راه کمال

تیتر و عکس صفحه نخست روزنامه خبر ورزشی برای بازی امروز ایران و امارات (دوشنبه 29 دی 1393) در شبکه های اجتماعی بازتاب گسترده ای داشته است و غالب کاربران ایرانی شبکه های اجتماعی این تیتر را تحریک آمیز و مغایر اخلاق دانسته و از آن انتقاد کرده اند.

تجمعی در اعتراض به اهانت نشریه شارلی ابدو به ساحت مقدس پیامبر اکرم (ص) عصر روز دوشنبه در مقابل ساختمان سفارت فرانسه در تهران برگزار شد.

بعد از پایان بازی ایران مقابل امارات در مسابقات جام ملت های آسیا که در استرالیا در حال برگزاری است یک مراسم خواستگاری برگزار شد!

به گزارش عصرایران، ویدیویی در فضای مجازی منتشر شده که در آن جوان ایرانی بعد از بازی ایران و امارات در استرالیا که با برد شیرین ایران همراه بود از یک دختر استرالیایی حاضر در ورزشگاه خواستگاری می کند.

این جوان ایرانی بعد از خواستگاری و پاسخ مثبت دختر استرالیایی حلقه ازدواج را به وی می دهد.

این اتفاق همراه با تشویق های دیگر حاضران در استادیوم همراه بود.

این در حالی است که در بازی دوم ایران در این رقابت ها دختر ایرانی با پرچمی در دست از علیرضا حقیقی دروازه بان تیم ملی خواستگاری کرده بود اما نتیجه ای در بر نداشت!

عصرایران ؛ جعفر محمدی - "ایران در سال 1404 باید قدرت اقتصادی اول منطقه باشد." ایران را سند چشم انداز ایران در 1404 می گوید که مهم ترین سند قانونی ایران بعد از قانون اساسی است.

تنها 11 سال تا 1404 باقی است و این در حالی است که:
- تورم برغم کنترل نسبی آن در یک و نیم سال گذشته ، همچنان بالاست،
- اقتصاد ملی یک رکود فراگیر را تجربه می کند،
- نرخ بیکاری دو رقمی است،
- هزاران پروژه نیمه کاره مانند وزنه هایی بر پای اقتصاد، آن را از حرکت باز می دارند،
- هزاران واحد صنعتی تعطیل هستند یا با ظرفیت حداقلی کار می کنند،
- موانع ایجاد کسب و کارهای جدید، هفت خان رستم را تداعی می کنند،
- خروج سرمایه ها از کشور، یک اپیدمی شده و در مقابل، جذب سرمایه های خارجی، به ندرت اتفاق می افتد،
- میزان مصرف انرژی در داخل رو به تزاید است و دور نیست روزی که میزان تولید نفت و گاز ایران با میزان مصرف آن یکسان و سپس ایران به وارد کننده نفت و گاز تبدیل شود،
- تحریم ها همچنان اقتصاد ایران را تحت فشار قرار داده اند،
- رقبای منطقه ای ایران نیز به سرعت در مسیر توسعه قرار دارند و از جمله قطر در میدان مشترک گازی پارس جنوبی چند برابر ایران بردداشت می کند و ... .

در چنین وضعیتی، که اصولاً باید یک نگرانی عمومی به ویژه در سطح نمایندگان مجلس و دولتمردان درباره روند کُند توسعه کشور شکل بگیرد -و البته با امید به آینده همراه باشد- شاهد آن هستیم که بحث های بیهوده شعاری و جناحی که با عرض معذرت بیشتر به حرف های "خاله زنکی" می مانند جای مباحث حیاتی کشور را گرفته اند. این مانند آن است که ملوانان یک کشتی که آسیب های متعددی بر بدنه اش وارد شده، به جای اصلاح آن برای جلوگیری از خطرات آتی، با یکدیگر سر این که اتاق شان چه رنگی باشد و چه کسی شب ها روی کدام تخت بخوابد، دعوای دائمی داشته باشند!

واقعیت این است که برای هر گونه رشد و توسعه ای، حتماً و الزاماً باید به منابع و توانمندی های داخلی تکیه کرد ولی این اصل اساسی، هرگز به معنای آن نیست که اقتصاد ایران می تواند در میان حصاری که آن را از دنیای خارج جدا می کند رشد جدی کند و ظرف 11 سال آینده به رتبه اول منطقه تبدیل شود.

بنابرایرن، تا وقتی تحریم های ظالمانه علیه ایران برقرار است، سخن گفتن از تحقق آرمان ایران 1404، خوش بینی صرف خواهد بود.
به عنوان مثال ، میدان پارس جنوبی که بین ایران و قطر مشترک است را در نظر بگیرید. قطری ها ، از رهگذر این میدان به ثروتی افسانه ای دست یافته اند به گونه ای که در سال های اخیر، بالاترین درآمد سرانه در جهان را به خود اختصاص داده اند ولی در این سوی خلیج فارس، بسیاری از پروژه ها متوقف اند یا به کندی پیش می روند، چرا که قطعات مربوط به آنها مشمول تحریم اند و در داخل هم امکان تولیدشان نیست.

بنابراین باید تحریم ها را دور زد. دور زدن تحریم ها هم از یک سو، ایجاد یک رانت گسترده در داخل می کند که تبعات آن، گسترش و نهادینه شدن فساد اقتصادی عمیق در کشور است و از سوی دیگر، هزینه تمام شده پروژه ها را 3 الی 4 برابر بیشتر از حالت متعارف می کند.

 این بدان معناست که اگر تحریم ها نبود، می شد به اندازه 3 الی 4 برابر همه فازهای پارس جنوبی، تأسیسات گازی و نفتی احداث کرد. این عدد را به کل پروژه های کشور که نیاز خارجی دارند تعمیم دهید تا ببینید که چه ضرر مالی نجومی و هنگفتی به کشور وارد می شود و چه سود عجیب و غریبی از کیسه ملت ایران، به جیب دلالان می رود!

افزایش قیمت تمام شده، تنها یکی از آسیب هاست. تحریم ها باعث می شوند پروژه ها به کندی پیش بروند و دیرتر به بهره برداری برسند. از این رو، میلیادرها دلار خسارت نیز ناشی از تأخیر بر اقتصاد کشور وارد می شود و فرصت های شغلی نیز دیر به دیر به وجود می آیند.

آسیب دیگر این تأخیرها نیز این است که پروژه های تکمیل شده با تکنولوژی چند سال پیش به بهره برداری می رسند. در واقع وقتی پروژه ای در 10 سال پیش طراحی می شود، بر اساس تکنولوژی های همان زمان شکل می گیرد و ادامه می یابد، ولی هنگامی که به جای 3 سال در 10 سال یا بیشتر به بهره برداری می رسد در مقایسه با پروژه های دیگر جهان که همزمان به بهره برداری رسیده اند، عقب مانده تر است. این فاجعه ای است که کمتر بدان توجه می شود زیرا بعد از اتمام پروژه های عقب افتاده، راندمان و بهره وری شان در قیاس با رقبا کمتر است و این، یعنی عقب ماندگی مخفی در طول دهها سالی که آن پروژه در حال بهره برداری است.

آنچه در سطور فوق گذشت، تنها شمه ای از اثرات تخریبی تحریم ها در بخش تولید بود که نظیر آن کمابیش در بخش های دیگر اقتصاد کشور از کشاورزی و سلامت گرفته تا و صادرات و واردات وجود دارد.

این ها ، مسائل کلان کشور هستند که جای دلواپسی واقعی دارند. بنابراین از همه کسانی که هنوز دل در گرو آینده کشورشان دارند و هنوز می خواهند ایران در سال 1404 قدرت اول اقتصادی منطقه باشد، انتظار می رود "خردمندانه و شرافتمندانه" تیم مذاکرات هسته ای را یاری کنند تا گام اول تنش زدایی از سیاست خارجی را در پرونده هسته ای با موفقیت بردارد و بعد از آن، قدم به قدم مسیر ارتقا جایگاه بین المللی ایران طی شود زیرا تبدیل ایران به قدرت اقتصادی برتر منطقه جز با اصلاح جایگاه جهانی آن میسر نیست.

هر ایرانی میهن دوستی، حتماً آرزو دارد که ایران در سال 1404 و حتی زودتر از آن، قدرت اول اقتصادی منطقه باشد ولی چه خوش گفته اند نیاکان ما که " با حلوا حلوا گفتن، دهان شیرین نمی شود"!
اینک نه وقت حلوا حلوا گفتن و نه فرصت دعواست؛ وقت به خود آمدن و جنبیدن است ، آن هم در منطقه ای که به جز چند کشور معدود، بقیه پای در مسیر توسعه گذاشته، رقابت بزرگی را آغاز کرده و بسیاری شان از ما پیشی هم گرفته اند.

عصر ایران؛ سروش بامداد - اظهارات اخیر فرمانده نیروی انتظامی درباره برخورد با قانون شکنان و برهم زنندگان کنسرت های موسیقی را می توان حایز اهمیت دانست و انتظار داشت همان گونه که در بوشهر محدود به حرف نماند و در عمل به اجرا در آمد در جاهای دیگر نیز با قوت ادامه یابد و پلیس اجازه ندهد سلیقه یک عده محدود که درصدد تحمیل سبک زندگی خود به یک جامعه 80 میلیون نفری گسترده و متنوع و مدرن هستند، بر قانون بچربد.

سردار اسماعیل احمدی مقدم گفته است: «اگر در شهری مجوز برگزاری کنسرت هر چند بر خلاف تشخیص عده ای از مردم داده شد نیروی انتظامی از تصمیم قانونی حمایت می کند و کسی حق بر هم زدن چنین مراسمی را ندارد.»

فرمانده ناجا در عین حال این نکته را هم یادآور شده که «شرایط فرهنگی نقاط مختلف با یکدیگر تفاوت دارد. از این رو باید در دادن مجوز و کنترل رفتارها دقت و حساسیت های بیشتری به خرج داده شود.»

 درباره این عبارت اخیر البته می توان پرسید: آیا منظور ایشان این است که در برخی شهرها که بافت جامعه مذهبی تر یا سنتی تر است کنسرت های کمتری برگزار شود یا به تحرکات گروه های فشار اشاره دارند تا هر جا اینها بیشترند مجوز کمتر و محدودتری صادر شود؟

با این وصف جای این پرسش هست که مگر هر نوع موسیقی در مقابل باورهای مذهبی قرار دارد یا برخی شهرها مردم مومن تر و بعضی کم باورترند واگر این درست باشد، چگونه محاسبه می شود؟

اتفاقا نیروی انتظامی نباید وارد بحث محتوایی شود. وقتی عده ای مجوز برگزاری مراسمی را دارند چه همایش سیاسی باشد، چه کنسرت موسیقی، چه کنفرانس علمی، چه مسابقه فوتبال و چه هر گردهمایی با مجوز دیگر وظیفه ذاتی پلیس این است که از امنیت این تجمعات حفاظت کند و بعضا بابت آن هزینه ای هم دریافت می کند.

بنا بر این هر که بخواهد بر هم بزند باید خود را رویاروی پلیس بداند. منتها در این میان برخی از ماموران نگران نفوذ و روابط برهم زنندگان هستند چرا که به حمایت هایی پشتگرم اند که به خود چنین جسارت هایی می دهند. از این رو بهتر است فرماندهی کل به آنان تضمین دهد که از آنان حمایت می کند. زیرا امکان دارد یک سرباز ساده با فردی رو به رو شود که به دلایلی که می دانیم و می دانید قدرت بیشتری دارد.

ذکر این نکات نیز ولو ازبدیهیات باشد مناسبت دارد:

1.این عبارت که «شرایط فرهنگی نقاط مختلف با یکدیگر تفاوت دارد» نیز سخنی قابل بحث است. اتفاقا شرایط فرهنگی نقاط مختلف به لطف گسترش ارتباطات و بر چیده شدن فاصله ها دیگر چندان تفاوت ندارد. خبر درگذشت مرتضی پاشایی که منتشر شد هم در پارک آب و آتش تهران جوانان تجمع کردند و ترانه های خنیاگر پاپ را همسرایی کردند و هم در پارک ساحلی اهواز یا در بلوار دکتر چمران شیراز یا در بوستان علوی قم و البته ساحل بوشهر. دست کم در نسل جدید و اهل ارتباط در شبکه های اجتماعی این گونه است.

 این حیطه عمل گروه های فشار و مداخله گر و میزان حمایت های رسمی و غیر رسمی از آنان است که در شهرهای مختلف، متفاوت است و گرنه اگر در شهر مشهد هم کنسرت برگزار شود استقبال از آن چه بسا بیش از تهران باشد. با این وصف آیا بهتر نیست فرمانده محترم ناجا اساسا وارد این مقوله نشوند و تنها وظیفه ذاتی پلیس را یادآور شوند؟ کما این که در بازی پرسپولیس و استقلال پلیس کاری به نتیجه و کیفیت بازی و شرایط مسابقه ندارند و تنها امنیت تماشاگران و بازیکنان را تامین می کنند.

2.این که برخی به لحاظ فقهی با موسیقی مشکل دارند مجوز حمله و برهم زدن نمی شود. چرا که همین اختلاف درباره مصرف سیگار و بهره بانکی و کار کردن زنان هم وجود دارد ولی شاهد حمله به سیگارفروشان و شعبه های بانک ها و ادارات دولتی نیستیم و می دانند که اگر بخواهند چنین کنند با آنان برخورد می شود.

فرمانده ناجا گفته است دغدغه متدینین را در نظر داریم. در این زمینه هم نباید خلط مبحث شود زیرا این گونه حرکت ها اساسا تدین نیست بلکه قرائت تنگ نظرانه از دین است و پلیس نباید حامی این قرائت باشد. فردا اگر یک عده با قرائت داعشی از دین تجمعع کنند و تحصیل دختران و رانندگی زنان را منع کنند آیا پلیس می تواند بگوید این ها دغدغه متدینین است؟

ضمن این که ادعای دغدغه دینی نیز از همه این افراد پذیرفته نیست زیرا در واقع یک کار سازمان یافته سیاسی را انجام می دهند و این که برای خود نام هایی با ظاهر مقدس تعیین کنند نباید قداست آور باشد و پلیس در مواجهه با اینان دچار تردید شود.

علاوه بر این یک عده با نامگذاری های خاص و مقدس بر روی خود مانند حزب الله (حزب خدا)،‌ متدینین و ... نباید بتوانند قانون را دور بزنند.

کما این که اگر در دولت گذشته کنسرت برگزار می شد این حساسیت ها نبود یا شاید به این خاطر که خود این افراد در جایگاه مجوز دهنده بودند یا اگر جای دیگری همایش سیاسی اصلاح طلبان یا اعتدال گرایان برگزار شود بخشی از این جماعت برای بر هم زدن آن هم حاضر به یراق اند. به عبارت دیگر می خواهند بگویند بر فضای عمومی حکمرانی می کنند و چه بسا با اصل موسیقی مشکلی نداشته باشند.

3. سردار گفته است: « اگر در شهری مجوز برگزاری کنسرت موسیقی - هر چند بر خلاف تشخیص عده ای از مردم - داده شد نیروی انتظامی از تصمیم قانونی حمایت می کند و کسی حق بر هم زدن چنین مراسمی را ندارد.» البته بهتر بود می گفتند کسی حق بر هم زدن هیچ مراسمی را ندارد زیرا اگر هم مجوز نداشته باشد باز هم برخورد با آن در حوزه اختیارات ماموران قانون است نه هر گروه مدعی.

با این که لحن فرمانده کل نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران صریح و روشن است اما باز رگه هایی از برخی ملاحظات در آن دیده می شود. حال آن که اگر ایشان از اصطلاح گروه های فشار استفاده کنند و هشدار دهند که متعرضان به پلیس را به مراجع قضایی معرفی می کنند احساس حمایت بیشتری صورت می گیرد.

نویسنده این سطور نیز سال هاست پا به هیچ کنسرت موسیقی نگذاشته، معترضان نیز اگر دوست ندارند، نروند و گوش نکنند.

وقت آن است که چنانچه اقدام به اخلال کردند جبران خسارات مادی و معنوی از آنان مطالبه شود زیرا قاعدتا چهره های شناخته شده ای هستند. خصوصا این که حق هر شهروندی است که شکایت کند و این نص صریح قانون اساسی است.

اگر همه شهروندان با هم برابرند نباید هیچ تفاوتی میان بر هم زدن سخنرانی یک مقام مسوول سیاسی با اخلال در یک کنسرت موسیقی وجود داشته باشد و این که گروه های مختلف برای خود نام هایی تعیین کنند مصونیتی برای آنان ایجاد نمی کند.

حال باید منتظر شد و دید که آیا حرف های فرمانده پلیس کشور درباره موارد بعدی هم محقق و برخورد با قانون شکنان عملی می شود یا اینکه عده ای قانون شکن این حرف ها را بی اعتبار خواهند کرد.

عصر ایران - خانم ناوی پیلای کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد، کشتار جمعی مردم غزه توسط ارتش مجهز به آخرین تسلیحات کشتار جمعی اسراییل را «جنایت جنگی» برشمرده بود.

این توصیف باید برخوردار از آثار حقوقی از قبیل ارجاع پرونده متهمین به ارتکاب این جنایات توسط شورای امنیت سازمان ملل به دادستان دیوان کیفری بین المللی گردد.

خانم رابینسون دبیر کل سابق کمساریای عالی حقوق بشر نیز پیش از خانم ناوی پیلای (پیش از یک دهه قبل) اظهار داشته بود که از آنجا که موازین حقوق بشر باید بر پایه کرامت ذاتی انسان مورد توجه قرار گرفته و شناسایی شود لذا چنانچه سمت گیری حقوق بشر تابعی از متغیر اغراض سیاسی گردد همه در صدد برمی آیند که حقوق بشر را به استخدام خود درآورند و این وضعیت به شکست حقوق بشر می انجامد _{(بنگرید به روزنامه ایران شماره 2208 مورخ 9/9/1381 ص8)}

شورای امنیت در مورد کشتار جمعی مردم «سربرنیستا» و سایر حوادث پس از تجزیه یوگسلاوی سابق، با تصویب یک قطعنامه مبادرت به تاسیس یک دیوان کیفری بین المللی ویژه برای رسیدگی به اتهام ارتکاب جنایت جنگی توسط میلوسویچ و فرماندهان نظامی صرب نمود.

این وضعیت عینا در مورد کشتار جمعی رواندا از سوی شورای امنیت سازمان ملل مورد عمل قرار گرفت.

درمورد عمر بشیر رییس حکومت سودان، شورای امنیت به گونه دیگری عمل کرد و رسیدگی به اتهام ارتکاب کشتار جمعی توسط او را به دادستان دیوان کیفری بین المللی ارجاع نمود و متعاقب آن قرار جلب عمر بشیر صادر و جهت اجرا به اینتر پول ابلاغ گردید.

این گونه تصمیمات شورای امنیت و اجرای آنها این تصور را برای مردم جهان فراهم آورد که سیستم امنیت بین المللی که همواره در پی برقراری نظم ولو به بهای قربانی کردن عدالت بوده حال در راستای اشاعه و گسترش حقوق بشر و جهانی شدن آن در پی تحقق آرمان عدالت و پاسداری از حقوق بشر و شکل گیری وجدان حقوقی جامعه بین المللی  محور قواعد حقوق بشر و گستردگی آن است.

با این حال اشخاص و جریان هایی که این وقایع را با واقع بینی می نگریستند بر پایه ماهیت و ترکیب شورای امنیت سازمان ملل متحد، چنین باوری را تاب نمی آوردند و شورای امنیت را فاقد اوصاف لازم برای تحقق آرمان صلح جهانی بر اساس اصل تساوی بشریت بدون تمایز از هر حیث ارزیابی می کردند.

 کشتار مردم غزه بدون تفکیک نظامیان و غیر نظامیان و مصونیت مطلق مباشرین این کشتار جمعی از هر گونه ضمانت اجرا صحت و مقرون به واقع بودن دیدگاه این اشخاص و جریان ها را به دفعات به اثبات رسانید.

عریانی ارتکاب جنایت جنگی در کشتار جمعی در غزه توسط نتانیاهو و فرماندهان نظامی اسراییل انزجار جهانی ناشی از کشتار کودکان و سایر غیر نظامیان و توصیف این وقایع به عنوان جنایت جنگی توسط نهادهای بالنسبه مستقل حقوق بشر از قبیل فدراسیون بین المللی جوامع حقوق بشری و حتی توسط کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل متحد هیچ یک نخست وزیر و فرماندهان نظامی اسراییل را در ادامه کشتار جمعی مردم غزه دچار تردید نکرد.

آنان با اطمینان کامل از مصونیتی آهنین در برابر ضمانت اجراهایی از قبیل آنچه که مورد عمل دادگاه رسیدگی کننده به جنایات ارتکابی علیه بشریت در یوگسلاوی سابق و در رواندا قرار دارد و یا آنچه باعث صدور قرار جلب بین المللی عمر بشیر گردید و با بی اعتنایی به انزجار جهانی از این کشتار جمعی ماشین جنگی خود را راندند.

این مصونیت از هر گونه ضمانت اجرا آن گونه مطلق به نظرآمد که حتی ساختمان های متعلق به سازمان ملل متحد که غیر نظامیان به آن پناه می برند نیز از گزند تسلیحات کشتار جمعی اسراییل در امان نماند و آنها نیز به دفعات هدف قرار گرفتند و پناه بردگانی که بخش قابل توجهی از آنان را کودکان تشکیل می دهند به طور جمعی کشتار شدند.

اعتراض دبیر کل سازمان ملل و اظهار او مبنی بر بی سابقه بودن حمله به اماکن متعلق به این سازمان نیز به جایی نرسید.

نکته قابل توجه در چگونگی این مصونیت و دامنه استمرار احداث شهرک های غیر قانونی در مناطق اشغالی است که اسراییل هیچ گاه حاضر به توقف آنها نشده و از این طریق همواره به مناطق تحت اشغال خود افزوده است.

در مواردی که این قبیل تجاوز آشکار به حقوق بین الملل منجر به تصویب قطعنامه در شورای امنیت یا مجمع عمومی به محکومیت اسراییل گردیده از اجرای آنها خودداری شده و نادیده گرفتن این قطعنامه ها نیز نه تنها هیچ گونه ضمانت اجرایی از قبیل تحریم تسلیحاتی، تحریم اقتصادی و غیره را در پی نداشته بلکه پشتیبانی اصلی اسراییل در نقض شکار موازین حقوق بین الملل و برقرار کننده مصونیت روسای دولت و فرماندهان نظامی اسراییل در برابر ضمانت اجرای ارتکاب جنایت جنگی و جنایت علیه بشریت یعنی آمریکا را به تامین و تعمیق این مصونیت ترغیب کرد.

کما این که در آخرین درگیری ها کشور پشتیبان در پی تجهیز هر چه بیشتر گنبد آهنین احداثی بر فراز تل آویو بر آمد و کمک نقدی هنگفتی نیز به مباشر جنایات اختصاص داد.

آنچه در این میان در وهله نخست به قربانگاه کشیده شد حقوق بشر است که دستاویز اغراض سیاسی می شود.

هنگامی که حقوق بشر به قربانگاه می رود آنچه عاید بشریت می گردد رشد تشکل های تروریستی از قبیل القاعده، النصره، الشباب، بوکوحرام، داعش و مانند اینهاست. گروه هایی که جوانان نومید از آرمان عدالت جهانی در پرتو برابری در برخورداری از حقوق بشر را به خود جذب می کنند.

_{* حقوقدان و عضو هیات علمی دانشگاه}

یک مقام ارشد سپاه پاسداران ایران در حمله ارتش اسرائیل به شهادت رسید.

 
حزب الله لبنان هم اعلام کرد در این حمله ارتش اسرائیل، شماری از اعضای این گروه به شهادت رسیدند.

 
بیانیه سپاه

در بخش دیگری از این بیانیه آمده است: سردار سرتیپ پاسدار محمد علی الله دادی از فرماندهان شجاع، مخلص و خردمند سپاه پاسداران انقلاب اسلامی بود که نقش آفرینی‌های مؤثر وی در دوران دفاع مقدس و سپس در فرماندهی سپاه الغدیر استان یزد برای همیشه ماندگار و الهام بخش نسل‌های امروز و فردای میهن اسلامی خواهد بود.

بیانیه سپاه اضافه می کند: بی تردید شهادت سردار الله دادی و رزمندگان حزب الله عزم و اراده مقاومت اسلامی در عرصه‌ی مقابله با رژیم صهیونیستی و پی‌گیری آرمان‌های اسلام عزیز را جدی‌تر خواهد کرد. اقدام جنایت‌کارانه رژیم صهیونیستی در نقض حریم هوایی کشور سوریه بار دیگر نشان‌داد که فتنه تروریستی داعش و جریان‌های تکفیری در چارچوب سیاست‌ها و برنامه‌های نظام سلطه و صهیونیسم و با هماهنگی سران کاخ سفید و رژیم اشغالگر قدس، علیه امت اسلامی طراحی شده است و برای دست‌یابی به اهداف و مقاصد شیطانی خود هیچ گونه پای بندی به قوانین بین المللی و اصول اخلاقی و انسانی ندارد.

در پایان این بیانیه با تبریک و تسلیت شهادت سردار الله دادی و تعدادی از رزمندگان حزب الله و مقاومت اسلامی به محضر حضرت ولی عصر (عج)، مقام معظم رهبری (مدظله العالی) و ملت‌های لبنان، سوریه و ایران آمده است: برنامه‌های تشییع، تدفین و گرامیداشت سردار رشید اسلام سرتیپ پاسدار محمد علی الله‌دادی متعاقباً به آگاهی مردم ایران خواهد رسید.

لاپلاس: هنگامی که یک لامپ از کار می افتد سریع آن را دور نیندازید! با کمی کار و خلاقیت، می توانید زندگی جدیدی به آن ها دهید.

تعدادی از این روش های سرگرم کننده را در لاپلاس برای شما قرار داده ایم تا این شی ء دورانداختنی را به یک وسیله مفید تبدیل کنید.

از گلدان و ظروف آب نبات گرفته تا نمایشگاه جانوران خشک زی و زیورآلات!