راه کمال

عصرایران - حسام الدین آشنا مشاور رئیس جمهور در واکنش به دفن شهدای گمنام در صفحه فیسبوک خود نوشت:

دانشجویی پس از جریان دفن شهدای گمنام در میدان امیر چخماق یزد از من پرسید:

پیکری که در تفحص یافت می شود یا دارای پلاک شناسایی است یا نه؟ در صورت اول گمنام نیست در صورت دوم یا ما فهرستی از مشخصات شهدای مفقود الاثر داریم یانه؟ اگر داریم با تطبیق دی آن ای میان نزدیکان شهید و پیکر یافت شده می توان هویت شهید را شناسایی کرد.

اگر نداریم چرا در طول 25 سال پس از پایان جنگ فراخوان نداده ایم هر خانواده ای که شهید مفقود الاثر دارد بیاید آزمایش دی ان ای بدهد و از طرف دیگر از بقایای هر شهید تفحص شده پیش از دفن آزمایش بگیریم و با تطبیق این دو بانک اطلاعاتی، هم خانواده ها را از انتظار در بیاوریم و هم به جای افزایش شهدای گمنام ، شهدا را نام آشنا و نام آور کنیم.

او مثالهایی را یادآور شد که در همین سال گذشته برخی شهدای گمنام که در تهران دفن شده اند از همین طریق مورد شناسایی قرار گرفته اند. پس اگر می توان مدتها پس از دفن نمونه ها را تطبیق داد چرا از ابتدا همین اقدام را انجام ندهیم؟

سوال این است آیا ما حق داریم قبل از این که تمام تلاشمان را برای رساندن یک شهید به خانواده اش انجام دهیم -تاکید می کنم تمام تلاشمان - پیکر او را به صورت گمنام دفن کنیم؟
من مصاحبه «دکتر محمود تولایی» با فارس را بدقت خوانده ام و می دانم تلاش هایی در این زمینه انجام می شود اما این تلاش ها در قبال مسئولیت وجدانی و اخلاقی ما بسیار ناچیز است. حل مساله نیاز به یک اصلاح جدی در روند تفحص تا مراسم دفن دارد.

در جریان دفن شهدا سه نهاد مسوولیت دارند .نهاد اول کمیته جستجوی مفقودین است که تا چندی پیش بخشی از بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس وابسته به ستاد کل نیروهای مسلح بود و با اتمام ماموریت سردار باقر زاده در آن بنیاد ، مستقل شد . این ستاد فعلا هم کار تفحص را انجام می دهد ، هم شناسایی شهدا را دنبال می کند و هم مکان های دفن شهدا را معین می کند و هم مراسم را برگزار می کند.

نهاد دوم بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس است که در وضع فعلی ساختن و نگهداری از یادمان های شهدای گمنام را هم بر عهده دارد.

نهاد سوم بنیاد شهید و امور ایثار گران است که اگر چه قانونا هم پاسخگو و هم خادم خانواده های معزز مفقودین است ولی در چرخه امور مربوط به شهدای گمنام کاملا حذف شده است.بنیاد شهید می تواند مسئولیت جمع آوری علمی و تشکیل بانک دی ان ای نزدیکان مفقود الاثرهای عزیز را بر عهده گیرد و سپس با هماهنگی میان ستاد تفحص و بنیاد دو بانک اطلاعاتی مفقود الاثرها و شهدای تفحص شده مقایسه می شود و با وسواس تمام تلاش می شود شهدا حتی المقدور شناسایی شوند.می توان با تقسیم کار منطقی تری میان این سه نهاد از گمنام دفن شدن شهیدان جلوگیری کرد .

به امید روزی که هیچ شهیدی را به صورت گمنام دفن نکنیم و همه شهیدان نام آورمان را به آغوش خانواده ها باز گردانیم.

عصرایران - این روزها مردم امارات، در حال سپری کردن جشن های استقلال کشور خود هستند؛ کشوری که در 43 سالی که از استقلالش گذشته، توانسته است بیش از بسیاری از ممالک دارای تاریخ و تمدن و وسعت، بدرخشد و سری در میان سرها داشته باشد.

سرزمینی که امروز به نام "امارات متحده عربی" شناخته می شود، یک قرن پیش، موطن بادیه نشیانی بود که به سختی روزگار می گذراندند. قحطی دهه های 1930 و 1940 میلادی  عرصه را چنان بر مردمان آن دیار تنگ کرد که چاره ای جز سرخ کردن و خوردن ملخ های پرشمار بیابان نداشتند.

با این حال، مردم آن سرزمین، خود را محکوم به گم شدن در میان توفان های شن و محو شدن در تاریخ ندانستند. آنها تصمیم گرفتند خاک را به طلا تبدیل کنند و بی هیچ مبالغه ای این کار را کردند و از این رو ، پر بیراه نیست به مردم این سرزمین و حاکمان دوراندیش آن لقب کیمیاگر داد.

اما راز پیشرفت امارات و به ویژه شهر دوبی چیست و چه درس هایی در آن برای ملت های تشنه پیشرفت وجود دارد؟ چگونه است که مردمان زیادی در نقاط مختلف دنیا که بسیار بیشتر از اماراتی ها امکانات دارند و البته همانند آنها مشتاق رشد و توسعه هستند، هنوز اندر خم یک کوچه اند و مردم این کشور کوچک توانسته اند در کمتر از نیم قرن، از چادر نشینی به قصر نشینی برسند و از شتر سواری به مالکیت یکی از برترین خطوط هوایی جهان؟!

با مطالعه در تاریخ امارات، می توان گفت که همسایه های جنوبی، خود را به چند اصل برتری بخش آراستند و گوی سبقت را ربودند:

1 - هدفمندی، ایمان به ساختن و تلاش واقعی:  «محمد بن راشد آل مکتوم» نخست وزیر دولت امارات و حاکم دبی کتابی دارد به نام " نگرش من" ؛ خاطره ای جالب از او را در این کتاب که به 30 سالگی شیخ مربوط می شود، بخوانید: « در دهه 1980 ، اجلاسی متشکل از برخی مقامات عربی برگزار شده بود. همه درباره جنگ ایران و عراق و بحران فلسطین صحبت می کردند و من ، خواستم فضا را عوض کنم. بنابراین رو به مقامات حاضر در اجلاس کردم و گفتم که چرا به جای این بحث ها، فکری به حال توسعه منطقه نمی کنیم و مثلاً چرا سعی نمی کنیم دوبی را به شهری توریستی تبدیل کنیم که از سراسر دنیا به سویش بیایند؟
واکنش مقامات عربی جالب بود؛ یکی شان که وزیر بود، پاسخ داد: آخر دوبی چه دارد که بتوان آن را به جاذبه توریستی تبدیل کرد؟ چیزی جز صحرای برهوت و خورشید سوزان و شرجی دریا و شن های داغ؟ »

شاید هر کس دیگری جز شیخ محمد بود، با خود می اندیشید که عجب سخن یاوه ای گفتم! راست می گویند، شهر و کشور من چه جاذبه ای برای گردشگران دارد؟
اما شیخ، آن کنایه را نادیده گرفت و حتی به موتور محرکی برای خودش تبدیل کرد تا با عمل به گفته اش ، جواب آن وزیر طعنه گو را بدهد. او به کشورش بازگشت و در حالی که صدای وزیر در گوشش می پیچید که دوبی چه جاذبه ای دارد، با خود گفت: "جاذبه را باید ساخت." و بدین ترتیب، گام های زیربنایی را برداشت، شرکت هواپیمایی امارات را تأسیس کرد، به جذب سرمایه گذاری های خارجی پرداخت، در دادن امتیازات به سرمایه گذاران، خساست به خرج نداد و دوبی را به بهشت سرمایه گذاران تبدیل کرد، هتل ها یکی پس از دیگری ساخته شدند و آن صحرای برهوت، به زمینی گران قیمت تبدیل شد که تاجران برای متر مترش ، با یکدیگر چانه می زدند، مراکز خرید را به مدرن ترین شکل ممکن ساخت، کوشید تفریحاتی که توریست ها به دنبال آن هستند را در بهترین کیفیت فراهم کند و ... سال ها بعد، آن وزیر عربی که سخنان شیخ محمد را مسخره کرده بود، برای گذراندن ایام تعطیلات خود به همراه خانواده به دوبی رفت.

2 - آنچه برای تجارت خوب است برای دهکده خوب است: این شعار حاکمان دوبی بود، زمانی که این شهر، دهکده ای بیش نبود. دوبی و بخش وسیعی از امارات در حاشیه دریا قرار داشتند و مردمانش می کوشیدند با تجارت دریایی روزگار بگذرانند، تجارتی که چندان هم پر رونق نبود.

با این حال، آنان فارغ از شعار زدگی و تعصبات قبیله ای، برای تجارت ارزش بسیاری قائل بودند. این روحیه نسل به نسل منتقل شد و اینک بخش عمده ای از درآمد امارات و مخصوصاً دوبی، نه از فروش منابع زیر زمینی یا تولید کالاهای صنعتی یا کشت محصولات کشاورزی که از تجارت است.

زمانی که اعلام شد میزان صادرات امارات به ایران از مرز 10 میلیارد دلار گذشته است، کسانی که سرشان در حساب و کتاب بود، دانستند که اماراتی ها، سود هنگفت ناشی از این تجارت را به این خاطر کسب کرده اند که قواعد تحارت را بسیار خوب بلدند.
دیروز ، آنچه برای تجارت خوب بود، برای "دهکده" هم خوب است و امروز ، اماراتی ها بر این باورند آنچه برای تجارت خوب است ، برای "کشور" هم خوب است.

3 - تساهل با خارجی ها و داخلی ها: مردم عرب، عمدتاً مردمانی مهمان دوست هستند. اماراتی ها، این سنت دیرین عربی را به اقتصاد گردشگری هم گره زدند. بدین ترتیب، گردشگران سراسر جهان بی هیچ واهمه ای راهی این کشور و مشخصاً دوبی شدند تا در جایی که هیچ کس درباره مذهب و ملیت شان نمی پرسد و سلیقه ای بر ایشان تحمیل نمی کند، مورد احترام واقع شوند.
این فرهنگ نهادینه شده، باعث شد در سال گذشته میلادی، شهر دوبی بتواند به تنهایی بیش از 11 میلیون توریست را به خود جذب کند و مدیران این شهر در حال برنامه ریزی برای رساندن این تعداد به 20 میلیون توریست در سال 2020 هستند.

این سهل گیری، فقط در قبال خارجیانی که از امارات دیدن می کنند لحاظ نمی شود بلکه در درون جامعه امارات نیز چنین وضعیتی حاکم است، چنانچه شیخ محمد می گوید: میان دین و مدرنیسم و یا میان دین مان و آنچه تمدن سالم ارائه می کند، هیچ نوع تناقضی نمی بینیم. از این رو هرگز برای دنیایمان از دین مان هزینه نمی کنیم زیرا در این صورت هم دین مان را از دست خواهیم داد و هم دنیایمان را!

4 - ما بیگانه ستیز نیستیم: اگر امارات همه مختصات توسعه را داشت ولی مردم و حاکمانش به شدت بیگانه ستیز بودند، بی هیچ تردیدی، پیشرفت امروزین نصیب این کشور نمی شد.
زمانی که اماراتی ها خواستند بندر دوبی را که در گذر دهه ها و قرن ها، گل اندود شده بود را لایروبی کنند و پولی نداشتند، از ثروتمندان دیگر کشورها - عمدتاً از کویتی ها - کمک خواستند.

تا 1984 ، پروازهای دوبی را شرکت هواپیمایی "گلف ایر" انجام می داد. این شرکت متعلق به بحرین،ابوظبی،عمان و قطر بود. در این سال، گلف ایر تصمیم گرفت تعداد پروازهایش به دوبی را کاهش دهد. شیخ محمد مذاکرات بسیاری برای افزایش پروازها گرفت اما مدیران گلف ایر زیر بار نرفتند.

او اما یک خلبان کارکشته بریتانیایی به نام "فلاناگان" که سابقه مدیریت در هواپیمایی بریتانیا را داشت مأمور راه اندازی شرکت هواپیمایی امارات کرد و 10میلیون دلار سرمایه اولیه این کار را در اختیار وی قرار داد.

کارها که کمی پیش رفت، فلاگان، چهار هواپیما اجاره کرد و در 1990 هنگامی که "امارات" به 21 شهر پرواز داشت، شروع به خرید هواپیمای مدرن کرد و نهایتاً هواپیمایی امارات، به یکی از مشتری های بزرگ تولید کنندگان هواپیما تبدیل شد و توانست با فرودگاه مدرنی که در این سال ها ایجاد کرده است به هاب منطقه تبدیل شود و به همه نقاط دنیا پرواز کند.

طبق اعلام  مرکز آمار و تحقیقات فرودگاه‌های امارات در همین سپتامبر گذشته، بیش از شش میلیون و 600 هزار مسافر از طریق فرودگاه بین‌المللی دوبی جابجا شدند و تعداد پروازهای این فرودگاه نیز در ماه، به 31 هزار و 214 پرواز رسید.

اگر در 1984 ، مقامات اماراتی می گفتند که فلاناگان یک خارجی است و نمی توان به او اعتماد کرد و دست روی دست می گذاشتند تا شاید دل مدیران گلف ایر به رحم آید و چند پرواز بیشتر به دوبی اختصاص دهند، قطعاً امروز امارات صاحب یکی از معتبرترین برندهای صنعت حمل و نقل هوایی دنیا نبود.

5 - تا ریسک نکنید موفق نمی شوید: انسان های موفق، ریسک های بزرگ هم داشته اند و این ، درباره امارات هم صدق می کند. شیخ های اماراتی، می توانستند مانند بسیاری از شیوخ دیگر، پول های خود را در بانک های خارجی پس انداز کنند و روزگار به خوشی بگذرانند اما آنها ریسک کردند و خطر را پذیرفتند.
زمانی که شیخ راشد تصمیم گرفت بندر جبل علی را احداث کند، وال استریت ژورنال در مقاله ای سرزنش آلود، این کار را بیهوده دانست و عقده گشایی نامید ولی اکنون هیچ کس نمی تواند نقش این بندر را در اقتصاد منطقه و امارات نادیده بگیرد.

 

 

 

6 - تمرکز بر امور مهم و وانهادن امور جزئی: در این باره به یک جمله از شیخ محمد بسنده می کنیم: اگر بپرسید که چگونه در دبی توانستیم، همه این دستاوردها را با این سرعت رکوردی محقق سازیم، خواهم گفت که ما به هیچ کس اجازه ندادیم که ما را غرق در ریزه کاری های جزئی کند زیرا اساس توسعه درست، همان نگرش است که جزئیاتِ کوچک آن، اهداف بزرگش را محو نمی کند.
 
7 - مردم ما مهم هستند: در توسعه امارات، یک اصل اساسی دیگر نیز وجود دارد که رد پایش را می توان در همه امور دید و آن این که هر تصمیمی که گرفته می شود باید در نهایت به نفع شهروندان اماراتی باشد. مثلاً مهم ترین شرط سرمایه گذاری خارجی در امارات این است که صاحب سرمایه خارجی، با یک شهروند اماراتی شراکت کند. بدین ترتیب، سرمایه گذاری خارجی همان گونه که برای کلیت کشور سودمند است، برای فرد فرد شهروندان نیز سودآوری شخصی دارد.

بی تردید، امارات نیز همانند سایر کشورهای دنیا، عاری از عیب و نقص نیست و برخی اختلافات بین امارات و همسایگانی مانند ایران نیز در جای خود محل بررسی و تأمل دارد ولی در کنار همه این مسائل، عقل سلیم حکم می کند که ضمن محترم شمردن پیشرفت های همسایه، متواضعانه درس آموز نیز باشیم که اگر درس نگیریم، عبرت می شویم.

منابع:
- دوبی سریع ترین شهر جهان ؛ نوشته جیم کرین ؛ ترجمه هرمز همایون پور ؛ نشر نی 1391
- نگرش من و چالش های برتری ، نوشته شیخ محمد بن راشد آل مکتوم ؛ ترجمه: مسلم زمانی ؛ نشر قلمکده 1390

عصر ایران؛ مهرداد خدیر- اکران محدود فیلم «خانه پدری» ساخته «کیانوش عیاری» نیز تندروهای فرهنگی را راضی نکرده و جز به توقف اکران آن رضایت نمی دهند و چه بسا هنگام انتشار این مطلب همین چند سینما هم نمایش این فیلم را متوقف کرده باشند.
 
اما مگر داستان این فیلم چیست؟ قتل ناموسی در یک خانواده متعصب و نه مربوط به امروز و دیروز که پریروز و ده ها سال قبل.

البته که می توان با یک فیلم مخالف بود و می توان و باید که یک فیلم را نقد کرد. اما چرا باید با اصل نمایش فیلمی که همه مراحل قانونی تولید و اکران را طی کرده به صرف نپسندیدن خودمان مخالفت کنیم و اکران محدود در چند سینمای معدود را هم برنتابیم؟ ( البته شرط سنی برای تماشاگران باید رعایت شود). اما چرا کمیسیون فرهنگی مجلس این گونه وارد مصادیق می شود؟ این فیلم مگر چه آسیبی به ایمان و دیانت مردم می زند؟

آیا صرف ظاهر مذهبی و تعصب شدید شخصیت اصلی داستان برای نفی فیلم، کافی است؟ با این منطق فرض کنیم کارگردانی بخواهد فیلمی درباره گروه داعش بسازد. رهبران و فعالان این گروه بنیادگرا را چگونه باید تصویر و ترسیم کند؟ آیا آنان نماز نمی خوانند و ظاهر مذهبی ندارند؟ اگر در فیلم این صحنه ها را نمایش دهند به ایمانیات مردم توهین شده است؟

چرا راه دور برویم؟ مگر مولای متقیان امام علی _ع را چه کسی به شهادت رساند؟ جز یک فرد متعصب با ادعای تدین اما از نوعی که دکتر محقق داماد آن  را «جهل مقدس» لقب داده است.

این فیلم را ندیده ام – مثل منتقدانی که غالبا ندیده اند!-  ولی از اصل نمایش یک فیلم با مجوز دفاع می کنم و ندیده می دانم که کیانوش عیاری کار بد نمی سازد. جایگاه او چنان است که «دانشمند سینما» لقب گرفته است. اواستاد بی نظیر بازی گرفتن از نابازیگران است.

هیچ کس به اندازه او نمی تواند در سینمای ایران، جمعیت انبوهی از مردمان عادی را در یک فیلم سامان دهی کند. این یک ادعا و گزافه گویی نیست. کافی است فیلم «روز باشکوه» را بار دیگر تماشا کنید.(5 بار دیده ام و هر بار بیشتر حیرت کرده ام. فیلم همه کس فهم و روانی است و روشنفکرانه و فستیوالی هم نیست).کارگردان یک جمعیت انبوه را به گونه ای مدیریت می کند که انگار این فیلم واقعی و مستند است.

با این اوصاف می توان بر چند نکته انگشت گذاشت:

اول این که حق آقای مرتضی آقا تهرانی و حق هر نماینده و شهروند دیگری است که از فیلمی و کتابی و تئاتری و موسیقی یی خوشش بیاید یا نیاید. اما عموم مردم نمی توانند سلیقه خود را با آنان هماهنگ کنند. فیلم، یک محصول فرهنگی است و هر فیلمی که مجوزهای قانونی را کسب کرده حق اکران دارد. بدیهی است که سه مقوله خشونت عریان، روابط جنسی و اباحه گری همچنان موضوعات ممنوعه اند و خود کارگردانان نیز رعایت می کنند. اما جزییات را نمی توان با هرسلیقه ای هماهنگ کرد.

 این مثال را جای دیگر هم آورده ام که حتی فتوای حرام بودن استعمال سیگار از جانب یکی از مراجع تقلید موجب تعطیل شرکت دخانیات جمهوری اسلامی ایران و توقف واردات قانونی سیگار نشده و تنها مقلدین ایشان به آن فتوا عمل می کنند وبرای دیگران طبعا الزام آور نیست.

شاید گفته شود که این قیاس مع الفارق است زیرا با ایمان مردم و سلامت روح آنان سر و کار ندارد اما دولت، مسوول سلامت جسم هم هست و به همین خاطر این روزها وزیر بهداشت از مراکز مختلف جایزه می گیرد و ستایش می شود. ضمن این که نظارت های لازم نیز اعمال شده است و اکنون تنها بحث سلیقه و پسند شخصی مطرح است اگر انگیزه سیاسی در کار نباشد.

دوم: این روزها بحث هک شبکه شرکت سونی پیکچرز به خاطر فیلم «مصاحبه» مطرح است که چون در آن شخصیت رییس حکومت کره شمالی هجو شده به این شبکه حمله سایبری و تهدید کرده اند اکران نکند. اما فیلم بر روی یوتیوب – شبکه اینترنتی نمایش فیلم- قرار داده شد و تنها درهمان یک ساعت اول 200 هزار بازدید کننده داشته است.

این واقعیت به معنی آن است که فیلم تولید شده به هر حال دیده خواهد شد. روی پرده سینما نه روی اینترنت یا وسایل دیگر و تنها در این میان تولید کننده و کارگردان را از منافع مادی محروم و حساسیت بی دلیل ایجاد می کنیم.

سوم این که یک فیلم تنها یک فیلم است. داستان آن زاده ذهن نویسنده و خودِ کار نیز محصول هنر کارگردان و هر قدر هم اشارات واقعی داشته باشد در عالم واقع وجود ندارد.

در این فیلم مهدی هاشمی و برادرش «بازی» می کنند. بازی در دنیای خیال را نباید به عرصه سیاست که میدان واقعیت هاست کشاند. از کارگردان و تسلط او گفتیم. مهدی هاشمی نیز چنان است و نیاز به توصیف ندارد؛ یک بازیگر تمام عیار. جلوگیری از اکران و حتی نمایش محدود، محروم کردن مردم از یک لذت ناب هنری است. آن هم در روزگاری که هجوم شبکه های ماهواره ای سلیقه عمومی را نازل کرده است.

وجه چهارم هم این است که سینماگر مورد علاقه کمیسیون فرهنگی نیز در فیلم خود گاه افراد مقدس مآب را دستمایه طنز ساخته ولی اعتراضی برنخاسته است. ظاهرا این که چه کسی فیلم می سازد هم مهم است و شاید گناه کیانوش عیاری این باشد که گمان می کنندبرادریِ خود را به اثبات نرسانده است.

نکته پنجم هم این است که اگر کسانی می خواهند ثابت کنند با استقرار دولت روحانی اتفاق خاصی نیفتاده و در بر همان پاشنه می چرخد که می چرخیده و زور آنان می چربد ایا رواست یک فیلم را دست مایه این رقابت ها کنند؟ مارسل پروست - خالق رمان عظیم در جست و جوی زمان از دست رفته - می نویسد: مردم نویسنده و خالق یک اثر هنری را تحسین می کنند اما نمی دانند که خلق این کار به قیمت چه بی خواب کشیدن ها و چه رنج بردن ها و چه انگشت تاول زدن ها صورت پذیرفته است. آیا هیچ به رنج و انرژی و عمری که برای تولید یک فیلم صرف می شود اندیشیده اند و این که این گونه مواجهه ها تا چه حد بر روح و روان هنرمند اثر منفی می گذارد؟

آقایان! کیانوش عیاری یک نام نیست. یک برند است. آثار او یکی از یکی درخشان تر و تامل برانگیزترند. سینمای ایران به فیلم هایی چون «آبادانی ها»  و «بودن یا نبودن» می بالد و در تلویزیون هم سریال های ماندگار ساخته است و «هزاران چشم» و «روزگار قریب» در این شمارند.

راه مقابله با تهاجم فرهنگی نیزاین نیست که کارگردان متعهد و مردمی را برانیم تا مردم به جای فیلم ایرانی پای سریال های جم و فارسی وان بنشینند. راه  این است که مردم را با سینما و با تلویزیون آشتی دهیم. اگر فیلم کیانوش عیاری با این سابقه قابلیت پخش ندارد فیلم چه کسی دارد؟

وجه شگفت آور قضیه اما این است که چرا سلیقه مردم با کسانی که به عنوان نماینده مردم در امور دولت دخالت و با اکران مخالفت می کنند این قدر متفاوت است؟ قاعدتا مردم باید تبعیت کنند و فیلم را نبینند اما چرا همین اظهار نظرها انگیزه استقبال فراوان از فیلم شده است؟! البته اگر هنوز امکان تماشا باشد. این تعارض نشان می دهد یک جای کار اشکال دارد. ندارد؟!

یک تحلیلگر معروف کلمبیایی بر این باور است توافق هسته ای با ایران در نوامبر گذشته در دسترس بود اما دولت آمریکا در لحظات پایانی توافق هسته ای نهایی را به چند دلیل مشخص به تاخیر انداخت.

به گزارش عصر ایران "آندرس کالا" تحلیلگر و روزنامه نگار کلمبیایی با نگارش یک مقاله در پایگاه اینترنتی " کنسرسیوم نیوز" می نویسد محافظه کاران آمریکایی و اوباما در نبردی سیاسی بر سر توافق هسته ای با ایران هستند و از نظر محافظه کاران مخالفت شدید با گشایش اخیر در روابط سیاسی بین آمریکا و کوبا می تواند در جلوگیری از یک توافق هسته ای احتمالی با ایران در 7 ماه آتی تاثیر گذار باشد.

بر اساس این گزارش و به نقل از برخی منابع دیپلماتیک نزدیک به مذاکرات هسته ای با ایران، اوباما در گفت و گوهای نوامبر گذشته با ایران در وین در لحظات آخر و در زمانی که کلیات یک توافق نهایی قابل دسترس بود ، توافق نهایی با ایران را به عقب انداخت.

پس از گذشت 3 هفته از تمدید دوباره مذاکرات هسته ای با ایران اوباما و رائول کاسترو رهبران آمریکا و کوبا به یکباره در صحنه تلویزیون ظاهر شدند و اعلام کردند به بیش از نیم قرن خصومت و قطع روابط دیپلماتیک خاتمه می دهند و چند زندانی آمریکایی و کوبایی معاوضه شدند.

 

بر اساس گزارش این تحلیلگر کلمبیایی اوباما به چند دلیل مشخص احتمالا توافق هسته ای با ایران را به تعویق انداخت تا:

1- موقعیت سیاسی و افکار عمومی آمریکایی ها و مخالفان داخلی خود را با توافق با کوبا محک بزند؛ از همین رو است که محافظه کاران آمریکایی به شدت در حال مخالفت با سیاست اوباما در قبال کوبا هستند چون آنها می دانند که این توافق مقدمه ای برای توافق نهایی هسته ای با ایران است.

محافظه کاران می خواهند هزینه سیاسی بهبود روابط دیپلماتیک با کوبا را برای دولت اوباما آن قدر بالا ببرند که دیگر او جرات انجام توافق نهایی با ایران را نداشته باشد.

2- نتایج انتخابات زودهنگام در اسراییل: اگر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل در انتخابات زودهنگام اسفند سال جاری از میانه روهای اسراییلی شکست بخورد یک مانع عمده و بزرگ که برای توافق هسته ای با ایران در مقابل دولت اوباما بود از میان خواهد رفت و توافق هسته ای با ایران راحت تر حاصل خواهد شد.

به گمان این تحلیلگر کلمبیایی اسراییل نفوذی بسیار بالا در حاکمیت سیاسی آمریکا به ویژه در کنگره دارد و اگر دولتی میانه رو در تل آویو بر راس کار باشد که دیدگاهی ملایم تر نسبت به نتانیاهو در قبال برنامه هسته ای ایران داشته باشد، توافق هسته ای آمریکا با ایران برای اوباما با هزینه سیاسی کمتری روبرو خواهد بود.

از نظر محافظه کاران آمریکایی همچون "الیوت آبرامز" با سناتورهایی همچون "جان مک کین" و "مارکو روبیو" گذر کم تنش اوباما از عادی سازی روابط با کوبا به این معنا خواهد بود که او می تواند مخالفت ها با توافق هسته ای نهایی با ایران را در عرصه سیاسی آمریکا مدیریت کند.

با این حال از نظر "آندرس کالا"تعویق توافق نهایی هسته ای با ایران می تواند ریسک های خاص خود را نیز به همراه داشته باشد از جمله اینکه موفعیت جمهوریخواهان مخالف توافق در آمریکا و در داخل کنگره و تندروهای مخالف در داخل ایران در این مدت تقویت شود ، یا اینکه احتمال تشدید تنش بین آمریکا و روسیه بر سر بحران اوکراین ، موضع مشترک دو کشور را در جمع گروه 1+5 که طرف مذاکره با ایران است ، تحت الشعاع قرار دهد.

از سوی دیگر همان گونه که تا کنون نیز بوده است بزرگ ترین چالش اوباما برای توافق هسته ای با ایران نه صرفا در مسایل پیش گفته بلکه مخالفت های اسراییل و برخی کشورهای عربی منطقه از جمله عربستان با توافق هسته ای با ایران بدون از بین بردن قابلیت غنی سازی اورانیوم ایران است.

منبع: مهر

با مطرح شدن نرم افزار فتوشاپ هر عکس باورنکردنی را به نوعی به این نرم افزار ربط می دهیم حتی وقتی که واقعا ممکن است آن عکس در واقعیت گرفته شده باشد. این بار قبل از دیدن عکس ها به شما می گوییم که همه آن ها با فتوشاپ درست شده اند اما به بهترین شکل ممکن این اتفاق افتاده است. "مارتین دی پاسکوال" هنرمندی آرژانتینی است که علاقه خاصی به عکسای و استفاده از نرم افزارهای ویرایش عکس دارد. او چندی پیش تصمیم گرفت تا با هنری که می داند تصاویر حیرت انگیز و تخیلی بسازد که همه را شگفت زده می کند. او اسم هنر خود را "عکسبرداری غیرممکن" گذاشته است و تمامی آن ها را با کمک فتوشاپ و 3D مکس ویرایش نموده. این تصاویر در چندین مسابقه هنرهای تجسمی برنده جایزه شده است و حتما با دیدن آن ها شگفت زده می شوید. عکسهای این هنرمند خلاق را در دو سری برایتان ارسال می کنیم:

افسردگی فقط یک خلق و خوی منفی نیست، بلکه یک بیماری است. این بیماری با علام دقیقی مشخص می شود. نشانه های بیماری افسردگی دقیقاً کدامند؟ افسردگی با 9 معیار دقیق تعریف می شود. این معیارها براساس محورهای چهارگانه DSM هستند که مشخصه هایی جهانی و تعریف شده اند.   1) خلق و خوی افسرده. برای اطلاق افسرده بودن به فرد، او باید تمام روز و تقریباً هر روز این حالت را داشته باشد. این خلق و خوی افسرده توسط خود شخص با احساس اندوه، پوچی و افسردگی حس می شود یا توسط اطرافیانش مشاهده می گردد. در میان کودکان یا بزرگسالان، این خلق و خو می تواند با تندخویی بروز پیدا کند. 2) بی علاقگی یا لذت نبردن از فعالیت هایی که معمولاً لذت بخش و جالب اند. این نشانه هر روز و عملاً برای تمامی فعالیت ها دیده می شود. 3) حس خودکم بینی یا احساس گناه بیش از حد و نامتناسب. این احساس تقریباً همیشه و تقریباً هر روز حضور دارد. 4) داشتن اید? خودکشی به طور مکرر، خواه با نقشه یا بدون نقش? دقیق یا با اقدام به خودکشی . فکر به مرگ (مثلاً گفتن "من ترجیح می دهم که مرده باشم") نیز از این دسته محسوب می شوند. 5) مشکلات خواب. ممکن است به شکل بی خوابی یا پرخوابی بروز کند. این مشکلات هر روز در میان افراد افسرده دیده می شود. 6) آشفتگی یا کندشدن روانی_ حرکتی. این نشانه نیز هر روز حضور دارد که یا توسط خود فرد افسرده گزارش می شود یا اطرافیانش مشاهده می کنند. در افسردگی، حرف فقط بر سر یک احساس بی قراری یا کندشدگی ساده نیست، بلکه این آشفتگی یا کندشدگی قابل ملاحظه و مشهود است. 7) مشکلات اشتها که هم به شکل بی اشتهایی و کاهش وزن و هم بالعکس با افزایش اشتها و اضافه شدن وزن می تواند روی دهد. این مشکلات بدون رژیم گرفتن به وجود می آیند. 8) مشکلات تمرکز. این مورد اغلب با مشکل در اندیشیدن و حتی تردیدهای تکراری ظاهر می شود. پدیده ای قابل مشاهده و روزانه است و تنها احساس عدم موفقیت در متمرکز شدن نیست. 9)احساس روزانه خستگی یافقدان انرژی . برای مطرح کردن افسردگی با یک تشخیص جدی، باید حداقل 2 مورد از 4 مورد اول در شخص دیده شود. و در ادامه، در افسردگی حداقل 5 مورد از این 9 معیار یافت می شوند.   اگر دقت کرده باشید دیده اید که در این لیست علائم، با سماجت و پافشاری تأکید شده که علائم باید هر روز و در تمام طول روز مشاهده شوند. این به این معناست که هر یک از ما ممکن است در روز ساعات یا دقایقی را با خلق و خوی افسرده پشت سر بگذارد. این حالات ممکن است که بر حسب اتفاقات زندگی برای همه پیش بیاید. اما معنی اش این نیست که فرد افسرده است. حال آنکه فرد افسرده در این حالت غرق می شود و به راحتی بیرون نمی آید. هنگامی که نشانه های یک افسردگی واقعی را در خود دیدید، مهم است که به خودتان کمک کنید. مطمئناً برای این بیماری، درمان های دارویی و البته درمان های مکمل غیر دارویی (روان درمانی، ورزش، استراحت، تغییرات ضروری در شکل و قالب زندگی و کار و…) وجود دارد. نشانه های پنهان افسردگی یک‌سوم بیماران مبتلا به افسردگی مزمن هستند که پس از مصرف دارو به طور کامل همه علایم افسردگی در آنها از بین می رود. بیشتر مواقع، در ظاهر نشانی از افسردگی باقی نمانده است اما در واقعیت آثار و ته مانده های آن هنوز در بیمار وجود دارد. بسیاری از بیمارانی که دچار افسردگی مزمن هستند، به درمان های اولیه با داروهای ضدافسردگی خوب پاسخ می دهند. اما فقط یک‌سوم بیماران مبتلا به افسردگی مزمن هستند که پس از مصرف دارو به طور کامل همه علایم افسردگی در آنها از بین می رود. بیشتر مواقع، در ظاهر نشانی از افسردگی باقی نمانده است اما در واقعیت آثار و ته مانده های آن هنوز در بیمار وجود دارد. این نشانه های پایدار و سمج ممکن است بیمار را در خطر اختلالات رفتاری و رابطه ای قرار دهند و در نتیجه منجر به بازگشت دوباره افسردگی در آنها شود.   تعریف "بهتر شدن" هنگامی که بیمار دچار افسردگی تحت نظر پزشک داروی ضدافسردگی مصرف می کند، ممکن است در همان ابتدای درمان متوجه بهبود چشمگیر حالت های خود شود و گاهی بیمار و پزشک تصور می کنند که بیمار به طور کامل درمان شده است. اما باید بدانید احتمال بسیاری کمی دارد که همه نشانه های بیماری به یک باره از بین بروند. بنابراین، هنگامی که دوره درمان را آغاز کردید، نخستین هدف شما باید کاهش نشانه ها باشد. کاهش نشانه ها روشی استاندارد برای درمان است که بیشتر پزشکان و محققان از آن استفاده می کنند تا بیماران را به دسته های "پاسخ مثبت داده است" یا "بهتر شده است" تقسیم بندی کنند. به این معنا که بسیاری از بیماران همچنان از نشانه های افسردگی رنج می برند. تعریف "بهتر شدن" برای افراد مختلف، متفاوت است. ممکن است شما نشانه های اولیه همچون اضطراب یا خستگی را داشته باشید اما احساس کنید بهتر شده اید زیرا مثلا خوش بین تر شده اید یا برای خود ارزش قایل هستید و اعتماد به نفس پیدا کرده اید. بهبود کامل بیمار، هدف نهایی است و شامل از بین رفتن کامل نشانه های افسردگی و ته مانده های بیماری است. منظور، ریشه کن شدن کامل افسردگی است نه فقط نشانه های ظاهری آن. حدود 12 تا 18 درصد بیماران مبتلا به افسردگی مزمن به مرحله بهبود کامل می رسند. به همین دلیل، اصلا عجیب نیست این افراد در طول درمان با نشانه های باقی مانده افسردگی مواجه شوند.   رایج ترین نشانه های باقی ماندن افسردگی احساس گناه بی خوابی اضطراب از دست دادن علاقه خستگی کاهش میل جنسی کاهش علاقه و مود افسردگی مداوم   مرسوم ترین نشانه های فیزیکی ریشه کن نشده افسردگی کمردرد درد ماهیچه ها درد مفاصل معده درد   رایج ترین نشانه های کاهش شناخت نیز شامل موارد زیر است: مشکل داشتن در به یاد آوردن افراد، مکان ها و اتفاق ها افزایش افکار منفی   هنگامی که یکی از نشانه های مذکور را حتی در طول درمان در خود مشاهده کردید، نباید آنها را نادیده بگیرید. در واقع، بروز نشانه های باقی ماندن بیماری نوعی پیش بینی برای بازگشت دوباره بیماری یا عود کردن دوباره آن است.   رایج ترین نشانه های کامل از بین نرفتن افسردگی بی خوابی بیماران تحت درمانی که همچنان از بی خوابی رنج می برند، به احتمال زیاد پیشرفت درمان خوبی هم ندارند. بی خوابی و بد خوابی هم می تواند تاثیرات منفی روی سلامت افراد و روند بهبود بیماری داشته باشد. بی خوابی احتمال خودکشی افراد را افزایش می دهد. شاید خود بیمار نتواند بی خوابی یا کم خوابی خود را تشخیص دهد. به همین دلیل پزشک معالج باید تست خواب EEG از بیمار بگیرد تا بی خوابی یا بیماری کم خوابی او را تشخیص دهد.   اضطراب بیمارانی که همچنان نشانه های اضطراب را در خود بروز می دهند، به احتمال زیاد دچار بازگشت افسردگی می شوند. هر چه فرد اضطراب بیشتری داشته باشد، دوره درمان او نیز طولانی تر خواهد بود. اگر اضطراب و تشویش بیمار علیرغم درمان های مکرر همچنان پابرجا بود، شاید دلیل آن افسردگی نباشد و فرد به بیماری و اختلال اضطراب دچار باشد.   عدم علاقه بیشتر بیماران مبتلا به افسردگی مزمن به کار، روابط و حتی خودشان علاقه ای ندارند. این علایم به طور خاص خود را با پایین آمدن خلاقیت و بازده کاری، غیبت ها و مرخصی های مکرر، رضایت نداشتن از کار و محیط کاری و سختی در ایجاد رابطه مناسب با همکاران نشان می دهد.   خطرات نشانه های مخفی و باقی مانده بیماری نشانه های درمان نشدن بیماری افسردگی مزمن، فرد را در خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته قرار می دهد. بیمارانی که نشانه های بیماری هنوز در وجود آنها هست و خود بی اطلاع هستند، مشکلات سلامتی پیدا می کنند و وابستگی آنها به پزشک، دارو و خدمات درمانی بیشتر می شود.   چه افرادی هنوز نشانه های بیماری را در خود دارند؟ هنوز معلوم نیست چرا برخی از افراد حتی پس از درمان نیز نشانه های بیماری را در خود دارند، اما دیگر افراد این گونه نیستند. با این همه، محققان برخی وجوه تشابه مرسوم را معرفی کرده اند که شاید به پزشک کمک کند تشخیص دهد آیا بیمار واقعا بهبود یافته است یا فقط نشانه های ظاهری آن از بین رفته است. این لیست خطر شامل موارد زیر هستند: نشانه های اولیه بسیار شدید وجود افسرده‌خویی محرک های تنش‌زا پایدار و مداوم کمرنگ شدن موقعیت اجتماعی و اقتصادی پشتیبانی ضعیف اجتماعی   با پزشک خود صحبت کنید بیمارانی که از افسردگی مزمن رنج می برند باید رابطه صادقانه و خوبی با پزشک معالج داشته باشند. وقتی رفتار دوستانه باشد و بیمار بتواند در مورد روش درمان، بهبود و سلامت روحی خود با پزشک بیشتر صحبت کند و احساس راحتی بیشتری داشته باشد، درمان نیز در مسیر بهتری قرار می گیرد و شیوه زندگی او نیز تغییر می کند.   نشانه های رفتاری خود را یادداشت کنید. اینکه فقط بگویید "احساس خوبی ندارم" یا "نمی توانم بخوابم" به پزشک هیچ کمکی نمی کند. همیشه قلم و کاغذ همراه خود داشته باشید و احساس های منفی یا آزار دهنده خود را یادداشت کنید. توجه داشته باشید همه احساس های بد خود را بنویسید. شاید برخی از این نشانه ها هیچ ارتباطی به افسردگی شما نداشته باشد و پزشک بیماری دیگری را در شما تشخیص دهد. صادق باشید. یکی از بزرگ ترین مشکلات درمان افسردگی عدم صداقت است. از آنجا که داروهای اعصاب بسیار گران هستند، بیمار سعی می کند این داروها را مصرف نکند یا گاهی با صرفه جویی مصرف می کند یا سر خود آنها را قطع می کند که متاسفانه عوارض جانبی بسیار بدی دارد. باید این مسایل را با پزشک خود در جریان بگذارید. اگر دستورات پزشک را درست و دقیق اجرا کنید، او می تواند تشخیص دهد روش درمانی درستی برای بهبود شما انتخاب کرده است یا خیر! اما اگر دستورات او را اجرا نکنید و به پزشک هم نگویید، مسلما روش درمان کامل نمی شود و ضرر اصلی متوجه خود شما است.

توفان "سندی" در جزیره فنویک در ساحل شرقی آمریکا     توفان سندی در شهر آتلانتیک نیوجرسی آمریکا       تعطیلی بازار بورس نیویورک به دلیل توفان "سندی"       جشن دانشجویان دانشگاه سنت اندروز اسکاتلند برای جمع آوری اعانه. در این جشن به روی شرکت کنندگان کف مالیده شد       مسابقه استقامت بر روی گاو وحشی در لاس وگاس آمریکا       اجرای مراسم سیرک مصری در غزه       هندوها در حال نیایش گاو در الله آباد       یک سنگر متعلق به نیروهای آمریکایی در استان پکتیکا افغانستان       نبرد نیروهای مخالف حکومت با ارتش سوریه در حومه شهر حلب       دکوراسیون داخلی جالب فرودگاه ولینگتون نیوزیلند       یک کدو تنبل 526 کیلویی در انگلیس       پارکی زیبا در غرب آلمان       تجمع زنان فلسطینی در مرز رفح برای عبور از مرز و ورود به مصر.       معترضان هنگ کنگی از این راه برای مخالفت با مدیراجرایی این کشور استفاده می کنند.       زنان کرد مسلح که در حال نبرد با گروه تروریستی داعش هستند.       کیم جونگ اون در میان شرکت کنندگان در کنگره حزب حاکم کره شمالی در پیونگ یانگ.       پدیده شفق قطبی در نورتامبرلند انگلیس.       یکی از کارگران موزه، درحال تماشای اسامی قربانیان حادثه سونامی سال 2004 اندونزی است.       نخست وزیر چین در دیدار با مدیر اجرایی هنگ کنگ مقاومت در برابر معترضان را ستایش کرد.         بدون شرح!

 اگر در جستجوی چیزی متفات هستید، شاید بتوانیم آن را در این فهرست از سواحل عجیب به شما نشان دهیم. با ما در مرور این گزارش همراه باشید.

10. ساحل شیشه‌ای، کالیفرنیا، ایالات متحده 

 

 این ساحل عجیب در نزدیکی شهر فورت برگ (Fort Bragg)، واقع شده و نکته‌ی جالب اینکه این ساحل در اصل نتیجه‌ی آلودگی محیط زیست است. این سنگریزه‌های شیشه‌ای تراش خورده، در اصل زباله‌هایی هستند که در طول سالیان متمادی و در بخش شمالی شهر، به دریا ریخته شده‌اند و بعدها توسط امواج شکل داده شده و تراش خورده‌اند. امروزه این ساحل به یک نقطه‌ی گردشگری معروف و محبوب تبدیل شده است. مشاهده‌ی یک ساحل بی‌نظیر و قدم زدن روی سنگ‌های گرد شیشه‌ای از جمله دلایل جذابیت این نقطه است، اما به لحاظ مسائل بهداشتی باید از جمع آوری این سنگ‌ها خودداری نمود.

9. شاخ طلایی (Zlatni Rat)، جزیره‌ی برک (Brac) ، کروواسی

 

 این ساحل کوچک که تنها 530 متر آن به سمت آب‌های شفاف و کریستالی دریای آدریاتیک گسترده شده، در جنوب جزیره‌ی برک واقع شده است. این نقطه‌ی دیدنی بازدید کنندگان فراوانی را به سوی خود جذب می‌کند که مایلند از گرمای خورشید لذت برده، به آب تنی در آب‌های خنک ساحلی پرداخته و با ورزش‌های آبی سرگرم شوند. این نقطه همچنین به عنوان مکانی مناسب برای موج سواری با تخته و بادبان به شهرت رسیده است.

8. مجمع‌الجزایر بازاروتو (Bazaruto)، موزامبیک

 

  این جا شاید یکی از دورافتاده‌ترین سواحل جهان لقب بگیرد و معنای نام آن نیز جزیره‌ای از غبار است. در اصل این ساحل و طبیعت دست نخورده‌ی آن، بسیار دور از سرزمین اصلی واقع شده و شاید تنها ماجراجویان اصیل را به سوی خود جذب کند. همچنین در این نقطه استراحت‌گاه‌های قابل توجهی وجود دارند که اقامتی فراموش نشدنی را برای مسافران رقم خواهند زد. طبیعت بکر، فعالیت‌های متنوعی از جمله ماهیگیری، سفرهای تفریحی با قایق، اسکی روی آب، پاراگلایدینگ و تماشای وال‌ها، دلفین و فلامینگوها از جمله جذابیت‌های این منطقه برای گردشگران است.

7. مونارکو (Menorca)، اسپانیا

 

 این جزیره‌ی کوچک مدیترانه‌ای، دارای 120 ساحل مبهوت کننده و جالب توجه است! در واقع اینجا یکی از مهیج‌ترین نقاط مجموعه‌ی جزایر بِلریک (Balearic)، به شمار می‌رود. به شفافیت آب آن توجه کنید، در کنار شنا کردن در این آب زلال و کریستالی، کانو و کایاک سواری نیز از دیگر فعالیت‌های مفرحی است که در این ناحیه انجام می‌شوند. جایی فوق‌العاده برای لذت بردن از مزایای سفر به سواحل در فصل تابستان.

6. سواحل ماسه‌ای سیاه، جزیره‌ی بزرگ، هاوایی

 

  ماسه‌ی سیاه رنگ این جزیره نتیجه‌ی فعالیت‌های مکرر آتشفشانی است که در این جزایر رخ می‌دهند. سواحل متعددی در بیگ آیلند وجود دارد که در میان آنها پونه لوو (Punalu u) ازهمه مشهورتر است. در کنار رنگ غیر عادی ماسه‌هایش، بازدیدگنندگان به آنجا سفر می‌کنند تا پیک نیک برگزار کرده و حمام آفتاب گرفتن لاکپشت‌ها را به تماشا بنشینند.

5. آنسه سورس دی آرجنت (Anse Source d"Argent)، جزیره‌ی لادیگو، سیشل

 

 ساحلی بینظیر و سمبلیک که زیبایی آن همچون تصاویر کارت پستال‌ها تماشایی و به یاد ماندنی است و به نوعی می‌توان گفت امضاء و مشخصه‌ی اصلی جزایر سیشل به حساب می‌آید. سواحل نرم ماسه‌ای، آب گرم و شفاف اقیانوس هند و تخته سنگ‌های بزرگ گرانیتی که در گوشه و کنار جزیره پراکنده شده و باعث به وجود آمدن غارها و حفره‌های متعددی شده‌اند، همه و همه از جمله دیدنی‌های این نقطه به حساب می‌آیند.

4. ساحل خلیج کتدرال (Chathedral)، شبه جزیره‌ی کروماندل (Coromandel) ، نیوزلند

 

 

 ساحلی معروف و دیدنی که اغلب به عنوان یکی از زیباترین سواحل دنیا از آن نام برده می‌شود. عکاسان بویژه مایلند تا برای عکاسی سفری به این نقطه داشته باشند. اینجا بیشتر به خاطر تخته سنگ‌های جوش خورده با اشکالی جالب که شکل و ظاهری کاملا متفاوت بدان بخشیده، به چنین شهرتی دست یافته است. شنا، غواصی و کایاک سواری از جمله فعالیت‌های پر طرفداری است که در این منطقه انجام می‌شوند. در کل می‌توان گفت خلیجی است با چشم انداز تماشایی و مبهوت کننده.

3. اَلگرو (Algarve)، پرتغال

 

 نام این ساحل در زبان عربی الغرب است، ساحلی که در جنوبی‌ترین نقطه کشور پرتغال واقع شده و از خطوط ساحلی تماشایی برخوردار و با غارهای آهکی دیدنی لبریز شده است. سواحل تأثیر گذاری که می‌توان به صورت پیاده و یا با قایق به بازدید از آن‌ها رفت. گشت و گذار در میان این ستون‌های ماسه سنگی که درگوشه و کنار و بر فراز دریا گسترده شده‌اند خالی از لطف نخواهد بود.

2. پارک ایالتی جولیا فایفر، بیگ سور، کالیفرنیا، ایالات متحده

 

 این نقطه بویژه به دلیل آبشار مک وی (Mc Way) به شهرت رسیده است که از صخره‌ای در نزدیکی اقیانوس به پایین فرو می‌ریزد. خلیجی که به شدت تماشایی است و اگر چه دسترسی به ساحل آن دشوار است، اما بازدیدکنندگان فراوانی را به سوی خود جذب می‌کند که خود را با قایق بدانجا رسانده و از این منظره دیدنی لذت می‌برند.

1 خلیج جرویس، نیو ساوت ولز، استرالیا

 

  سواحل این نقطه به ویژه شب هنگام بسیار تماشایی و البته رویایی هستند، زمانی که پلانکتون‌ها با فعل و انفعالات شیمیایی به درخشش افتاده و به نورافشانی می‌پردازند در نتیجه این مخلوقات دریایی کوچک با نوری آبی، درخشان و جادویی می‌درخشند. این نقطه نیز همانند ساحل هایامز (Hyams)، در شب بسیار رمانتیک و دوست داشتنی است. در کنار این پدیده‌ی نادر طبیعی، خلیج جرویس به دلیل فعالیت‌های تفریحی متنوع و دریایی خود نیز به شهرت بسزایی دست یافته است.

 

به گزارش افکارنیوز، منابع امنیتی عراقی اعلام کردند: نیروهای امنیتی و مردمی در ادامه عملیات علیه داعش مناطق گسترده ای را در اطراف بلد، الضلوعیه در جنوب تکریت آزاد کردند.نیروهای امنیتی و مردمی مناطق الجمعیه و الزور واقع در غرب ناحیه یثرب در جنوب تکریت را لوث داعش آزاد کردند.

از سوی دیگر خبرنگار المیادین در عراق گزارش داد که ارتش عراق و نیروهای مردمی توانستند کنترل کامل شهرک"یثرب" در شهرستان بلد در استان صلاح الدین را به کنترل خود در آوردند. این منابع همچنین از هلاکت 20تروریست داعش در منطقه یثرب در جنوب تکریت خبر دادند.

شبکه خبری المنار نیز در این ارتباط گزارش داد: ارتش و نیروهای مردمی عراق وارد یثرب شده و تروریست‌های داعش دچار فروپاشی شده است. نیروهای مردمی و امنیتی عراق در حال پیشروی به سوی ناحیه "البوجیلی" در جنوب شرق منطقه بلد هستند

در جنوب تکریت منابع امنیتی عراقی از پاکسازی بخش شرقی رود الرصاصی و پیشروی نیروهای امنیتی و مردمی به سوی منطقه البوصلیبی اشاره کردند و افزودند: تروریست‌های داعش از روستای البو محمد از توابع ناحیه یثرب با پیشروی‌های نیروهای امنیتی و مردمی گریخته‌اند.

کریم النوری از فرماندهان شاخه نظامی سازمان بدر گفت: نیروهای امنیتی و مردمی با نظارت هادی العامری عملیات نظامی از منطقه الحاوی به سوی الضلوعیه در 80 کیلومتری جنوب تکریت انجام دادند که بر اثر آن بسیاری از مناطق آزاد شدند و فرودگاه الضلوعیه در محاصره قرار گرفت و به احتمال زیاد تمامی منطقه طی ساعات آینده آزاد شود.

هلاکت ده‌ها تروریست در غرب الرمادی

عاشور الحمادی فرمانده شورای بیداری الانبار گفت: مناطق النعیمیه و جبه در نزدیکی منطقه الدولاب در غرب الرمادی آزاد شده است و عبدالقادر عبدالرزاق عناد الکعود زخمی شده است.

وی افزود: نیروهای امنیتی و بیداری و نیروهای مردمی و عشایر الانبار تلفات و خسارات فراوانی به تروریست ها در این دو منطقه وارد کردند. عبدالقادر عبد الرزاق عناد الکعود به شدت زخمی شده و به بیمارستان هیت برای درمان برده شده است.برادر وی حاتم عبدالرزاق العناد الکعود مسئول امنیت کل داعش در هیت و اطراف آن است.

در همین حال وسام الحردان رئیس شورای بیداری فرزندان عراق تاکید کرد: نیروهای امنیتی و مردمی در مناطق القطنیه و النسریه در نزدیکی هیت تلفات و خسارات فراوانی به تروریست ها وارد کرده اند و 60 تروریست را به هلاکت رسانده اند. یک مسئول نظامی در الانبار نیز بیان کرد: نیروهای امنیتی و پلیس 14 روستا در غرب الرمادی را آزاد کرده اند.

غارت بانک رافدین از سوی داعش در مقابل دیدگان شهروندان موصلی

در موصل منابع امنیتی از غارت بانک رافدین شعبه 112 موصل در برابر دیدگان شهروندان خبر دادند و افزودند: داعشی ها هزار منزل مسکونی شهروندان را تخریب کرده اند. در شهر سنجار در 120 کیلومتری غرب موصل منابع آگاه از درگیری خیابانی که در نتیجه آن 20 داعشی به هلاکت رسیدند خبر دادند و افزودند: درگیری ها در منطقه بربروش در جریان است و در درگیری ها از انواع سلاح ها استفاده می شود.جنگنده های ائتلاف در حال پرواز هستند و مراکز داعش را هدف قرار می دهند.

منابع وابسته به پیشمرگه از بازپس‌گیری مناطق برفروش، بازار زری و سیده زینب در سنجار خبر دادند و بیان کردند: نیروهای پیشمرگه بر 25 درصد از شهر مسلط هستند و 45 درصد در اشغال داعش است.

این در حالی است که عزیز احمد مسئول واحد 433 نیروهای پیشمرگه از تسلط نیروهای پیشمرگه بر بخش اعظم شهر و همه ارتفاعات استراتژیک مشرف به مراکز داعش خبر داد.