر بعد خدای نکرده توی زندگیشان مصیبتی پیش بیاید، تمام زندگی شان را باخته اند و از دست داده اند. آنچه من در مورد جمعیت و تعداد فرزندان می فهمم، این است.

بزرگ ترین سرمایه هر خانواده بچه اوست. این را از این جهت می گویم که بالاخره من در شرایطی نیستم که در بقیه زمینه ها محتاج باشم، ولی فکر می کنم همه سرمایه یک انسان بچه اوست که از آدم می ماند، حالا هرچقدر هم که از مال دنیا داشته باشیم مهم نیست.»

تقلب پالم را رو کرد

اولین تصویر واضح و روشن مردم از وزیر بهداشت زمانی است که آقای دکتر برای شرکت در همایش تغذیه با شیر مادر رفته بود. قاضی زاده هاشمی پای تریبون رفته بود که از فواید شیر مادر برای نوزادان بگوید: اما معلوم نیست که چطور بحث به شیرهای پاستوریزه کشیده شد و هاشمی آن حرف ها را به زبان آورد. حرف هایی  که برای چند وقتی کل صنعت لبنیات کشور را به هم ریخته بود و مردم را به یک پویش درست و حسابی کشاند. پویش نه گفتن به شیرهای پرچرب پالم دار. هاشمی در آن همایش وجود روغن خوراکی پالم در شیرهای پرچرب را تایید کردو حتی گفت که ماجرا را با یک پرونده قطور به گوش رییس جمهور هم رسانده.

بعد هم از مردم خواست بدانند که هزینه را برای چه شیری پرداخت می کنند و حواسشان باشد به جای شیر پرچرب از شیر کم چرب استفاده کنند. همین افشاگری ساده و صادقانه آقای وزیر کار را به جایی کشاند که کارخانه های تولید لبنیات کشور دیگر قید تولید شیر و ماست پرچرب را زدند. برای اینکه وزیر بهداشت با هشدارش همه شیرهای پرچرب را در قفسه های فروشگاه ها دست نخورده باقی گذاشته بود.

البته این افشاگری بعدها هم ادامه پیدا کرد. زمانی که هاشمی سراغ کارخانه های سوسیس و کالباس رفت و از ریختن خمیر مرغ در محصولات آنها خبر داد. گویا 15 سالی هست که کارخانه های سوسیس و کالباس سازی مجوز استفاده از خمیر مرغ را داشته اند. اما چه خمیر مرغی؟ خمیری که از گوشت بی استخوان مرغ تهیه شده باشد، نه اینکه به قول آقای وزیر از اسکلت مرغ هایی به دست آمد باشد که ران و سینه شان در فروشگاه ها به فروش رفته و استخوانش برای خمیر شدن به بعضی کارخانه ها رفته باشد.

اینجا بود که دیگر صدای تولیدکننده های سوسیس و کالباس درآمد. آنها همه یک روز جمع شدند و با امضای یک نامه به وزیر بهداشت از او خواستند همان قدر که به فکر سلامت مردم است، فکر اوضاع و احوال تولیدکننده ها هم باشد. اما حرف آقای وزیر یکی بود. هاشمی در جواب نماینده تشکل های صنفی و بازرگانی با صراحت فقط گفته بود: «تامین نظر تولیدکنندگان بدون توجه به سلامت مردم در سیاست های این وزارتخانه نیست.»

به میان حادثه اسیدپاشی آمد

سکوت خبری بعد از موضع گیری رئیس نیروی انتظامی شکسته شد اما مساله زمانی رنگ و روی حقیقی پیدا کرد که قاضی زاده هاشمی، وزیر چشم پزشک دولت روحانی که کسی به جراحی های مهارت پیوند قرنیه او شک ندارد، به عیادت قربانی اسیدپاشی اصفهانی رفت. به دیدار چشم های سوخته سهیلا جورکش، دختر جوانی که در اثر حادثه اسیدپاشی یک چشمش را از دست داده بود و آن دیگری را هم داشت از دست می داد.

دیدن تصویر وزیر بهداشتی که پشت دستگاه معاینه چشم نشسته و دارد با دقت چشم کم بینای سهیلا را معاینه می کند، برای مردم تازگی داشت. سر بزنگاه و درست در لحظه ای که همه قطع امید کرده اند. هاشم با عیادت سهیلا خیلی زود دستور انتقال او را به بیمارستان فارابی داد و بی توجه به کارتابل پر از برنامه های واصله و قرارهای دولتی، صبح فردا دختر جوان را عمل کرد. بعد هم جلویروی خبرنگارها اولی مقام مسوولی شد که اسیدپاشی را به شدت محکوم  کرد و گفت: «قصاص برای فرد خاطی باید انجام شود. برای اینکه مردم باید هنگام بیرون آمدن از خانه آرامش داشته باشند و وظیفه حکومت و همه دستگاه های ذیربط این است که از این حوادث پیشگیری کنند.

به همان اندازه که بمبماران شیمیایی سردشت زشت بود، اسیدپاشی باید زشت تر از آن تلقی شود.» مردم با دیدن تصویر وزیر بهداشت بالای سر سهیلا و حتی در ماشین آمبولانسی که او را قرار بود اورژانسی به بیمارستان فارابی برساند، حال بهتری پیدا کردند. هرچند که بعدها بعضی ها این حرکت آقای وزیر را به پای یک نمایش تبلیغاتی او نوشتند. تصویر مرد اول وزارت بهداشت یک بار دیگر زمانی برای مردم تکرار شد که او به ملاقات بچه های مریوانی رفت. همان هایی که سال پیش در زمان بازی در روستای نشکاش مریوان به خاطر انفجار یک مین که از زمان جنگ باقی مانده بود مصدوم شدند.

آب تهران سالم است والسلام!

تابستان که تمام شد و بحث های قحطی آب توی تهران و ته کشیدن آب سدها و... که به پایان رسید، تازه اول کار صحبت ها و تهدیدهای تازه بود. اینکه آب پایتخت به خاطر استفاده از منابع زیرزمینی آلوده است و اصلا قابل آشامیدن نیست. دوباره یک بلوار تازه راه افتاد. آن هم درست وسط گیرودار شابعه سونامی سرطان در ایران و... آقای وزیر هم طبق معمول واضح و روشن حرف زد. اینکه سونامی سرطان نداریم... که یکباری زمزمه های آلوده بودن آب تهران او را به یک واکنش صریح واداشت. آن قدر که به قول نزدیکانش تا امروز کسی ندیده بود وزیر بهداشت این طور قاطع به میدان بیاید و درباره مساله ای موضع گیری کند.

مسوولان سازمان محیط زیست همین که از آلوده بودن آب تهران به نیتریت گفتند، وزیر جوابشان را داد: «معاونت بهداشت وزارت بهداشت پاسخ این موضوع را پیش از این هم داده است. برای اینکه قبلا هم عنوان شده بود بچه ای سه ماهه به دلیل مصرف آب حان خود را از دست داده است. سوال آن است که مگر کودک سه ماهه آب می نوشد؟ در هر حال آب تهران سالم است.

به دنبال عملکردمان در بیش از یک سال گذشته هم باید به این باور رسیده باشید که بنایمان آن است به هیچ وجه به مردم دروغ نگوییم؛ چرا که دوره ما هم مانند دیگر دوره ها موقتی است و بعد از آن باید نسبت به عملکردمان پاسخگو باشیم. بنابراین چرا دروغ بگوییم، اگر موضوعی باشد، حتما به مردم اطلاع می دهیم. دلیلی ندارد ما بخواهیم خلاف موضوعی را به مردم بگوییم. مگر کسی دلش می آید به مردم آسیب برساند؛ قطعا این طور نیست.» قاضی زاده هاشمی چند روز بعد این حرف ها را درباره پرونده پارازیت ها تکرار کرد.

به زیرمیزی گرفتن بعضی دکترها انتقاد کرد

هاشمی با قاطعیت از زیرمیزی حرف زد و قول داد در برنامه جامع سلامت سفت و سخت جلوی آن بایستد. کاری که از همان روزهای اول سروصدای زیادی به راه انداخت. شاید او اولین وزیری باشد که به صراحت لفظ زیرمیزی را به کار برد واز وجودش در مراکز درمانی خبر داد. «در کشور جایی برای طبابت زیرمیزی بگیران وجود نخواهدداشت. البته اینکه بخواهیم به مطب ها و بیمارستان ها سرکشی کنیم، کار زیبنده ای نیست اما نرخ ها اعلام می شود و مردم متوجه خواهندبود که بایستی چه مقدار هزینه کنند.

از این رو در صورتی که پرداختی آنها بیشتر از نرخ های مصوب باشد، می توانند با تلفن 1690 تماس بگیرند و موارد را اعلام کنند.» هاشمی حتی برای توضیح اوضاع ناهنجار کشوردر این زمینه از داستان یک بیمار قطع نخاعی گفت که در جراحی در بیمارستان خصوصی به خاطر دریافت هزینه های هنگفت و غیرمنصفانه خانواده اش به فقر مطلق رسیدند. «مطمئن باشید این روند که برخی پزشکان بدون ملاحظه شرایط خانوادگی بیمار، بیماران را به فقر مطلق می رسانند، دیگر باید متوقف شود و وزارت بهداشت هیچ گونه انعطافی در این خصوص نخواهدداشت.»